Συμφωνώ, το τραπέζι που γίνεται με τη χρήση εποξειδικών επιφανειών φαίνεται αρκετά μοναδικό, πρωτότυπο, και μερικές φορές υπερβολικό; Συνδυάζοντας αυτό το υλικό με ξύλο, μπορείτε εύκολα να συνειδητοποιήσετε ένα μοναδικό και μοναδικό εσωτερικό που μπορεί να διακοσμήσει απολύτως οποιοδήποτε δωμάτιο.

Ο εσωτερικός σχεδιασμός απαιτεί από εμάς όλες τις νέες λύσεις και την μη τυποποιημένη εφαρμογή των συνηθισμένων υλικών. Ένα από αυτά είναι η ευρέως γνωστή εποξειδική ρητίνη.

Όταν η εποξική ρητίνη έχει χρησιμοποιηθεί μόνο ως κόλλα δύο συστατικών για συγκόλληση μια ποικιλία θεμάτων, και είναι σήμερα χρησιμοποιείται ευρέως στην εκτέλεση των έργων του συγγραφέα, διοράματα, καθώς και την κατασκευή επίπλων σχεδιαστή.

Η εποξειδική ρητίνη είναι αρκετά εύκολη στη χρήση, αλλά θα σας επιτρέψει να δημιουργήσετε ένα νέο τραπέζι με τα χέρια σας και να ενημερώσετε το παλιό, να το μετατρέψετε πέρα ​​από την αναγνώριση. Η αντοχή και η σταθερότητα της κατεψυγμένης ρητίνης σε τσιπς, η υγρασία, καθώς και οι αλλαγές της θερμοκρασίας, καθιστούν τα προϊόντα από αυτά ανθεκτικά στη φθορά και ανθεκτικά.

Λόγω του χρωματισμού της ρητίνης, είναι δυνατόν να πάρετε τις εκατοντάδες των χρωμάτων αποχρώσεις από διαφανείς για βαθύ και πλούσιο ήχο ανάλογα με τις προτιμήσεις σας, καθώς και για να επιτευχθεί το αποτέλεσμα των διαφορετικών τοπίων, από τα βουνά στη θάλασσα, η οποία είναι πλέον πολύ δημοφιλής.

Συμπληρώνοντας μπορούν να τοποθετηθούν όλα τα στοιχεία της επιλογής σας: βότσαλα, κοχύλια, φύλλα και κλαδιά ενδιαφέροντα, διαφορετικά είδη άμμο, μάρμαρο τσιπ, αποξηραμένα λουλούδια, καθώς και πρόστιμα και αξέχαστη σουβενίρ.

Η ιδιαίτερη ομορφιά των επίπλων συνδέεται με παλιά κομμάτια ξύλου, μαραμένα, τρώγονται από σκαθάρια, προνύμφες και κενά που σχηματίζονται από το χρόνο. Γεμίζοντας τέτοιες φυσικές ατέλειες με εποξικά, μπορείτε να επιτύχετε εξωπραγματικά ειδικά εφέ.

Και προσθέτοντας στα κενά μια επιπλέον διακόσμηση με τη μορφή χονδροειδούς άμμου, που αναμιγνύει τα στρώματα ρητίνης με τσιπς και πριονίδι, θα δημιουργήσουμε την εντύπωση ενός παγωμένου χρόνου.

Επίσης με τη βοήθεια ρητίνης πολυμερούς, είναι εύκολο να δημιουργήσετε μοντέρνα μοτίβα επενδύοντας στην επιφάνεια του τραπεζιού μεταλλικά αντικείμενα, ημιπολύτιμες πέτρες, λάμψη, φύλλα. Επιπλέον, όταν ζωγραφίζουμε ανοιχτά μέρη του δέντρου με μεταλλικά χρώματα, θα έχουμε φανταστικά αποτελέσματα και υπερχειλίσεις.

Πρώτον, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι ανάλογα με την επιλεγμένη διακόσμηση, προετοιμάζεται ένα διαφορετικό ιξώδες του γεμίσματος. Το μείγμα εργασίας αποτελείται άμεσα από εποξειδική ρητίνη και σκληρυντικό.

Μια λεπτότερη και λεπτότερη πλήρωση είναι κατάλληλη για ένα πιο υγρό μίγμα. Έτσι μπορεί να γεμίσει όλες τις ρωγμές στο δέντρο και να γεμίσει πλήρως τα αντικείμενα που έχουν επιλεγεί για την ένθεση.

Υπάρχουν πολλές θεαματικές επιλογές για τη χρήση εποξειδικής ρητίνης στη διακόσμηση επίπλων.

