Τα έπιπλα που κατασκευάζονται από τον εαυτό τους είναι πάντα πολύ πρακτικά και ασυνήθιστα. Μπορεί να προσαρμοστεί πιο αποτελεσματικά για τις δικές σας ανάγκες και ταυτόχρονα είναι ευχάριστο να εκπλήσσετε τους επισκέπτες, τους φίλους και τους συγγενείς σας με ένα πρωτότυπο προϊόν και απλά με άνεση και ευκολία να τα τοποθετήσετε. Έτσι, χωρίς πανέμορφες και άνετες καρέκλες σε σχεδόν οποιοδήποτε εσωτερικό, είτε πρόκειται για διαμέρισμα είτε για εξοχικό, δεν μπορείτε να το κάνετε.

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να σκεφτείτε όταν σχεδιάζετε σπιτικά καθίσματα είναι σημαντικό. Οι σωστές ιδέες μπορούν να έρθουν αυθόρμητα – για παράδειγμα, ένα παλιό και ήδη αχρησιμοποίητο ξύλινο κρεβάτι στο εξοχικό μπορεί να χρησιμεύσει ως μια καλή βάση για πολλές νέες καρέκλες. Πράγματι, το δέντρο – ίσως η πιο πρακτική και βολική επιλογή για τη δημιουργία καθισμάτων. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και δρυς, και πεύκο, και πολλές άλλες φυλές. Ποιο από αυτά επιλέγει είναι θέμα γεύσης και ικανότητας. Για παράδειγμα, δρυς ή οξιά είναι δύσκολο να επεξεργαστούν, αλλά τα προϊόντα που κατασκευάζονται από αυτά είναι υφή, σταθερή και αξιόπιστη.

Σπιτική καρέκλα από μασίφ ξύλο θα φανεί εξαιρετική τόσο στο εξοχικό σπίτι, και σε πολλούς αστικούς εσωτερικούς χώρους, ειδικά στυλιζαρισμένο αντίκες. Επιπλέον, αυτή είναι μια από τις απλούστερες επιλογές. Ευκολότερη από το ξύλο, η καρέκλα μπορεί να κατασκευαστεί από κόντρα πλακέ, μοριοσανίδες ή μοριοσανίδες. Μπορείτε να το κάνετε από την επένδυση.

Στην παραγωγή των ξύλινων καρέκλες μπορεί να έρθει σε εύχρηστο πίνακες, κούτσουρα, δοκάρια και άλλα αντικείμενα. Οι ψάθινες καρέκλες είναι συνήθως φτιαγμένες από αμπέλια. Μεταξύ άλλων δημοφιλών υλικών – επένδυση, σωλήνες προφίλ, χαρτόνι. Τα έπιπλα μπορούν να κατασκευαστούν από πολυπροπυλένιο ή σωλήνες προφίλ. Επιτρέπεται η χρήση παλετών και ακόμη και ελαστικών.

Μεταξύ των πιο σύνθετων επιλογών είναι το γυαλί και το μέταλλο. Η δημιουργία ενός πλαστού προϊόντος θα απαιτήσει ορισμένες δεξιότητες, καθώς και τη διαθεσιμότητα εξοπλισμού συγκόλλησης και, κατά συνέπεια, μίας μάσκας προσώπου. Πλαστά καθίσματα είναι πολύ ισχυρή και εύρωστη, αλλά όταν εργάζονται σε αυτά είναι σημαντική η μέγιστη συγκέντρωση, τη σαφήνεια και υψηλό επίπεδο επαγγελματισμού, γιατί η παραμικρή ανακρίβεια στους υπολογισμούς κάνουν μια καρέκλα «κουτσός» ή άβολο, και να διορθώσει τέτοια εποπτεία θα είναι ήδη δύσκολη.

Μπορείτε να συνδυάσετε υλικά. Για παράδειγμα, ένα κάθισμα από μέταλλο, κόντρα πλακέ ή μοριοσανίδες, τα πόδια από τα μπαρ, πίσω – από τις σανίδες. Εντός ορισμένων ορίων η μεταβλητότητα της επιφάνειας μπορεί να αντισταθμιστεί στο στάδιο του βερνικώματος και της διακόσμησης. Το κυριότερο είναι να μην πέσουμε σε περιττό εκλεκτικισμό.

Ωστόσο, είναι καλύτερο να μην περιοριστεί η φαντασία. Κατά την κατασκευή του καθίσματος, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε σχεδόν οποιοδήποτε αυτοσχέδιο μέσο. Οι τεχνίτες κάνουν όμορφα μοντέλα κάνναβης, παλιά κούτσουρα, σχεδόν τίποτα!

Το κάθισμα για το κάθισμα, οργανωμένο ανεξάρτητα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε διάφορους εσωτερικούς χώρους. Τις περισσότερες φορές, αυτές οι καρέκλες είναι κατασκευασμένες για κατοικίες, εξοχικές κατοικίες, επειδή ταιριάζουν απόλυτα με τις στιλιστικές ιδιαιτερότητες αυτών των δωματίων.

