Πώς να φτιάξετε ένα τόξο από γυψοσανίδες;

Μια χαριτωμένη καμάρα είναι ένα στοιχείο αρχιτεκτονικής που μπορεί να κάνει κάθε εσωτερικό εκλεπτυσμένο και μοναδικό. Ο σωστά σχεδιασμένος σχεδιασμός του τόξου θα του επιτρέψει να γίνει το κυρίαρχο σημείο στο εσωτερικό και να συγκεντρώσει ολόκληρο το χώρο του διαμερίσματος σε ένα ενιαίο σύνολο. Αυτό το άρθρο θα σας πει πώς να κάνετε μια αψίδα των γυψοσανίδων χωρίς τη βοήθεια των επαγγελματιών κατασκευαστών και πρόσθετες επενδύσεις.

Στην ανατολή εμφανίστηκαν τοξωτά ανοίγματα. Σταδιακά, η συνήθεια της αντικατάστασης θυρών με διακοσμητικά τόξα μετανάστευσε στην Ευρώπη. Η μέθοδος αυτή της διακόσμησης των εσωτερικών διόδων λύνει όχι μόνο το ζήτημα με την αύξηση στο διάστημα λόγω της έλλειψης χώρου στις πόρτες τους, αλλά διακοσμεί επίσης, δίνοντας την κατοικία κομψότητα και το στυλ, δροσιστικά βαρετό εσωτερικό, καθιστώντας μια πρωτότυπη πινελιά.

Τα κύρια πλεονεκτήματα των καμάρων από γυψοσανίδες είναι:

• ένα μικρό βάρος του υλικού (το τόξο μπορεί να εγκατασταθεί τόσο στα φέροντα τοιχώματα όσο και σε όχι πολύ ισχυρά χωρίσματα, χωρίς φόβο για την αξιοπιστία της κατασκευής).
• γρήγορη και εύκολη εγκατάσταση.
• ποιότητα υλικού – μαλακό, αλλά ανθεκτικό υλικό σας επιτρέπει να πειραματιστείτε κατά τη δημιουργία ενός μοναδικού στυλ χώρου και να κόψετε οποιοδήποτε φανταχτερό σχήμα του σχεδίου.
• κάλυψη ιδιοκτησίας. Τα σχέδια γυψοσανίδων υπό μορφή τόξων επιτρέπουν την απόκρυψη τεχνικών κόμβων και επικοινωνιών στο δωμάτιο.
• η ικανότητα διαχωρισμού των λειτουργικών τμημάτων ενός μονόκλινου δωματίου.
• λειτουργικότητα (τα ανοίγματα από χαρτόνι γύψου μπορούν να έχουν κόγχες για βιβλία ή μοσχεύματα για φυτά εσωτερικού χώρου).

Η κλασική αψίδα της γυψοσανίδας είναι ένα σχέδιο που είναι εγκατεστημένο μεταξύ των παρακείμενων δωματίων και υποστηρίζεται σε κάθε πλευρά από στήλες. Παραβλέποντας τη συνήθη έκδοση του γυψοσανίδας, μπορείτε να δημιουργήσετε ένα πρωτότυπο ασύμμετρο σχήμα, δίνοντας έμφαση στη νεωτερικότητα του εσωτερικού.

Σύμφωνα με την μορφή τόξου, οι τοξωτές κατασκευές κατατάσσονται στους ακόλουθους κύριους τύπους:

• Ρωμαϊκή. Ο πιο συνηθισμένος τύπος τόξου. Το ημικυκλικό τόξο του θα είναι κατάλληλο σε οποιοδήποτε εσωτερικό χώρο.
• τετράγωνο ή πύλη. Κάνουν μεγάλα ανοίγματα.
• τραπεζοειδές. Επίσης χρησιμοποιείται συχνά στο σχεδιασμό των ευρέων ανοιγμάτων.
• ελλειψοειδές. Αυτό το είδος είναι παρόμοιο με την κλασική εκτέλεση, αλλά με μεγάλη ακτίνα καμπυλότητας στις γωνίες.

