Οι λεπτές αποχρώσεις της επιλογής ενός πίνακα για έναν φράχτη

Στον σύγχρονο κόσμο, οι ιδιοκτήτες εξοχικών σπιτιών προτιμούν περιφράξεις από σχιστόλιθο, σκυρόδεμα ή κυματοειδές χαρτόνι, θεωρώντας αυτά τα υλικά πιο ανθεκτικά από το ξύλο. Αλλά μια τέτοια παραδοσιακή επιλογή, ως φράχτη των συμβουλίων εξακολουθεί να είναι σχετική και σε ζήτηση. Μετά από όλα, οι σύγχρονοι φράχτες από ξύλο δεν είναι πρωτόγονοι παλίσσες γύρω από καλύβες, αλλά πραγματικά αριστουργήματα τέχνης.

Ένα ξύλινο φράχτη έχει πολλά πλεονεκτήματα σε σχέση με άλλα υλικά. Δεν προστατεύει μόνο την περιοχή από τις περίεργες απόψεις των γειτόνων, αλλά θα εξυπηρετήσει περισσότερα από είκοσι χρόνια με την κατάλληλη φροντίδα. Σε αυτή την περίπτωση, ένας τέτοιος φράκτης θα κοστίσει λιγότερο από ένα τούβλο ή πέτρα. Είναι κατασκευασμένο από ξύλο, το οποίο δεν είναι μόνο φιλικό προς το περιβάλλον, αλλά και αισθητικά όμορφο.

Με την ευκαιρία, εκτός από το πραγματικό ξύλο, οι άνθρωποι συχνά χρησιμοποιούν τεχνητό υλικό που μιμείται μια ξύλινη σανίδα που δεν μπορεί να διακριθεί από το παρόν από απόσταση. Έχει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά της. Ένα τέτοιο υλικό είναι φθηνότερο και, ως εκ τούτου, μπορείτε να εξοικονομήσετε χρήματα.

Τέτοιες περιφράξεις είναι πολύ διαφορετικές: υψηλή και χαμηλή, σφιχτά χτυπημένη ή κομψή, που χρησιμοποιείται μόνο για την προστασία ή την εκτέλεση μιας διακοσμητικής λειτουργίας. Η επιλογή ενός ιδανικού φράκτη, κατά κανόνα, εξαρτάται από το στυλ, στο οποίο είναι χτισμένο το σπίτι και το χώρο είναι διακοσμημένο.

Ωστόσο, εκτός από όλα αυτά τα πλεονεκτήματα, τα περιφράγματα των σανίδων έχουν τα μειονεκτήματά τους. Ένα δέντρο δεν είναι το πιο αξιόπιστο υλικό. Οι κακές καιρικές συνθήκες συχνά έχουν αρνητική επίδραση στην κατάσταση του φράχτη. Για παράδειγμα, κάτω από έντονες βροχές οι σανίδες μπορούν να σαπίσουν, και στον ήλιο, μπορούν να καούν.

Υπάρχουν πολλοί τύποι σανίδων που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή περιφράξεων. Όλα είναι πολύ διαφορετικά και το καθένα έχει τα δικά του μειονεκτήματα και πλεονεκτήματα:

• Ακατάλληλα. Τα κύρια υλικά επεξεργασίας ξύλου περιλαμβάνουν μη συνδεδεμένες σανίδες. Αντιπροσωπεύει το ακραίο μέρος ενός κορμού που έχει παρατυπίες με τα υπολείμματα του φλοιού. Αυτός ο τύπος μη κομμένη σανίδα χρησιμοποιείται συχνά για την κατασκευή διακοσμητικών περιφράξεων. Ένα άλλο είδος είναι καραβάνι. Αυτό είναι το πιο ανεπιθύμητο κομμάτι του κορμού, το οποίο έχει μία κυρτή πλευρά. Ωστόσο, κατά την κατασκευή των φράχτες και μια τέτοια σανίδα δεν παίρνει την τελευταία θέση.

• Πλαστικά. Ένα αρκετά μεγάλο εύρος εφαρμογών έχει πλαστικές σανίδες. Δεν είναι ακριβά, ούτε χρειάζονται φροντίδα. Ένας τέτοιος φράχτης είναι ευεργετικός στη χώρα. Μια πλαστική σανίδα είναι πολύ ελαφρύτερη από μια ξύλινη σανίδα, ενώ επιδεινώνεται και δεν γερνάει τόσο γρήγορα. Το περίφραξη αυτού του τύπου χρησιμοποιείται για την προστασία της επικράτειας από εξωτερικές απόψεις, και όχι από πιθανούς ληστές.