Επιπλέον, τυχόν ανακρίβειες στην εργασία ή η έλλειψη υλικών εδώ συχνά μετατρέπονται σε πλεονεκτήματα, καθώς υπογραμμίζουν τη φυσικότητα και τη φυσικότητα. Ως εκ τούτου, ως βάση, παλιά συμβούλια και κούτσουρα, περιττές προσαρμογές, είναι επίσης κατάλληλες. Γιατί, για παράδειγμα, δεν μπορεί να αποσυναρμολογηθεί η παλιά και τρεμάμενη σκάλα ή σκάλα και να μην κάνετε από αυτό αρκετές καρέκλες για ένα καλοκαιρινό τραπέζι.

Παρ ‘όλα αυτά, το κάθισμα μπορεί να γίνει για οποιοδήποτε άλλο δωμάτιο – το κυριότερο είναι να βρεθεί μια εύλογη και εφικτή ιδέα και να επιλέξετε τα κατάλληλα υλικά γι’ αυτό:

• Για την κουζίνα. Η καρέκλα κουζίνας είναι πολύ λιτή. Μπορεί να γίνει όχι πολύ υψηλό. Συχνά υπάρχουν μοντέλα χωρίς πλάτη. Κατάλληλο για πολλά υλικά: από πλαστικό σε ξύλο. Είναι επιθυμητό η κατασκευή να είναι ελαφριά και ισχυρή. Μπορείτε να πειραματιστείτε με την επίστρωση και τη βαφή. Πολλοί άνθρωποι λατρεύουν τα φωτεινά χρώματα. Αν η κουζίνα είναι μεγάλη, είναι λογικό να δουλέψουμε στα έργα των μοντέλων μπαρ. Αυτό είναι πιο δύσκολο – τέτοια μοντέλα είναι υψηλότερα και πιο κινητά, θα πρέπει να τοποθετηθούν ειδικοί μηχανισμοί και ελατήρια σε αυτά για να οργανωθεί η περιστροφή.

• Για το λουτρό χρησιμοποιήστε κατά προτίμηση ένα δέντρο. Είναι σημαντικό να γυαλίζετε το ξύλο καλά, καθώς ο σωρός θα αυξηθεί ενεργά λόγω της υψηλής και ασταθούς υγρασίας και της θερμοκρασίας στο δωμάτιο.

• Για τον χώρο εργασίας οι καρέκλες είναι ευκολότερο να αγοραστούν, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις, η παραγωγή τους από τα χέρια τους είναι πολύ κατάλληλη. Για παράδειγμα, αν είναι μια καρέκλα για έναν μαθητή. Η παιδική “σχολική” καρέκλα μπορεί να προσαρμοστεί στην στάση του παιδιού. Τα παιδιά αναπτύσσονται συνεχώς και η καρέκλα μπορεί να επανασχεδιαστεί ανά πάσα στιγμή για να αλλάξει την ανάπτυξή τους. Αυτό θα σώσει σημαντικά, δεν αγοράζουν κάθε χρόνο νέα έπιπλα.

• Για το υπνοδωμάτιο και το καθιστικό. Συνήθως κάνουν είτε μια μικρή κομοδίνα, μια καρέκλα ψηλά, ή μια κουνιστή καρέκλα. Η τελευταία επιλογή θα απαιτήσει καλά αναπτυγμένες ξυλουργικές δεξιότητες, καθώς θα πρέπει να κόψει στρογγυλεμένα τμήματα για τα χαμηλότερα τμήματα της δομής, τα οποία εξασφαλίζουν την «κινητικότητα» αυτών των επίπλων.

Υπάρχουν αρκετοί βασικοί τύποι αυτοεξυπηρέτησης καρέκλες. Για παράδειγμα, μια καρέκλα με πλάτη μπορεί να είναι πτυσσόμενη, στατική, κλπ. Ας εξετάσουμε τα βασικά χαρακτηριστικά σχεδιασμού:

• Με ή χωρίς πλάτη. Στην πρώτη περίπτωση, η πλάτη έχει κάτι να στηρίξει, η δεύτερη επιλογή είναι απλώς μια επιφάνεια με ένα κάθισμα – ένα σκαμνί. Είναι το πιο εύκολο να το κάνετε. Στην πραγματικότητα, κάθε κούτσουρο είναι ήδη το πρωτότυπο αυτής της ιδέας. Το κύριο πράγμα είναι να δώσουμε προσοχή στο έδαφος.