• Γοτθικό. Έχει ωοειδές τόξο με αιχμηρή κορυφή.
• Τουρκικά. Ένας τέχνης σχεδιασμός σε ανατολίτικο ύφος?
• Βρετανός. Αυτή η μορφή είναι εγγενής σε αυστηρές μορφές. Υπογραμμίστε την πολυπλοκότητα οποιουδήποτε δωματίου.
• Ταϊλάνδης ή ημι-κιβωτός. Ασύμμετρο τόξο: αφενός – ένα κλασικό τόξο, αφετέρου – ένα τόξο με τη μορφή μιας πύλης.

Εκτός από τα φωτιστικά, υπάρχει μια άλλη τεχνική σχεδιασμού που προσθέτει χρήσιμες ιδιότητες τόξων στην καμάρα: το σχεδιασμό των ράφια και τις κόγχες τόσο μέσα στην κατασκευή όσο και στις εξωτερικές πλευρές της. Αυτή η ιδέα συμβάλλει στη δημιουργία πρόσθετης άνεσης, διότι σε μικρά ράφια, μπορείτε να τοποθετήσετε τέλεια αναμνηστικά και οικογενειακές φωτογραφίες.

Οι αψίδες γυψοσανίδων στο σύγχρονο εσωτερικό δεν είναι ασυνήθιστες. Αυτό το αρχιτεκτονικό στοιχείο σας επιτρέπει να εγκαταλείψετε τις οικείες πόρτες, δημιουργώντας ταυτόχρονα μια πλήρη εμφάνιση της πόρτας.

Στα μικρά διαμερίσματα συχνά δεν υπάρχει αρκετός χώρος για ανοιχτές πόρτες. Για το λόγο αυτό, αντί για την πόρτα στο άνοιγμα, τοποθετήστε μια όμορφη και συνοπτική αψίδα. Αυτές οι αψίδες χρησιμεύουν ως ένα είδος συνόρων μεταξύ παρακείμενων δωματίων, όπου ήταν η πόρτα, και στην πραγματικότητα επέκτεινε τον ελεύθερο χώρο.

Η επιλογή υπέρ του εσωτερικού τόξου γίνεται επίσης όταν προγραμματίζεται η ανακατασκευή του διαμερίσματος. Έτσι, για παράδειγμα, η έξοδος από την κουζίνα στο μπαλκόνι ή από το σαλόνι στην κουζίνα μπορεί να διακοσμηθεί με τη μορφή μιας κομψής καμάρας. Σε αυτή την περίπτωση, είναι δυνατό να επιλέξετε το επιθυμητό σχήμα του ανοίγματος (πρότυπο ημικύκλιο, τραπέζι ή άλλο ασύμμετρο σχήμα).

Συχνά, προκειμένου να διατηρηθεί η συνολική στιλιστική γνώση στο διαμέρισμα, όλες οι πόρτες γίνονται με τη μορφή του ίδιου τύπου καμάρες. Αυτό δεν είναι πάντα αλήθεια, και μερικές φορές θα επιβαρύνει ακόμη και το εσωτερικό. Αλλά ένα ζευγάρι τοξωτά ανοίγματα του ίδιου σχήματος του άνω μέρους, ένα από τα οποία συμπληρώνεται από μια τοιχογραφημένη σύνθεση γυψοσανίδας στον τοίχο – μια πολύ κομψή προσέγγιση.

Προηγουμένως, μόνο τα τόξα διακοσμημένα παλάτια και τα σπίτια των πλουσίων, αλλά σήμερα αυτό το στοιχείο μπορεί να βρεθεί σε οποιαδήποτε από το μέσο όρο διαμέρισμα, και ακόμη και στο σύγχρονο σπίτι πλαίσιο (ξύλινο τόξο κόβεται κατά τη στιγμή της κατασκευής του σκελετού του σπιτιού).

