Οι ιδιοκτήτες σπιτιού, εξοπλίζοντας τα οικόπεδα, ενημερώνοντας τους φράχτες τους. Οι φράχτες χρησιμεύουν ως προστασία από τη διείσδυση στην ιδιωτική επικράτεια. Επιπλέον, οι φράκτες συμπληρώνουν την πρόθεση σχεδιασμού.

Ένα σπίτι κατοικίας, κτίστες, κήπος, κήπος, χώρος αναψυχής – όλο αυτό γίνεται ζεστό, χωρισμένο από τον περιβάλλοντα κόσμο, όταν προγραμματίζεται ένα σαφές όριο. Ένα τέτοιο σύνορο χρησιμεύει ως φράχτη. Ο φράκτης πρέπει να είναι αξιόπιστος. Και γι ‘αυτό χρειάζεται ένα καλό θεμέλιο – ισχυρούς ανθεκτικούς πυλώνες.

Οι περισσότεροι φράχτες μπορούν να χωριστούν σύμφωνα με τον προορισμό τους σε:

• προσωρινή.
• Τα διακοσμητικά, αυξάνοντας την ελκυστικότητα των μεμονωμένων ζωνών, τον κήπο ή ολόκληρο το αρχοντικό.
• Προστασία των κατοικίδιων ζώων από τους θηρευτές.
• Εξασφάλιση της ασφάλειας των ατόμων, αποτροπή της εγκατάλειψης του παιδιού.
• σύνορα, που χρησιμεύει για τον προσδιορισμό των ορίων μεταξύ γειτονικών οικοπέδων.
• προστασία από το χιόνι, μειώνοντας τη διείσδυση των μαζών χιονιού στην παρακείμενη περιοχή.

Είναι σημαντικό να κάνετε τη σωστή επιλογή από την αρχή. Μετά από όλα, οι θέσεις φράχτη είναι το ίδιο ίδρυμα με τη βάση για ένα σπίτι.

Σημασία έχουν παράγοντες όπως:

• το είδος του υλικού φράχτη?
• ύψος του φράκτη.
• μήκος των διαστημάτων.
• την κατάσταση της γης στην οποία έχει ανεγερθεί ο φράκτης ·
• κλιματικές συνθήκες της περιοχής.

Η ανθεκτικότητα της δομής εξαρτάται από την κατάσταση των πυλώνων. Εάν η αντοχή των στηριγμάτων είναι ανεπαρκής, ο φράκτης μπορεί να λοξοτομεί ή να καταρρεύσει τελείως μετά τον πρώτο χειμώνα. Με υπερβολική αντοχή, το κόστος του κτιρίου αυξάνεται.

Οι στύλοι φράχτων κατασκευάζονται από διάφορα υλικά. Ιδανικό για όλες τις περιπτώσεις, ίσως, δεν υπάρχει. Σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση χρησιμοποιείται ένα συγκεκριμένο υλικό, κάθε παραλλαγή έχει πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα.

Σύμφωνα με το υλικό του ράφι, ο φράκτης είναι:

• ξύλινα?
• μέταλλο?
• οπλισμένο σκυρόδεμα ·
• αμιαντοτσιμέντο ·
• πλαστικό.

Οι ξύλινοι στύλοι τοποθετούνται για ξύλινους φράχτες. Προηγουμένως, το ξύλο ήταν το μοναδικό υλικό από το οποίο ανεγέρθηκαν οι φράχτες. Σήμερα, οι ξύλινες θέσεις είναι λιγότερο συνηθισμένες.

Ξύλινοι πόλοι – η ευχαρίστηση δεν είναι φθηνή. Η διάρκεια ζωής των στηριγμάτων, με την προϋπόθεση ότι προστατεύονται πλήρως από την αποσύνθεση και τα έντομα, φθάνει τα 15-20 χρόνια. Η ανθεκτικότητα παρέχεται με αντισηπτικά και στεγανοποίηση.