• Αναδίπλωση και αναδίπλωση. Τα πτυσσόμενα μοντέλα συνήθως χρησιμοποιούν μια ειδική μεταλλική ράβδο ή άλλο στοιχείο που παρέχει την ευελιξία του προϊόντος. Κατά κανόνα, υπό την αναδίπλωση εννοείται η κίνηση των καθισμάτων για να κάθεται στην επιφάνεια της πλάτης. Αυτό επιτρέπει, για παράδειγμα, στη dacha, να κάνουν πτυσσόμενες καρέκλες κοντά στον τοίχο κοντά σε κάθε άλλο για να εξοικονομήσουν χώρο.

Υπάρχουν επίσης πιο ενδιαφέροντα προϊόντα, τα οποία όμως απαιτούν υψηλότερες επαγγελματικές δεξιότητες για την κατασκευή τους. Έτσι, οι μετασχηματιστές καθίσματος μπορούν να αλλάξουν το σχέδιό τους κατά τη λειτουργία: ύψος, κάμψη της πλάτης και άλλα στοιχεία, και σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και προσαρμογή στα ανατομικά χαρακτηριστικά του σχήματος. Αυτά τα “αναπτυσσόμενα”, και μερικές φορές ακόμη και πτυσσόμενα μοντέλα είναι κατάλληλα για παιδιά και εφήβους.

• Με τη δυνατότητα να γυρίσει και χωρίς. Οι έτοιμες βάνες χρησιμοποιούνται ευρέως σε κτίρια γραφείων, αλλά μπορούν να χρησιμοποιηθούν οπουδήποτε. Ένα πρόσθετο στοιχείο είναι οι τροχοί. Τα έπιπλα σε τροχούς είναι κινητά και πρακτικά.

• Σέλα ή επίπεδη επιφάνεια. Στην πρώτη περίπτωση, τα πόδια αποκλίνουν υπό γωνία. Είναι δύσκολο να κατασκευαστεί ένα τέτοιο προϊόν από μόνο του, δεδομένου ότι είναι σημαντικό να μην «χάνει» το κύριο πλεονέκτημά του – να εξασφαλίσει το σωστό φορτίο στη σπονδυλική στήλη. Ωστόσο, σύμφωνα με ορισμένες ιατρικές μελέτες, τα οφέλη της “σέλας” είναι αμφισβητήσιμα. Το γεγονός ότι η θέση του αναβάτη συμβάλλει στην παραβίαση της φυσικής κυκλοφορίας στα πυελικά όργανα και οδηγεί στην ανάπτυξη προστατίτιδας και άλλων ασθενειών.

• Με ή χωρίς υποβραχιόνια. Για την κατασκευή υποβραχιόνων, θα χρειαστούν αρκετές πρόσθετες πλάκες, αλλά αυτό θα προσθέσει ευκολία στο προϊόν.
• Με ή χωρίς ιμάντα για πόδι. Πρόσθετη επικάλυψη μπορεί να τοποθετηθεί σε απόσταση 10-20 cm από την επιφάνεια δαπέδου.
• Αναρτήθηκε ή στατική. Για τα κρεμαστά είδη του εσωτερικού χώρου, θα χρειαστούν κάτοχοι και σχοινιά, με τα οποία θα προσαρτηθούν στην οροφή ή σε άλλη επιφάνεια. Ο ευκολότερος τρόπος για να δημιουργήσετε ένα τέτοιο μοντέλο για μια ντάκα με τη μορφή αιώρας. Μπορείτε να πλέξετε μια πολυθρόνα ή να χτίσετε ένα ξύλινο μοντέλο σε μια υφαντή μορφή. Το κύριο πράγμα είναι να κάνει το σχέδιο απαλό.

Για να δημιουργήσετε ένα ξύλινο μοντέλο χρειάζεστε ένα κλασικό οπλοστάσιο εργασίας με έμφαση στην ξυλουργική. Καρφιά, βίδες, μπουλόνια, βίδες, κατσαβίδι, σφυρί, κόλλα ξυλουργού, εργαλεία λείανσης, κακίες, καθώς και ο κόφτης και σμίλη, πάγκο εργασίας και σέγες.

Όταν εργάζεστε με ένα μύλο χειρός, είναι προτιμότερο να χρησιμοποιείτε προστατευτικά γάντια και μάσκα. Εάν η καρέκλα είναι κατασκευασμένη από μέταλλο και γυαλί, απαιτούνται κατάλληλοι κοπτήρες. Θα απαιτηθούν επίσης όργανα μέτρησης: κυβερνήτες, πρότυπα, μοιρογνωμόνιο και άλλοι.

Είναι σημαντικό να προετοιμάσετε όλα τα εργαλεία εκ των προτέρων. Είναι προτιμότερο να μην τα αποθηκεύσετε, καθώς θα επιτρέψουν τη δημιουργία μακροπρόθεσμα πολλών καρέκλες και επίσης θα χρειαστείτε εάν χρειάζεστε κάτι για να διορθώσετε το τελικό μοντέλο. Ο εξοπλισμός ποιότητας εξασφαλίζει επίσης μέγιστη ασφάλεια κατά τη λειτουργία. Αποθηκεύστε με στοιχειώδη φάρμακα – ιώδιο ή zielenko σε περιπτώσεις τεμαχίων, βαμβακιού και επιδέσμων.