Επιλέγοντας ένα τόξο, πρέπει να εστιάσετε στο λειτουργικό στοιχείο του. Τα τόξα είναι ενεργά και παθητικά. Τα παθητικά βρίσκονται συχνά σε κτίρια κατοικιών και χρησιμεύουν ως μια απλή μετάβαση, που συνδέει δύο δωμάτια. Τα σχήματα τους είναι απλά: οβάλ, πύλες ή τυποποιημένα ορθογώνια και τραπεζοειδή. Τα ενεργά τόξα αναλαμβάνουν πιο πολύπλοκα σχήματα και συχνά περιλαμβάνουν επιπλέον διακοσμητικά στοιχεία (ράφια, λάμπες).

Για να δημιουργήσετε ένα κλασσικό τόξο με τα χέρια σας, πρέπει να κατανοήσετε τη δομή του, να κατανοήσετε τις λεπτότητες της τεχνολογίας της ανέγερσης αυτού του σχεδίου.

Οι καμπύλες τόξου σχηματίζουν την αποκαλούμενη τόξο τόξου. Μπορεί να έχει ομοιόμορφη επικάλυψη ή να αποτελείται από διάφορα μέρη με κενά μεταξύ τους. Αναβιώστε την ομαλά αρχειοθετημένη εκδοχή της αψίδας με τόξου χρησιμοποιώντας διακοσμητικά ανάγλυφα, clypees στην άκρη της αψίδας.

Η κορυφή του τόξου ονομάζεται το υψηλότερο σημείο της αψίδας του. Χρησιμεύει ως στοιχείο δύναμης του σχεδίου. Συχνά η κορυφή είναι επίσης ένα αισθητικό κομμάτι (για παράδειγμα, σε καμάρες του ανατολικού τύπου). Κουνιέται κάτω από τα φτερά, τα άκρα τους φτερουγίζουν τις φέρουσες δομές – τις σκάλες, οι οποίες μπορούν επίσης να διακοσμηθούν διακοσμητικά.

Το εύρος του τόξου είναι το πλάτος του τόξου που σχηματίζεται από τα φτερά. Το ύψος αυτού του τόξου από το κέντρο του ανοίγματος προς την κορυφή ονομάζεται βέλος της αψίδας. Γενικά τοξωτό θόλο υποστηρίζεται επί ημικίονες ή παραστάδα πηγαίνει εσωτερικό τοίχωμα, εφάπτεται της σπάτουλας (σε αυτή την περίπτωση, το σύνολο ονομάζεται κρέμεται). Η πύλη σχηματίζεται από μια δομή που βρίσκεται στο κάτω μέρος των παραστάδων και των λεπίδων.

Η κορυφή, η αψίδα τόξου και η πύλη είναι τα κύρια ορατά συστατικά της δομής. Ονομάζονται αψιδωτά στέμματα. Συνήθως το θραύσμα σχηματίζεται σε μια ενιαία έννοια. Το χρυσό τμήμα της δομής της αψίδας καθορίζεται από τη σχέση F = (A + B) / B, αν B≥A. Αυτή η αναλογία παρατηρείται στην αρχιτεκτονική όταν Α = 1/3 Β Arch θα έχει το σωστό χρυσή τομή αν το ύψος του είναι περίπου τρεις πλάτος τόξου ενός ανοίγματος, ή μπορεί να ληφθεί το αποτέλεσμα τη μείωση του ύψους των χώρων και να χαλάσει το εσωτερικό.

Δεδομένου ότι τα υλικά διακόσμησης για το σχεδιασμό της αψίδας μπορούν να χρησιμοποιηθούν:

• πλαστικό, χύτευση – δημοσιονομικές και απλές επιλογές.
• πολυουρεθάνη – ένα εύκαμπτο υλικό που χρησιμοποιείται για το σχηματισμό των στρωμάτων των αετωμάτων, οροφών, γείσων,
• διακοσμητική πέτρα – τεχνητό ή φυσικό φυσικό ορυκτό. Τις περισσότερες φορές χρησιμοποιείται για καμάρες σε τοίχους ή μονολιθικές δομές.