Είναι απαραίτητο να πάρετε το παλιό τραπέζι και να το επεξεργαστείτε προσεκτικά με γυαλόχαρτο, αφαιρώντας το φθαρμένο στρώμα βερνικιού ή βαφής.

Στην κορυφή, πρέπει να κάνετε μια πλευρά. Για να γίνει αυτό, μπορείτε να πάρετε ξύλινες σχάρες και να κόψετε γωνίες σε 45 μοίρες, γεμίστε τις με άκρες. Μπορείτε επίσης να πάρετε τις μεταλλικές γωνίες και να δημιουργήσετε ένα πλαίσιο γύρω από το ύφασμα του μελλοντικού πάγκου.

Για ένθετα, επιλέγουμε ανάλογα με το γούστο σας: παλιά νομίσματα, μικρά πλακάκια για την “ποδιά” της κουζίνας, ή τεμάχια ξύλου διαφορετικών αποχρώσεων και βράχων. Ανυψώνουμε τη ρητίνη και αφήνουμε να ζυθοποιηθεί. Παράλληλα, χαράζουμε τη διακόσμησή μας στην επιφάνεια του τραπεζιού, μετά από την οποία χύνουμε προσεκτικά την προετοιμασμένη κόλλα.

Για ένα υψηλότερο προφίλ, η πλήρωση θα πρέπει να γίνει σε διάφορα στάδια, καθένα από τα οποία επαναλαμβάνεται μετά από 48 ώρες. Μετά το ρίψιμο είναι απαραίτητο να αφαιρέσετε τις φυσαλίδες με τη βοήθεια του ζεστού αέρα. Αρκεί να θερμάνει το γεμάτο στρώμα και οι φυσαλίδες θα βγουν.

Μετά την πλήρη σκλήρυνση της ρητίνης, οι άκρες πρέπει να αφαιρεθούν, ολόκληρη η επιφάνεια πρέπει να υποβληθεί σε κατεργασία με μηχανή λείανσης, αφαιρώντας το στρώμα ρητίνης. Όταν ολόκληρη η επιφάνεια έχει υποστεί προσεκτική επεξεργασία, πρέπει να επικαλυφθεί με βερνίκι, και μετά από τον πλήρη πολυμερισμό της, είναι επίσης απαραίτητο να γυαλίσει και να γυαλίσει.

Η επιλογή του βερνικιού πρέπει να προσεγγιστεί με λιγότερο υπεύθυνο τρόπο. Το βερνίκι πρέπει να είναι πολύ γυαλιστερό και κατά προτίμηση με αυξημένη αντοχή.

Αρχικά, είναι απαραίτητο να δημιουργήσετε ένα πλαίσιο από τραπέζι από ξύλο ή μέταλλο και τη βάση του πάγκου. Μπορεί να είναι ένας συμπαγής καμβάς για χύσιμο, ή μεμονωμένα τμήματα που θα ενσωματωθούν στο πλαίσιο του μελλοντικού πίνακα, θα γεμίσουν μόνο ανοίγματα και γωνίες. Το αποτέλεσμα εξαρτάται από το γεγονός, τι κενά χρησιμοποιείτε για τη βάση. Έτσι μπορείτε να πάρετε μια απομίμηση ενός ρεύματος, ενός ποταμού, μιας πλημμυρισμένης χαράδρας ή ενός αναγλύφου φαντασίας.

Αν παίρνετε ξεχωριστές σανίδες ή κομμάτια ξύλου για τη βάση, τότε πρέπει να στερεωθούν με ταινία στήριξης, για τη σταθερότητα της δομής. Απλά θυμηθείτε ότι στο πίσω μέρος της μελλοντικής επιφάνειας του τραπεζιού, όλες οι τρύπες είναι προσεκτικά σφραγισμένες με μια ταινία χρώματος ή έχουν σοκοριστεί για να αποτρέψουν το εποξικό να διαφύγει.

Σε αυτή την έκδοση, γεμίζονται μόνο οι ατέλειες του δέντρου ή οι γλιστρίδες μεταξύ των λεπτομερειών του καμβά. Η εποξική ρητίνη για μια δεδομένη γέμιση μπορεί να είναι είτε άχρωμη είτε χρωματισμένη.

Επιπλέον, αυτό το υλικό μας δίνει την ευκαιρία να κόψουμε τα ανοίγματα του τελικού προϊόντος, τις αυλακώσεις ή τις διακοσμητικές τρύπες, που θα προσθέσουν μοναδικότητα στο εσωτερικό σας.

Σχετικά με το πώς να φτιάξετε ένα τραπέζι από ξύλο και εποξειδική ρητίνη με τα χέρια σας, μπορείτε να το βρείτε στο επόμενο βίντεο.