Εξίσου σημαντική είναι η προετοιμασία των υλικών. Όταν εργάζεστε σε ένα ξύλινο προϊόν, είναι σημαντικό να επιλέξετε σανίδες, δοκούς, μοριοσανίδες ή μοριοσανίδες σωστού μεγέθους. Για μια λειτουργική πολυθρόνα με υποβραχιόνια, είναι απαραίτητο να συναρμολογήσετε μέχρι και 20 εξαρτήματα: πόδια, τμήματα πλάτης, πλευρικές λωρίδες, δάπεδα, καθίσματα. Είναι καλύτερα να παίρνετε το υλικό με επιφύλαξη – αφήστε να υπάρχει πλεόνασμα, αντί να μην αρκεί κάτι.

Πριν ξεκινήσετε να εργάζεστε, προετοιμάστε ένα έργο. Είναι καλύτερο να κάνετε ένα ακριβές σχέδιο που να δείχνει όλες τις διαστάσεις. Η επιλογή τους είναι καθαρά ατομική, αλλά υπάρχουν ορισμένα πρότυπα.

Το ύψος της καρέκλας από την κάτω επιφάνεια του ποδιού μέχρι το κάθισμα μπορεί να κυμαίνεται από 40 έως 60 cm. Ακόμα και τα 20 cm πρέπει να φτάνουν στην απόσταση από τα υποβραχιόνια. Το άθροισμα αυτών των ψηφίων καθορίζει το μήκος της δέσμης για τα πόδια. Το πλάτος και το μήκος της βάσης είναι επίσης μεταβλητά. Το μέσο μέγεθος είναι 40 * 40 ή 50 * 50 εκ. Το ερεισίνωτο έχει ύψος 40-50 εκ. Επιπλέον, είναι καλύτερο να μετράτε από το κάθισμα και όχι από τα υποβραχιόνια.

Το μοντέλο αυτών των μεγεθών είναι κατάλληλο για ξεκούραση και εργασία. Εάν το υλικό δεν επιτρέπει, είναι δυνατόν να παραχθούν έπιπλα μικρότερων διαστάσεων. Στην περίπτωση ενός σκαμνιού, το κυριότερο είναι να αποφασίσετε για το ύψος του.

Μια άλλη κλασική παραλλαγή -. Μια καρέκλα με τα πόδια 45 cm ύψος και 60 cm πλάτης Bar ή ψηλό αντικείμενα, σε αντίθεση, μπορεί να φτάσει σε ύψος 90-100 cm από τις σχετικά μικρές διαστάσεις του καθίσματος, για παράδειγμα, 30 * 30 cm.

Όταν εργάζεστε σε μια κυλιόμενη καρέκλα, χρειάζεστε έναν templar. Δεδομένου ότι το έργο θα χρησιμοποιήσει καμπύλες και γραμμές τόξου, θα πρέπει να υπολογίσετε με ακρίβεια την ακτίνα και τις γωνίες κλίσης.

Οι υπολογισμοί θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν ακριβέστεροι και να μην είναι προσαρμοσμένοι στο διαθέσιμο υλικό. Η στρατηγική στο πνεύμα της «σανίδα, βέβαια, μια μεγάλη, αν και το μήκος του είναι ακόμα λίγο δεν είναι αρκετό, οπότε το έργο θα επισημάνω αυτό, και στη συνέχεια, αντισταθμίζοντας» αποτύχει. Αλλά αν το δέντρο εξακολουθεί να μπορεί να είναι κάποιες παραλλαγές και περαιτέρω επεξεργασία, η διόρθωση σε σχέση με γυαλί και μέταλλο είναι πιο δύσκολο μερικές φορές.

Κάνοντας μια καρέκλα δεν είναι μια πολύ επίπονη διαδικασία, αλλά απαιτεί συγκέντρωση προσοχής και ακρίβειας. Ένα απλό μικρό κομμάτι ξύλου θα απαιτήσει την προετοιμασία μπαρών και επίπλων. Η βάση και η πλάτη δεν χρειάζεται να είναι μονολιθικά. Έτσι, το κάθισμα μπορεί να κατασκευαστεί από 3-5 σανίδες: οι αποστάσεις μεταξύ τους θα πρέπει να είναι μικρές – τότε αυτά τα κενά μπορούν να αντισταθμιστούν με ένα μαλακό απορριμματοφόρο. Μια παρόμοια κατάσταση με την πλάτη. Κάθε μία από τις σανίδες πρέπει να λειανθεί.