Διακόσμηση πολυουρεθάνης είναι δύσκολο να παραχθεί ανεξάρτητα, έτσι συχνά καταφεύγουν στην αγορά έτοιμα διακοσμητικά στοιχεία. Αντιμετωπίζοντας πέτρα – ακριβή, αλλά εξαιρετική επιλογή. Το πιο συχνά χρησιμοποιούμενο βράχο σχιστόλιθου ή κελύφους. Τα κεραμίδια τεχνητής πέτρας είναι κατασκευασμένα από μικρότερο βάρος και μπορούν να χρησιμοποιηθούν ακόμη και για διαχωριστικά γυψοσανίδας. Όσον αφορά την υφή, εδώ, ανάλογα με το εσωτερικό της αίθουσας και τις προσωπικές προτιμήσεις, μπορούν να χρησιμοποιηθούν οι επεξεργασμένες επιφάνειες και οι εκδοχές καθρεφτών καθρεφτών πλακιδίων.

Όταν το καθήκον είναι να γίνει η ίδια η αψίδα, αφού επιλεγεί το σχήμα και το μέγεθος, ο πλοίαρχος πρέπει να εκτελέσει έναν προκαταρκτικό υπολογισμό του μελλοντικού προϊόντος για να καθορίσει τις ακριβείς διαστάσεις των συναρμολογημένων τμημάτων. Μην φοβάστε, αφού οι υπολογισμοί αυτού του σχεδίου βασίζονται σε απλούς μαθηματικούς τύπους. Κατά τους υπολογισμούς συνιστάται να σχεδιάσετε ταυτόχρονα ένα σχέδιο του μελλοντικού προϊόντος σε χιλιοστά, μετά το οποίο το έργο θα κλιμακωθεί στις δεδομένες διαστάσεις του προϊόντος. Ως στένσιλ, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε παχύ χαρτόνι ή ένα φύλλο προφίλ από ινοσανίδες. Εφαρμόζοντας ένα πρότυπο στην επιφάνεια της ανέγερσης της καμπύλης καμάρας, μπορείτε να εκτιμήσετε πιο ρεαλιστικά την ακρίβεια των υπολογισμών που έχουν γίνει προηγουμένως και, εάν είναι απαραίτητο, να το διορθώσετε εγκαίρως.

Οι κύριες 3 παραμέτρους που πρέπει να είναι γνωστές στον κύριο είναι το πλάτος του ανοίγματος, το ύψος της μελλοντικής καμάρας και το βάθος του τοίχου. Υπάρχουν δύο βασικές μέθοδοι υπολογισμού: εμπειρικές και μαθηματικές. Ο ίδιος ο πλοίαρχος αποφασίζει ποιος θα είναι πιο βολικός γι ‘αυτόν. Ο υπολογισμός και η σχεδίαση της περιφέρειας του τόξου πρέπει να πραγματοποιούνται σε χαρτί σε κλίμακα, 30% μικρότερη από την πραγματική.

Με τον εμπειρικό υπολογισμό, πρέπει πρώτα να μετρήσετε το άνοιγμα της πόρτας και να το μεταφέρετε σε ένα φύλλο χαρτιού. Περάστε τον άξονα συμμετρίας της πόρτας. Αφού πάρετε τις πυξίδες, βάλτε το πόδι του στο σημείο του άξονα και δημιουργήστε αρκετούς διαφορετικούς κύκλους. Επιλέξτε το καταλληλότερο και τα υπόλοιπα απομακρύνονται με τη βοήθεια μιας λαστιχένιας ταινίας.