Οι κολόνες, ειδικά το τμήμα στο έδαφος, εμποτίζονται με απόβλητο πετρέλαιο ή πίσσα και τυλίγονται με ρουμπιστόγαλα. Ετησίως οι πόλοι πρέπει να υποβάλλονται σε επεξεργασία, για να αποκατασταθούν οι βλάβες τους από την επίστρωση ατμοσφαιρικής καθίζησης.

Η διάμετρος του στηρίγματος εξαρτάται άμεσα από το ύψος του ίδιου του φράκτη. Όταν το ύψος του καμβά είναι μεγαλύτερο από ένα και μισό μέτρα, θα πρέπει να επιλέξετε ένα βαρέλι με διάμετρο τουλάχιστον 150 mm. Τα καλύτερα υποστηρίγματα λαμβάνονται από συμπαγές ξύλο μετά την αφαίρεση του φλοιού από αυτό.

Παρά το γεγονός ότι είναι πιο βολικό να συνεργαστείτε με ένα μπαρ, η επιλογή είναι να σταματήσετε σε μια στρογγυλή ξυλεία. Το γεγονός είναι ότι στην επεξεργασμένη δέσμη όλες οι άκρες απορροφούν τέλεια την υγρασία. Η προστασία του από την σήψη είναι πολύ πιο δύσκολη από ένα γυμνό κορμό.

Τα θετικά χαρακτηριστικά των ξύλινων στηριγμάτων είναι:

• οικολογική συμβατότητα ·
• αισθητική;
• απλότητα εγκατάστασης.
• διαθεσιμότητα υλικού.

Τα μειονεκτήματα των ξύλινων στοιχείων φράχτη είναι:

• ευαισθησία στην υγρασία.
• βραχυπρόθεσμα (σε σύγκριση με άλλα είδη υποστηρίξεων) διάρκεια ζωής ·
• αδυναμία εγκατάστασης οποιουδήποτε είδους περίφραξης.

Μεταλλικοί (σιδερένιοι) πόλοι χρησιμοποιούνται συχνότερα για την οργάνωση περιφράξεων. Το κόστος του μετάλλου είναι χαμηλό και η διάρκεια ζωής είναι μεγάλη. Τα στηρίγματα από μέταλλο απαιτούν πρόσθετη επεξεργασία. Χωρίς ειδική επίστρωση, το black metal αρχίζει πολύ γρήγορα να σκουριάζει.

Τα υποστηρίγματα από χάλυβα είναι σωλήνες. Στο τμήμα, μπορούν να έχουν έναν κύκλο, ένα τετράγωνο ή ένα ορθογώνιο. Το πάχος τοιχώματος του σωλήνα προφίλ που χρησιμοποιείται εξαρτάται από το εφαρμοζόμενο φορτίο. Κατά κανόνα, δεν είναι λεπτότερο από 3 mm.

Μεταξύ των μεταλλικών στηριγμάτων Ειδικό μέρος καταλαμβάνεται από σωληνώσεις. Οι σωλήνες σωληνώσεων παραδίδονται στον πληθυσμό μετά τη λήξη της διάρκειας ζωής τους σε αγωγούς φυσικού αερίου και πετρελαίου. Ακόμη και εκείνοι που έχουν χρησιμοποιηθεί, δεν είναι κατώτεροι σε ισχύ σε σχέση με το καινούριο νερό, αγωγό φυσικού αερίου. Οι παχιές τοιχοποιίες δεν είναι σχεδόν επιρρεπείς στη διάβρωση, μπορούν να αντέξουν πολύ υψηλά φορτία. Ακόμη και βαριές σφυρηλατημένες κατασκευές φράχτη μπορούν να συνδεθούν με αυτές.

Πλεονεκτήματα του μετάλλου:

• απλότητα εγκατάστασης.
• χαμηλό κόστος.
• αντοχή;
• την απλότητα της φροντίδας.
• υψηλή αντοχή.