Από άλλα τεχνολογικά χαρακτηριστικά, θα τονίσουμε την πτυχή της επιπεδότητας και της αντοχής. Εάν υπάρχουν αμφιβολίες σχετικά με την πρακτικότητα του προϊόντος, είναι προτιμότερο να αναπτύξετε πρώτα μια διάταξη και στη συνέχεια να αρχίσετε να επεξεργάζεστε τις λεπτομέρειες.

Έτσι, όλα τα υλικά συλλέγονται, τα εργαλεία είναι κοντά, είναι ώρα να αρχίσουμε να δουλεύουμε. Για παράδειγμα, θα κάνουμε κάθισμα από ένα δέντρο. Υπάρχουν αρκετές βασικές τεχνικές, αλλά θα δώσουμε μόνο κάποιες συμβουλές, ειδικά επειδή η δημιουργία ενός συγκεκριμένου προϊόντος είναι μια δημιουργική διαδικασία και δεν μπορεί να “οδηγηθεί” στο πλαίσιο αυστηρών προτύπων.

Στο πρώτο στάδιο της εργασίας είναι καλύτερα να κόψετε τα πόδια. Σκεφτείτε αυτό στο παράδειγμα μιας καρέκλας, όπου τα πόδια επίσης αποτελούν το πλαίσιο πλάτης. Σε αυτή την περίπτωση, το μήκος τους μπορεί να ποικίλει μέσα σε ένα μέτρο, αλλά είναι καλύτερα να έχετε μια καρέκλα υψηλότερη. Πάρτε τις μπάρες με ένα περιθώριο, επειδή για να επιμηκύνετε ή να το κάνετε ξανά αργότερα είναι απίθανο να δουλέψετε. Όσον αφορά το πάχος, θα είναι αρκετά 40 χιλιοστά. Τα μπροστινά πόδια θα κάνουν λιγότερα – θα πάνε μόνο μέχρι το κάθισμα.

Οι τελειωμένες μπάρες είναι αλεσμένες και θα προσπαθήσουμε ο ένας τον άλλον. Η λείανση είναι ιδιαίτερα σημαντική αν το προϊόν είναι σχεδιασμένο για παιδιά. Το δέρμα τους είναι τρυφερό και ακόμη και οι παραμικρές ανωμαλίες και ο υπνάκος μπορούν να προκαλέσουν πολύ δυσάρεστες αισθήσεις.

Στη συνέχεια, πρέπει να καθορίσετε τα σημεία προσάρτησης και να κάνετε τις αιχμές. Μετά τη μέτρηση είναι απαραίτητο να σχηματιστούν αυλακώσεις, οι οποίες θα επιτρέψουν τη σύνδεση του προϊόντος σε μονολιθική δομή.

Τώρα θα ελέγξουμε το μοντέλο για την αντιστοίχιση των λεπτομερειών πρώτα χωρίς κόλλημα. Εάν όλα είναι σωστά, μπορείτε να στερεώσετε τις ράβδους που σχηματίζουν την πλάτη. Στην περίπτωσή μας, επιλέγουμε πέντε μικρές σανίδες και κάνουμε το κεντρικό ένα λίγο μεγαλύτερο από τους άλλους.

Το επόμενο στάδιο είναι η κατασκευή πλευρικών ενθέτων και τοξωτών γεφυρών. Όλα πρέπει να προσαρμοστούν αυστηρά στο μέγεθος. Μετά την ένωση και τη συγκόλληση, είναι δυνατή η ενίσχυση της δομής με πρόσθετες βίδες. Προεπιλέξτε το για ομαλότητα, οπότε δεν χρειάζεται να κάνετε τίποτα. Δώστε προσοχή επίσης, ότι δεν υπήρχαν δυσάρεστες επικαλύψεις ενός στοιχείου ενός προϊόντος σε άλλους: ακόμη και μικρά ελαττώματα στο περαιτέρω μπορεί να οδηγήσει σε γρήγορη αλλοίωση και θραύσεις.

Βελτίωση του σχεδιασμού μπορεί να χρησιμοποιεί πρόσθετες πηχάκια. Για παράδειγμα, τοποθετήστε ένα σταυροειδές μέλος για να τοποθετήσετε τα πόδια στο κάτω μέρος. Βέλτιστο να το κάνετε σε υψόμετρο 10-20 cm από το πάτωμα. Μπορείτε επίσης να συμπληρώσετε το κάθισμα με τα υποβραχιόνια, να επανασχεδιάσετε τα, να τα σηκώσετε ή να τα χαμηλώσετε, αλλάζοντας τις γωνίες κλίσης.