Κατά τον υπολογισμό της ακτίνας τόξου, εφαρμόζεται το Πυθαγόρειο θεώρημα:

R = L2 + (R2-Η2)

R = L2 + (R-H) 2

Μετατρέποντας τη φόρμουλα, λάβετε τα εξής:

R2 = L2 + R2 = 2ΗR + Η2

Αφαιρώντας το R, λαμβάνουμε:

L2 + H2-2HR = 0

Μετά την επόμενη μετατροπή, θα λάβετε:

2RH = L2 + Η2

Ακτίνα R ως αποτέλεσμα:

R = (L2 + Η2) / 2Η

Ενόψει του γεγονότος ότι η παραγόμενη καμάρα θα περιλαμβάνει πολλά θραύσματα (για να τα σχηματίσει κάποιος πρέπει να λάβει μια σανίδα με τις καθορισμένες διαστάσεις), είναι απαραίτητο να υπολογίσουμε αρχικά τις διαστάσεις του στοιχείου που κατασκευάζεται από μια σανίδα με τις επιλεγμένες διαστάσεις. Ο υπολογισμός γίνεται από το αντίθετο. Πρέπει να υπολογίσετε το μέγιστο μήκος του τμήματος που θα γίνει από την υπάρχουσα σανίδα με ένα συγκεκριμένο πλάτος, δεδομένης της ήδη γνωστής ακτίνας. Χρησιμοποιώντας τους προηγούμενους τύπους, όπου όλες οι σχέσεις είναι ήδη γνωστές, πρέπει να αντλήσουμε την ακόλουθη ισότητα:

L2 = 2RH-Η2

HR-H2

Όταν το έργο είναι έτοιμο, αρχίζουν να κλιμακώνουν το προϊόν στο γυψοσανίδα. Διατηρώντας τις αναλογίες του προϊόντος, σχεδιάζουμε τη διάταξη του τόξου στις συγκεκριμένες παραμέτρους. Κόψτε ένα κομμάτι γυψοσανίδας σωστού μεγέθους. Για να γίνει αυτό, χρησιμοποιήστε ένα ειδικό μαχαίρι για να σύρετε κατά μήκος της γραμμής που έχει τραβηχτεί και να σπάσετε τα υπερβολικά κομμάτια γυψοσανίδας.

Είναι απαραίτητο να προετοιμαστούν δύο πανομοιότυπα φύλλα. Ένας από αυτούς βρίσκεται σε μια επίπεδη επιφάνεια, μια γραμμή τραβιέται από το κέντρο. 2-3 cm επάνω από το κάτω μέρος του φύλλου σημειώστε ένα σημάδι και βιδώστε τον κοχλία ή τη βίδα. Σε ένα μπουλόνι βάλτε σε ένα σχοινί, το οποίο ελεύθερο μέρος σφίξτε σε ένα βρόχο και εισάγετε σε αυτό ένα μολύβι. Αυτό το σύστημα (παρόμοιο με την κυκλοφορία) θα επιτρέψει να σχεδιάσουμε μια ομαλή γραμμή κάμψης της ακτίνας του τόξου. Αφού καθορίσετε την επιθυμητή ακτίνα, τραβήξτε το καλώδιο και σχεδιάστε μια γραμμή μολυβιών κάμψης.

Στη συνέχεια, στο δεύτερο φύλλο γυψοσανίδας επαναλάβετε τη διάταξη με παρόμοιο τρόπο. Είναι δυνατή η αποφυγή περιττών ενεργειών, η κοπή του τεμαχίου σε ένα φύλλο, η επικάλυψή του σε άλλο φύλλο και ο κύκλος με ένα μολύβι κατά μήκος του περιγράμματος του προϊόντος. Με αυτόν τον τρόπο, θα έχετε δύο ταυτόσημα κενά. Κόψτε τα προϊόντα καλύτερα χρησιμοποιώντας ειδικό ψαλίδι για μέταλλο, κόβοντας προσεκτικά όλα τα περιττά.