• Κοπή. Τα τσιμεντοσανίδες χρησιμοποιούνται συνήθως για την τοποθέτηση δαπέδων, αλλά πολλοί το χρησιμοποιούν για την κατασκευή ξύλινων περιφράξεων. Στα καταστήματα ή στις αγορές, πωλούν κενά, μερικές φορές με στρογγυλεμένο άκρο ή με διαφορετικά διακοσμητικά στοιχεία. Για παράδειγμα, υπάρχουν ειδικά καμένες σανίδες, οι οποίες χαρακτηρίζονται από αυξημένη αντοχή και δεν σβήνουν περισσότερο. Το κύριο υλικό για την σανίδα στερέωσης είναι το πεύκο.

• Σχεδιασμένο. Αυτός ο τύπος σανίδων είναι πιο ποιοτικός ή δευτερεύων. Η πρώτη τάξη είναι ομαλή, χωρίς κόμβους, καλυμμένες σανίδες και δεύτερης ποιότητας πρώτες ύλες μπορεί να περιλαμβάνουν μερικά ελαττώματα. Μπορείτε να τα διακρίνετε ανάλογα με το βαθμό υγρασίας.

• WPC. Ένα άλλο υλικό που χρησιμοποιείται είναι το KDP. Είναι αποκρυπτογραφημένο ως σύνθετο ξύλο-πολυμερές, το οποίο εμφανίστηκε πρόσφατα στην κατασκευαστική αγορά. Ιδανικό για περίφραξη. Μια τέτοια σανίδα δεν απαιτεί πρόσθετη φροντίδα, δεν στεγνώνει και δεν φοβάται τις κλιματολογικές συνθήκες. Φαίνεται όμορφη στην εμφάνιση. Σήμερα, οι περισσότερες φορές χρησιμοποιούν ένα τετραγωνισμένο πολυμερές σανίδωμα. Είναι σε θέση να δώσει στο χώρο μια πιο περιποιημένη και εκστατική εμφάνιση από ένα φράχτη των συνηθισμένων σανίδων. Υπάρχει μια τέτοια βεράντα επιβιβαστεί πιο ακριβό από το συνηθισμένο, ωστόσο, το κόστος αποπληρωθεί οι ίδιοι, επειδή ένα τέτοιο φράχτη δεν χρειάζεται να βαφτεί. Ένας τέτοιος φράκτης θα διαρκέσει μέχρι είκοσι πέντε έως τριάντα χρόνια.
• Μεταξύ των KDP, αξίζει να σημειωθεί το board deck. Αυτό είναι το πιο κερδοφόρο και εύκολο στη συντήρηση υλικό. Είναι πιο συχνά χρησιμοποιείται για τα περίφραξη βεράντα, έχει μια στρογγυλεμένη κορυφή. Οι τοποθετημένες σανίδες είναι πολύ σφιχτές μεταξύ τους, με αποτέλεσμα να μην είναι ορατές ακόμη και οι σχισμές. Πίνακας καταστρώματος – ένα μίγμα μη συνδεδεμένων σανίδων και πολυμερών, επομένως ονομάζεται συχνά πλαστικό χαρτόνι.

• Βουρτσισμένο. Ο πίνακας επεξεργάζεται με ειδική βούρτσα, μετά την οποία το πλαίσιο κορμών παραμένει ορατό. Η βούρτσα ελαφρώς γρατζουνίζει την επιφάνεια, εξαιτίας της οποίας η σανίδα φαίνεται παλιά. Μια τέτοια επιφάνεια φαίνεται πολύ όμορφη από την πλευρά. Τις περισσότερες φορές, ένα φράχτη χρησιμοποιώντας μια βουρτσισμένη σανίδα χρησιμοποιείται για διακόσμηση, και όχι μόνο για την προστασία της επικράτειας.

• Ο Αμερικανός. Τέτοιες σανίδες χρησιμοποιούνται για τη δημιουργία μικρών περιφράξεων. Είναι σύντομα και τακτοποιημένα. Εφαρμόστε τους, κατά κανόνα, για την προστασία των βεράντες.

Έχοντας ασχοληθεί με τα είδη των διοικητικών συμβουλίων που υπάρχουν, μπορείτε να αρχίσετε να εξετάζετε το σχεδιασμό των φράχτες. Είναι κάθετες και οριζόντιες:

• Οριζόντια. Ο σχεδιασμός αυτού του φράχτη είναι ένας δεσμευμένος πίνακας και κατανέμεται οριζόντια. Τα ράφια του καλύπτονται με λοξότατο ράβδο για προστασία από τη βροχή. Μία από τις πιο απλές και φθηνότερες επιλογές είναι ο φράκτης του κροατία, δηλαδή η καμπύλη του σκάφους.