Και μερικές συμβουλές για την κατασκευή. Χρησιμοποιήστε τα για να κόψετε τις ράβδους με πριονωτό πριόνι, για εργασίες στην πλάτη του καθίσματος, είναι χρήσιμο ένα ηλεκτρικό παζλ. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στη σύνδεση του πίσω ποδιού με το κάθισμα. Η τρίτη γωνία αυτού του τριγώνου είναι η πλάτη. Είναι η δύναμη της σύνδεσης αυτών των κομβικών σημείων που καθορίζει την αξιοπιστία, τη δύναμη και την ποιότητα του προϊόντος. Προκειμένου τα τεμάχια να κρατηθούν πιο σταθερά κατά τη διάρκεια της μηχανουργικής κατεργασίας, μην αποφύγετε να χρησιμοποιήσετε το εργαλείο κατά την άλεση ή την αποκοπή ορισμένων λεπτομερειών.

Εάν υπάρχει μια επιθυμία να κάνει μια αναδιπλούμενη καρέκλα, Θα χρειαστούν πρόσθετα ράφια ξύλου και μεταλλική ράβδος, για τα οποία θα πρέπει να τρυπήσετε μεμονωμένες τρύπες. Θα τοποθετηθεί στις εσοχές των ποδιών. Είναι λογικό να προετοιμαστούν αρκετές διατάξεις. Θυμηθείτε ότι αυτή η καρέκλα θα πρέπει να έχει τουλάχιστον ένα πίσω και μπροστινά πόδια.

Εάν οι παραπάνω ενέργειες προκαλούν αυτοπεραίωση και ανησυχία, ξεκινήστε Είναι δυνατόν να συσσωρευτεί μια εμπειρία μετάλλου από ένα στοιχειώδες σκαμνί. Για να γίνει το πιο εύκολο, και στο μέλλον μπορείτε να μετατρέψετε ένα σκαμνί σε μια πλήρη καρέκλα.

Θα χρειαστείτε 4 μπάρες. Το μήκος των ράβδων είναι μέχρι 450 mm. Τμήμα – 4 * 4 εκ. Θα χρειαστεί να φτιάξετε 8 άλτες. Το προκαταρκτικό υλικό πρέπει να αλεσθεί. Το ίδιο το κάθισμα μπορεί να κατασκευαστεί από στερεό υλικό ή από μεμονωμένες σανίδες, αλλά πρέπει να είναι καλά στερεωμένες. Η πρώτη επιλογή για ένα απλό σκαμνί είναι προτιμότερη.

Οι αυλακώσεις στις ράβδους σε υψόμετρο 25-30 cm από το δάπεδο. Το βάθος τους είναι έως και 2 εκατοστά, έτσι ώστε τα πόδια θα συνδέονται μεταξύ τους με ένα “ορθογώνιο” επικάλυψης, σαν να ήταν δύο φορές – περίπου στη μέση και κοντά στο κάθισμα. Ελέγχουμε για ομαλότητα και στερεώνουμε όλες τις λεπτομέρειες. Το απλούστερο σκαμνί είναι έτοιμο.

Σχετικά με το πώς να φτιάξετε μια ξύλινη καρέκλα με τα χέρια σας, δείτε το επόμενο βήμα προς βήμα βίντεο.

Ας διευκρινίσουμε μερικές ακόμη πτυχές που σχετίζονται με τη συναρμολόγηση. Κατά κανόνα, αυτό είναι το τελικό στάδιο, αλλά εδώ και χωρίς τη γνώση της υπόθεσης, είναι δυνατόν να γίνουν σημαντικά λάθη.

Το βασικό σημείο είναι να αντέχει κανείς τη σωστή γωνία κατά τη σύνδεση των εξαρτημάτων. Εάν δεν υπάρχει οπτική βεβαιότητα, ζητήστε να δείτε ένα άλλο άτομο ή να χρησιμοποιήσετε τις συσκευές μέτρησης. Βιδώστε καλύτερα το προϊόν με βίδες.

Πρώτα απ ‘όλα, ελέγξτε το υλικό για παρατυπίες και έλλειψη τραχύτητας. Μόνο μετά από αυτό μπορείτε να βερνίκετε και να βάψετε την επιφάνεια. Συχνά τα προϊόντα από ακατέργαστο ξύλο πρέπει να είναι βερνικωμένα δύο φορές, επειδή μετά την πρώτη διαδικασία υπάρχουν τσάκοι. Αντί του βερνικιού, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε άλλες ουσίες – ακρυλικούς εμποτισμούς σε βάση νερού, που όχι μόνο τονίζουν την υφή του υλικού αλλά συχνά προστατεύουν αποτελεσματικότερα την επιφάνεια από την αυξημένη υγρασία και άλλες αρνητικές περιβαλλοντικές επιδράσεις στο προϊόν.