Για να τοποθετήσετε την αψίδα του γυψοσανίδας στην πόρτα, θα χρειαστείτε:

• γυψοσανίδα αψίδα?
• Μεταλλικά προφίλ.
• πείροι ·
• Αυτοκόπτες δύο τύπων: 3,5 × 25 mm. 4.2 × 13 mm.
• ψαλίδια για μέταλλο.
• πένσες.
• κατσαβίδι?
• διατρητής;

• ρολό με βελόνες.
• κατασκευή ρουλέτας ή επίπεδο?
• ένα απλό μολύβι.
• στόκος στόκος?
• λειαντικά δέρματα;
• γωνίες για τους τοίχους.
• αστάρωμα;
• Υλικό επένδυσης (προαιρετικό).

Πριν βάλετε τη δομή του πλαισίου, θα πρέπει να προετοιμάσετε μια πόρτα. Αρχικά, είναι απαραίτητο να αφαιρέσετε το πλαίσιο της πόρτας και να τρυπήσετε το άνοιγμα και τις πλευρές για να αυξήσετε το χώρο για την καμάρα. Οι επιφάνειες του προκύπτοντος ανοίγματος καθαρίζονται προσεκτικά, εξομαλύνουν τις ανώμαλες ανωμαλίες, αφαιρώντας τη σκόνη και τη βρωμιά.

Είναι απαραίτητο να ακολουθήσετε τις οδηγίες εγκατάστασης βήμα προς βήμα, και μετά η τοποθέτηση του τόξου θα είναι αξιόπιστα εγκατεστημένη και στερεωμένη στο άνοιγμα. Πρώτον, οι οδηγοί από το μεταλλικό προφίλ είναι στερεωμένοι με πείρους στην κορυφή του ανοίγματος. Στους τοίχους του ανοίγματος τοποθετούνται παρόμοιοι οδηγοί (στο επίπεδο όπου βρίσκονται τα καμπύλα τμήματα του άκρου του τόξου).

Μετά από αυτό, το προϊόν από το μεταλλικό προφίλ σχηματίζεται με τη μορφή τόξου. Στις άκρες του προφίλ γίνονται ισότοποι τομές με ειδικά μεταλλικά ψαλίδια και κάμπτεται το προϊόν, εστιάζοντας στα πρότυπα γυψοσανίδας. Ομοίως, σχηματίζονται δύο τέτοια καμπύλα προφίλ για κάθε πλευρά.

Το καμπύλο προφίλ πρέπει να εγκατασταθεί ως εξής: οι πείροι συνδέουν το προφίλ κατά μήκος της κάθετης με τους οδηγούς και η γυψοσανίδα είναι τοποθετημένη με βίδες με αυτοκόλλητες βίδες. Για την πιο αξιόπιστη συναρμολόγηση του πλαισίου, πολλά κομμάτια του προφίλ εισάγονται μεταξύ των τόξων μέσα στην καμάρα.

Το επόμενο βήμα στην εγκατάσταση του τόξου είναι να σταθεροποιήσετε το τμήμα με τόξο μέσα στην κατασκευή. Για να γίνει αυτό, πάρτε ένα φύλλο γυψοσανίδας. Κόψτε απαλά τη λωρίδα σύμφωνα με το πλάτος του εσωτερικού χώρου της αψίδας, περισσότερο από την εσωτερική της επιφάνεια. Κατά τη μέτρηση του μήκους, δεν θα είναι περιττό να αφήνετε ένα απόθεμα περίπου 10-15 cm.

Σχεδίαση γυψοσανίδας μπορεί να χρησιμοποιεί συνηθισμένο νερό. Για να γίνει αυτό, υγράνετε το κάτω μέρος της λωρίδας από γυψοσανίδα και το τρυπήστε με τις βελόνες του κυλίνδρου. Στη συνέχεια, πρέπει να λυγίζετε και να στερεώνετε το στοιχείο μέσα στην καμάρα. Αυτό γίνεται με κολλητική ταινία και αφήνεται για λίγο να στεγνώσει. Το αυτοκατευθυνόμενο πλαίσιο τόξου είναι έτοιμο.