• Κάθετη. Σε αυτή την κατασκευή του φράκτη, όλες οι σανίδες τοποθετούνται κάθετα. Το απλούστερο και συνηθέστερο από αυτά είναι το κλασικό φράχτη. Εάν είναι βερνικωμένο ή βαμμένο με σκούρο καφέ χρώμα, όχι μόνο θα το αναβιώνει, αλλά θα το προστατεύει από τις καιρικές επιδράσεις. Επίσης, η κάθετη ύφανση από τις σανίδες θα φανεί εξαιρετική, και αν το συνδυάσετε με το φράκτη, θα πάρετε ένα πολύ όμορφο σχέδιο. Η εξαιρετική του προσθήκη θα είναι οι πύλες που κατασκευάζονται με μπαρόκ στυλ.

Αφού μελετήσατε τα είδη των σανίδων και τον σχεδιασμό των φράχτων, πρέπει να επιλέξετε μια συγκεκριμένη επιλογή που είναι κατάλληλη για τον ιστότοπό σας. Στη συνέχεια, μπορείτε να προχωρήσετε στην εγκατάσταση του φράχτη. Για να γίνει αυτό, πρέπει να δημιουργήσετε ένα πρόγραμμα εργασίας, να δημιουργήσετε υλικό και εργαλεία:

• Πίνακες. Πρώτα απ ‘όλα, πρέπει να επιλέξετε το είδος των πινακίδων που είναι πιο κατάλληλοι για τον ιστότοπό σας.
• Οι κολόνες στήριξης μπορούν να κατασκευαστούν από μέταλλο, σκυρόδεμα, τούβλο και, φυσικά, ξύλο.
• Βίδες αυτοκαθαρισμού ή καρφιά για την τοποθέτηση πλακών.
• Τρυπάνια, επίπεδα και άλλα στοιχεία που θα χρειαστούν για την εγκατάσταση του φράχτη.

Η εγκατάσταση του φράκτη χωρίζεται επίσης σε πολλά βασικά στάδια:

• Οποιαδήποτε κατασκευή αρχίζει με σήμανση. Η απόσταση μεταξύ των πυλώνων είναι περίπου τρία μέτρα, αλλά αν δεν είναι αρκετά ισχυρή, πρέπει να τη μειώσετε σε 2 μέτρα.
• Το επόμενο στάδιο είναι το χύσιμο των θεμελίων, γιατί αυτό είναι το πιο σημαντικό στάδιο στην εγκατάσταση του φράχτη. Επομένως, πρέπει να κάνουμε τα πάντα με ποιοτικό τρόπο, έτσι ώστε το φράχτη να διαρκέσει για πολλά χρόνια. Καταρχήν ανοίξτε τρύπες για πόλους και γεμίστε με διάλυμα. Προσθέτουν μικρά κομμάτια ενίσχυσης ή σχιστόλιθο για το φρούριο. Οι θέσεις μπορεί να είναι τούβλο, σίδηρος ή ξύλο.
• Εγκαθιστώντας τους πόλους, μπορείτε να προχωρήσετε στην εγκατάσταση διαστημάτων. Εάν επιλεχθεί οριζόντιος δεσμός, εγκαθίστανται για πρώτη φορά αρκετές κατακόρυφες σανίδες. Επιπλέον, οι πίνακες τοποθετούνται σε πίνακες. Η επάνω πλακέτα πρέπει να είναι καρφωμένη στα στηρίγματα χωρίς να την συνενώνει.
• Το τελικό στάδιο είναι επεξεργασία με αντι-σκουριά και ζωγραφική. Για τα εξωτερικά έργα, χρησιμοποιούνται και χρώματα και βερνίκια. Η επανειλημμένη θεραπεία πρέπει να γίνεται κάθε δύο έως τρία χρόνια, έτσι ώστε ο φράχτης λυγαριάς να χαίρεται με την ομορφιά του και να εξυπηρετείται για περισσότερο από ένα χρόνο.

Οι ξύλινες δοκούς πρέπει να υποβάλλονται σε επεξεργασία με αντισηπτικό. Πριν από αυτό, όλες οι ανωμαλίες αφαιρούνται από την επιφάνεια. Το τμήμα που θα βρίσκεται στο έδαφος επεξεργάζεται επιπρόσθετα με άσφαλτο ή καίγεται σε μεγάλη φωτιά.