Στη συνέχεια, η καρέκλα μπορεί να βαφτεί, βάλτε ένα μαλακό στρώμα σε αυτό – τόσο στην πλάτη όσο και στο κάθισμα. Σχετικό και στο ύψος της μόδας είναι τώρα ένας ζευγάρι πούλμαν – ταπετσαρία, ένα στολίδι που μοιάζει με ένα πνιγμένο στο ύφασμα των κουμπιών. Είναι μαλακό, αισθητικό και όμορφο. Τις περισσότερες φορές, ένας συζευκτήρας πούλμαν μπορεί να δει στις πλάτες των καρεκλών. Τους δίνει τόσο λιτότητα και οπτικό πλούτο. Ωστόσο, αυτό το φινίρισμα δεν είναι κατάλληλο για όλους τους εσωτερικούς χώρους. Σε πατάρι, υψηλής τεχνολογίας, μινιμαλισμό, είναι καλύτερο να περιορίσετε τον εαυτό σας σε λιγότερες λύσεις τιμολόγησης.

Για να κάνετε μια όμορφη καρέκλα, είναι καλύτερο να ολοκληρώσετε τις εργασίες σε αυτό με τη βοήθεια της διακόσμησης. Οι τεχνικές και οι τεχνικές σχεδιασμού θα “ταιριάζουν” το προϊόν για οποιαδήποτε, ακόμη και πολύ εκλεπτυσμένη γεύση.

Πριν επιλέξετε την κατάλληλη τεχνική, σημειώστε ότι πολλά δουλειά γίνεται καλύτερα έξω από το σπίτι, έτσι ώστε να μην χαλάσει ή λεκέ γύρω από τα έπιπλα, και να αποφευχθεί η βλάβη στην υγεία του καθενός. Το βερνίκι μπορεί να μυρίσει πολύ έντονα, και για πολλούς είναι ο εξαιρετικά δυσάρεστος παράγοντας, μερικές φορές προκαλώντας αλλεργικές αντιδράσεις. Έτσι, διακοσμήστε καλύτερα την καρέκλα στον αχυρώνα ή στη χώρα, σε δωμάτια με καλό εξαερισμό ή χρησιμοποιήστε βερνίκια σε βάσεις νερού. Ωστόσο, η μυρωδιά του χρώματος δεν μπορεί να αποφευχθεί ούτως ή άλλως.

Για τη διακόσμηση, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τις ακόλουθες τεχνικές:

• Ξυλογλυπτική – τις παλαιότερες και πιο συνηθισμένες τέχνες και βιοτεχνίες στον κόσμο. Στην ιδανική περίπτωση, θα πρέπει να σχεδιάσετε αμέσως την κατασκευή μιας σκαλιστής καρέκλας. Αλλά το πλεονέκτημα αυτής της προσέγγισης είναι ότι ακόμη και η πιο κοινή καρέκλα μπορεί να μετατραπεί σε σκαλισμένα. Ήταν φθαρμένο και γδαρμένο επικάλυψη ή την επιφάνεια των ποδιών – τίποτα τρομερό. Αντίθετα, είναι μια δικαιολογία για να χαράξουμε από αυτούς κάτι όμορφο και πρωτότυπο.

Αυτό το στυλ είναι κατάλληλο για κλασικούς εσωτερικούς χώρους, μορφές “αντίκες”. Όταν πλησιάζετε ένα μνημειώδες σκαλιστά έπιπλα θα κάνει μια πιο σταθερή, και αν, αντίθετα, θα πρέπει να «ξεφορτώσουν» το εσωτερικό, – ακριβή και πρόστιμο σκάλισμα προσθέστε μια καρέκλα, και το δωμάτιο σε γενικές γραμμές ελαφρότητα και φαιδρότητα.

• Decoupage. Τις περισσότερες φορές η λέξη αυτή εφαρμόζεται σε μπουκάλια σαμπάνιας, αλλά μπορείτε να αποκόψετε οτιδήποτε και οτιδήποτε. Στην πραγματικότητα, είναι απλώς διακοσμητικό με την προσάρτηση μιας εικόνας ή στολίδι στο θέμα, συνήθως με την επακόλουθη λάκα. Προηγουμένως, πρέπει να γυαλίστε και να σοβάσετε την επιφάνεια του καθίσματος, στη συνέχεια να βάψετε με λευκό ακρυλικό χρώμα, καλύτερα σε διάφορα επίπεδα. Τώρα είναι δυνατή η επικόλληση (χρήση κόλλας PVA) στην επιφάνεια της εικόνας, για παράδειγμα, εκτυπωμένη σε οικιακό εκτυπωτή. Το περίγραμμα των σχεδίων μπορεί να περιγραφεί περαιτέρω και στη συνέχεια να καλυφθεί με ακρυλικό βερνίκι.

Στολίδι στην καρέκλα μπορεί να είναι οποιοδήποτε – οι συνθέσεις λουλουδιών και θαλασσινών φαίνονται ωφέλιμες. Χρώματα – από πράσινο έως μαύρο. Μια καλή ιδέα είναι να αποσυμπιέσετε μόνο το μισό κάθισμα. Εάν βάζετε δύο τέτοια εσωτερικά στοιχεία στο τραπέζι (από διαφορετικές πλευρές), διακοσμημένα στο ίδιο χρώμα, μπορείτε να επιτύχετε πολύ ευεργετικούς συνδυασμούς χρωμάτων.