Αφού συναρμολογηθεί το πλαίσιο του τόξου, όλα τα στοιχεία είναι σταθερά στερεωμένα και το εσωτερικό τμήμα στεγνώσει τελείως, μπορείτε να προχωρήσετε στην επεξεργασία και τον εξωτερικό σχεδιασμό της δομής.

Αρχικά, ολόκληρη η επιφάνεια της αψίδας λειαίνεται με ειδικό χαρτί, εξαλείφει όλες τις ανωμαλίες, αφαιρεί τη σκόνη από το γυαλόχαρτο. Η επιφάνεια του τόξου πρέπει να είναι ομαλή. Οι υπόλοιπες ραφές πρέπει να σφραγίζονται με στόκ. Πριν κάνετε την πλήρωση των ραφών, πρέπει να εγκαταστήσετε τα προετοιμασμένα προφίλ γωνιών (δίνουν τις γωνίες της ακαμψίας του τόξου και την προστασία από την παραμόρφωση).

Αυτές οι γωνίες μπορούν να στερεωθούν πάνω από το στόκο, αλλά στη συνέχεια θα πρέπει να εφαρμόσετε ένα άλλο στρώμα στόκος στην κορυφή, ισοπέδωση όλων των αρθρώσεων. Αφού στεγνώσει το στόκο, η επιφάνεια ξαναγυρίζεται με γυαλόχαρτο. Αφαιρέστε τη σκόνη και progruntovyvayut όλος ο εξωτερικός χώρος της αψίδας. Όταν το χώμα στεγνώνει, εκτελέστε το τελικό μανδύα της δομής και αλέθετε τις παρατυπίες.

Όταν ολοκληρωθεί όλη η βρώμικη δουλειά, πρέπει να πάτε στο διακοσμητικό φινίρισμα.

Κατά την επιλογή του σχεδίου, θα πρέπει να εξετάσετε τη γενική έννοια του εσωτερικού και του στυλ του. Η πιο γρήγορη και φθηνότερη μέθοδος φινιρίσματος είναι η βαφή της δομής με βαφή με βάση το νερό. Αυτό το φινίρισμα είναι πολύ πρακτικό, γιατί σε περίπτωση μόλυνσης τοίχου μπορεί να σκουπιστεί με ένα υγρό πανί, επιπλέον, το τόξο θα είναι πολύ ανθεκτικό στις γρατζουνιές. Αυτό το είδος διακόσμησης είναι επίσης καλό σε αυτό, αν θέλετε, η καμάρα μπορεί να επιχριστεί γρήγορα τον εαυτό σας γρήγορα.

Οι τοξωτές θόλοι κατέχουν μια ξεχωριστή θέση ανάμεσα στις αρχιτεκτονικές λεπτομέρειες όταν διακοσμούν ένα δωμάτιο. Ομαλές γραμμές θα φέρουν μια διάθεση άνεσης σε οποιοδήποτε δωμάτιο και θα τονίζουν το εκλεπτυσμένο ύφος. Αν η επιλογή γίνεται υπέρ της συμπλήρωσης του εσωτερικού χώρου με ένα τόξο, είναι απαραίτητο να επιλέξετε ένα τέτοιο σχέδιο ώστε ο θολωτός σχεδιασμός να χωρέσει οργανικά στο χώρο του δωματίου και να χρησιμεύσει ως ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό στο εσωτερικό.