Ο καθένας θέλει το εξοχικό του σπίτι να γίνει όχι μόνο ένα μοντέλο καλής γεύσης, αλλά και ένα αξιόπιστο φρούριο για την οικογένεια. Σημαντικό ρόλο διαδραματίζει η περίφραξη της επικράτειας. Δεν πρέπει μόνο να προστατεύσει το σπίτι, αλλά και να γίνει μια συνέχεια του σχεδίου. Μετά από όλα, ο φράκτης είναι μέρος μιας ενιαίας σύνθεσης. Με απλά παραδείγματα είναι εύκολο να καταλάβετε πώς να μεταφράσετε τις ιδέες σας στην πραγματικότητα:

• Πέτρα και ξύλο. Το πρώτο παράδειγμα είναι ένας χώρος, διακοσμημένος σε μοντέρνο στυλ και συμπληρωμένος με κατάλληλο περίφραξη. Για ένα μοντέρνο εξοχικό σπίτι φτιαγμένο από ελαφρύ τούβλο φράχτη, που αποτελείται από έναν συνδυασμό πέτρας με ξύλινες σανίδες, ταιριάζει απόλυτα. Φαίνεται όλα τακτοποιημένα και κομψά. Ο φράκτης αυτού του τύπου είναι αρκετά ψηλός και περιβάλλει εντελώς την περιοχή. Οι σανίδες δεν είναι πολύ στενά τοποθετημένες, λόγω των οποίων το ναυπηγείο είναι ορατό, αλλά ταυτόχρονα είναι εν μέρει κρυμμένο. Η πέτρινη “βάση” του φράχτη δεν καταλαμβάνει τόσο πολύ χώρο και συνδυάζεται πολύ καλά με το χρώμα της οροφής και άλλες λεπτομέρειες.

• Παλιό φράχτη. Το δεύτερο παράδειγμα δείχνει πολύ καλά ότι δεν είναι όλοι οι φράχτες των σανίδων του ίδιου τύπου. Ένας τέτοιος φράκτης είναι ιδανικός για ένα γοητευτικό οικόπεδο στο στυλ της Προβηγκίας. Μια όμορφη αυλή γεμάτη με τεράστια ποσότητα πράσινου και χαριτωμένα λουλούδια – αυτό είναι από μόνο του ένα εξαιρετικό μέρος για να χαλαρώσετε. Και αν το συμπληρώσετε με ένα κατάλληλο φράκτη, θα πάρετε έναν πραγματικό παράδεισο, προστατευμένο από όλες τις πλευρές από τις εξωτερικές απόψεις. Αυτή η περιοχή είναι περιφραγμένη με έναν τακτοποιημένο φράχτη από ελαφρύ ξύλο. Μόνο το κατώτερο μέρος αποτελείται από πυκνούς πίνακες, τοποθετημένους μεταξύ τους. Το πάνω μέρος του φράχτη φαίνεται πολύ πιο κομψό: αποτελείται από ένα πλέγμα λεπτών ξύλινων ταινιών. Τα άκρα του είναι στρογγυλεμένα και φαίνονται τακτοποιημένα. Ένας τέτοιος φράκτης μπορεί να γίνει μόνο από έναν πραγματικό κύριο.

• Αξιόπιστη προστασία. Η τελευταία επιλογή είναι ένας σφιχτός φράχτης, ο οποίος προστατεύει τον χώρο. Θα φανεί καλό σε οποιαδήποτε dacha με ένα απλό αξιόπιστο σπίτι. Σε αυτή την περίπτωση, το φράχτη γίνεται σε καφέ-κόκκινους τόνους, κάτω από το χρώμα του τούβλου από το οποίο κτίστηκε το σπίτι. Και η κατοικία και ο φράχτης καλύπτονται με κισσό, που “ζωντανεύει” το σπίτι και το διακοσμεί. Εκτός από αυτά τα φυτά αναρρίχησης, δεν υπάρχει πολύ πράσινο στο χώρο. Αλλά, επίσης, είναι αρκετό. Κοντά στο φράχτη, σπάνε μικρά παρτέρια. Εργασία με τους λίγο, αλλά φαίνονται πολύ καλά. Τα ίδια διακοσμητικά παρτέρια μπορούν να τοποθετηθούν στην ίδια την περιοχή.

Οι φράχτες από σανίδες μπορούν να είναι πολύ διαφορετικοί, κατάλληλοι τόσο για το ράντσο όσο και για τον μινιμαλισμό. Αυτό εκδηλώνεται στην επιλογή των υλικών και σε θέματα διακόσμησης και σε ποιες λεπτομέρειες κοσμούν τον φράκτη και τον ίδιο τον χώρο. Αυτός είναι ο λόγος που χρησιμοποιούνται σχεδόν παντού, ανεξάρτητα από το στυλ στο οποίο είναι χτισμένο το ίδιο το σπίτι.

Για πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο κατασκευής του ίδιου του φράχτη, ανατρέξτε στο επόμενο βίντεο.