• Ζωγραφική. Ίσως η πιο προφανής επιλογή, αλλά υπάρχουν και αρκετές ενδιαφέρουσες λύσεις. Έτσι, τα χρώματα μπορούν να συνδυαστούν και να αναμιχθούν με εποξείδια. Αυτό θα προσθέσει κορεσμό και έγχρωμες επιφάνειες, φρεσκάδα των χρωμάτων. Μπορείτε να επιτύχετε τις επιπτώσεις του “αφρίζοντος καφέ” στο “τήγμα παγωτού” ή να τυποποιήσετε το αντικείμενο κάτω από το μάρμαρο ή το γυαλί.

Και τέλος – μερικές ασυνήθιστες ιδέες για τη δημιουργία καρέκλες με τα χέρια τους.

Εάν η ντάχα έχει παλιά βότσαλα, μπορείτε να τα μετατρέψετε σε καρέκλες. Αρκεί να τοποθετήσετε τα καθίσματα και τις πλάτες. Όταν μεταφέρετε τα ξεριζωμένα εξογκώματα, ενισχύστε τη βάση τους, η καλύτερη επιλογή είναι να χρησιμοποιήσετε κούτσουρα ή σανίδες που είναι διασταυρούμενες.

Όχι λιγότερο πρακτική ιδέα – η κατασκευή μιας καρέκλας-σκάλα. Θα μοιάζει με κάτι σαν ένα ψηλό σκαμπό μπαρ, αλλά ταυτόχρονα έχει μια πρόσθετη και πλούσια λειτουργικότητα. Αρκεί να κάνετε δύο βήματα, και αντί για τρίτο να στερεώσετε το κάθισμα. Το πλάτος του θα πρέπει να είναι περίπου διπλάσιο από τα βήματα. Αυτό το ράφι στην τεχνολογία κατασκευής είναι κοντά στο συνηθισμένο σκαμνί, μόνο υψηλό.

Μια άλλη ιδέα είναι μια καρέκλα με βάση ένα παλιό αρχείο καταγραφής. Είναι απαραίτητο να οριοθετήσετε την επιφάνεια του και να στερεώσετε τον πάγκο, καθιστώντας το στη μορφή πλησιέστερη στην αρθρωτή. Από τα κενά αυτού του μοντέλου είναι η δυσκολία στον έλεγχο του υψομέτρου. Αυτή η καρέκλα είναι απίθανο να χωρέσει για μια μεγάλη συνεδρίαση, αλλά μπορεί να είναι πολύ ελκυστική για μικρά παιδιά – θα είναι ένα αναντικατάστατο παιχνίδι για αυτούς.

Μια άλλη ματιά στο σχέδιο είναι ο μέγιστος μινιμαλισμός. Η καρέκλα μπορεί να κατασκευαστεί υπό μορφή ημιτελούς ανοίγματος – το κάτω όριο, όπου αγγίζει το δάπεδο, παραμένει ανοιχτό. Για την κατασκευή του θα χρειαστούν μόνο τρεις ορθογώνιες σανίδες: δύο από αυτά γίνονται πόδια, ένα – ένα κάθισμα. Αυτός ο σχεδιασμός είναι πολύ αξιόπιστος σε λειτουργία.

Και το τελευταίο παράδειγμα είναι ένα κάθισμα με ένα ανόμοιο μοντέλο πίσω. Οι σανίδες για την κατασκευή του θα έχουν διαφορετικά μήκη και θα διαφέρουν ελαφρώς σε υφή και χρώμα. Είναι σημαντικό να βρείτε τον σωστό συνδυασμό χρωμάτων – εναλλάξτε και συνδυάστε το φως (λευκό, μπεζ) και σκούρο (γκρι, καφέ, μαύρο) αποχρώσεις. Το κάθισμα θα γίνει, ως έχει, ένα μέρος ή η αρχή της πλάτης. Τα υποβραχιόνια με αυτό το σχέδιο μπορούν να γίνουν αρκετά υψηλά. Εάν η καρέκλα αποδειχθεί ευρεία, θα πρέπει να “αντισταθμίσει” την τρίτη κεντρική σειρά των ποδιών.

Όπως δείχνει η εμπειρία των λαϊκών τεχνιτών και επαγγελματιών σχεδιαστών, κατά την κατασκευή ενός καναπέ-μετασχηματιστή, πρώτα απ ‘όλα είναι απαραίτητο να ξεκινήσετε από τη φαντασία σας και να μην φοβάστε να δείξετε τη δημιουργικότητα. Τα καθίσματα μπορούν να κατασκευαστούν από σχεδόν οποιοδήποτε αυτοσχέδιο μέσο. Το κύριο πράγμα είναι να τα καταστήσετε όσο το δυνατόν πιο άνετα, άνετα και αξιόπιστα.