Υπέροχες καμάρες στις αίθουσες με ημικυκλικά ανοίγματα παραθύρων. Η θολωτή κατασκευή θα συμπληρώσει το εσωτερικό, το οποίο έχει πόρτες με ημικυκλική κορυφή. Τα αψιδωτά ανοίγματα χρησιμοποιούνται όχι μόνο σε σαλόνια και διάδρομους. Ο χώρος της κουζίνας είναι επίσης διακοσμημένος με καμάρες. Εδώ θα εξυπηρετούν όχι μόνο ως στοιχείο διακόσμησης, αλλά και να εκπληρώνουν τον λειτουργικό ρόλο τους (συστήματα αποθήκευσης, κόγχες με τη μορφή καμάρας).

Ο σχεδιασμός της αψίδας, διακοσμημένος με ράφια από γυαλί, φαίνεται από μόνη της αυθεντικός. Εάν η περιοχή επιτρέπει χώρο, γυαλί βαρύ ράφια μπορούν να αντικατασταθούν από τεράστιους λίθους ή ξύλο, κόντρα πλακέ. Αποτελούν εξαιρετικό μέρος για αναμνηστικά και φωτογραφίες.

Το ελαφρύ πλαίσιο του εσωτερικού και του εξωτερικού μέρους του τόξου φαίνεται ενδιαφέροντα. Όπου δεν υπάρχει αρκετό φως αυτό θα είναι ιδιαίτερα χρήσιμο. Αυτό ισχύει για τους περισσότερους διαδρόμους και διάδρομους. Οι σχεδιαστές συστήνουν τη χρήση μη τυποποιημένων τύπων εξαρτημάτων για το σκοπό αυτό, προκειμένου να δώσουν στο δωμάτιο πρόσθετη βελτίωση. Όταν διακοσμείτε τα τοξωτά ανοίγματα με ελαφρά στοιχεία, μην περιορίζετε τον εαυτό σας, εστιάζοντας στο υλικό της αψίδας, επειδή ο φωτισμός θα φανεί τόσο καλός όσο ένα καμάρι γυψοσανίδας και με μια ξύλινη κατασκευή.

Η πιο αρμονική είναι η αψίδα, η οποία έχει απόλυτη συμμετρία ή ομαλές λεπτές γραμμές στην περίπτωση της αρχικής επιλογής ενός ασύμμετρου σχήματος. Ένα τέτοιο τόξο θα ταιριάζει σε κάθε εσωτερικό χώρο. Εάν υπάρχει η επιλογή του σχήματος της αψίδας στο εσωτερικό με το ύφος του art nouveau, αξίζει να ρίξετε μια πιο προσεκτική ματιά στα καμπύλα τόξα. Στο κλασικό εσωτερικό σχέδιο, ένα τέτοιο τόξο δεν ταιριάζει. Αλλά θα πρέπει να εξετάσουμε αυτό το στοιχείο με πολλές διακοσμήσεις από διακοσμήσεις γύψου με τη μορφή κολώνες και περίπλοκες μπούκλες.

Το Acre υπό μορφή έλλειψης ή ευρείας πύλης έχει μια αυστηρή αλλά ευγενή εμφάνιση. Είναι απλό στην εκτέλεση, δεν απαιτεί συχνές αλλαγές και είναι κατάλληλο σε οποιοδήποτε χώρο.

Και δεδομένου ότι δεν υπάρχει διαφωνία σχετικά με τις προτιμήσεις, δεν αξίζει τον κόπο να απορρίψουμε χωρίς αμφιβολία από αυτό το σχέδιο. Ακόμη και στον μοντέρνο κόσμο των σχεδιαστών, η αψίδα δεν είναι ένα απίστευτο ξεπερασμένο κομμάτι της κατοικίας, αν συνδυάζεται με τη συνολική στιλιστική του χώρου. Arch έχει γίνει από καιρό ένα κλασικό. Και για να χαλάσει κλασικά μπορεί μόνο ανεπιτυχής εφαρμογή του.

Σχετικά με τον τρόπο δημιουργίας μιας καμάρας από χαρτόνι γύψου, δείτε το παρακάτω βίντεο.