Οι βαρειές κολώνες για βαριά περιφράγματα είναι από οπλισμένο σκυρόδεμα. Συχνά προϊόντα από σκυρόδεμα χυτεύονται απευθείας στο χώρο. Για τα στηρίγματα, συγκολλήστε ή συνδέστε το οπλισμό, κατασκευάστε ένα σκελετό στο οποίο χύνεται το σκυρόδεμα. Υπάρχει ένας άλλος τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιούνται σύνολα μπλοκ. Οι πόλοι μπλοκ πρέπει να τοποθετηθούν με μια ιδανική κάθετη. Οποιεσδήποτε αποκλίσεις είναι γεμάτες στρεβλώσεις και καταστροφές δομών.

Τα πλεονεκτήματα των πυλώνων από σκυρόδεμα είναι:

• υψηλή αντοχή.
• μεγάλη διάρκεια ζωής. Αυτά τα στηρίγματα εξυπηρετούν πολύ περισσότερο μέταλλο και ξύλο.
• ευρείες δυνατότητες διακόσμησης. Χρησιμοποιώντας τα πάνελ PIKS, μπορείτε να “γυρίσετε” το άσχημο οπλισμένο σκυρόδεμα σε τακτοποιημένες θέσεις από τούβλα.
• εύκολη επεξεργασία κατά τη διάρκεια των εργασιών εγκατάστασης.

Τα μείγματα σκυροδέματος είναι:

• ανάγκη για εξοπλισμό θεμελίωσης. Μερικές φορές το βάθος του ιδρύματος φτάνει το ενάμισι μέτρο, γεγονός που αναγκάζει τους κατασκευαστές να προσελκύσουν ειδικό εξοπλισμό για την τοποθέτηση τάφρων, άντληση νερού και εκτέλεση άλλων συναφών έργων.
• τη δυσκολία πλήρωσης των πεσσών ·
• αδυναμία εγκατάστασης έτοιμου οπλισμένου σκυροδέματος χωρίς μηχανικές διατάξεις ανύψωσης.

Από σωλήνες αμιάντου-τσιμέντου, τα στηρίγματα για φράκτες γίνονται αρκετά σπάνια. Τέτοιες ράβδοι είναι κατάλληλες για τράβηγμα μεταλλικών δικτύων και ελαφρών ξύλινων πανιών. Κατά κανόνα, χρησιμοποιούνται μοσχεύματα κατασκευών και υπολείμματα. Οι βραχείες σωλήνες μπορούν να επιμηκυνθούν. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιούνται πλαστικές ή αμιαντοτσιμέντου.

Το υλικό έχει πλεονεκτήματα έναντι του μετάλλου και του ξύλου. Δεν σαπίζει, δεν απαιτεί πρόσθετη προστασία, δεν διαβρώνει. Εάν εγκατασταθεί σωστά, τα στηρίγματα θα διαρκέσουν για πολλά χρόνια.

Μειονεκτήματα του υλικού:

• το γκρι δεν είναι πολύ αισθητικό.
• υψηλή ευθραυστότητα σωλήνων. Όταν πέφτει, ο σωλήνας μπορεί να σπάσει.
• χαμηλή αντίσταση παγετού. Υπό την επίδραση του κατεψυγμένου νερού, το προϊόν καταστρέφεται.

Για την εγκατάσταση των πόλων φράχτη, θα χρειαστεί εργαλεία και υλικά:

• φτυάρι?
• yamobur;
• επίπεδο κτιρίου ·
• ισχυρό σπάγκο?
• άμμος;
• θρυμματισμένη πέτρα.
• τσιμέντου.

Ανάλογα με το επιλεγμένο υλικό, μπορούν να χρησιμοποιηθούν άλλα υλικά, εργαλεία και προσαρμογές. Πρώτον, σήμανση στο έδαφος. Στην περίμετρο της κλειστής περιοχής, είναι απαραίτητο να σφυροκοπούνται μανταλάκια στο σημείο εγκατάστασης των μελλοντικών πυλώνων. Η σήμανση πρέπει να είναι αυστηρά ευθεία. Η συμβολοσειρά τραβά στους γόμφους.

Ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στα σημεία καμπής. Στα γωνιακά σημεία τα υποστηρίγματα πρέπει να είναι τα ισχυρότερα. Αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο βάρος.

Η πρώτη υποστήριξη είναι εγκατεστημένη στο γωνιακό σημείο. Στη συνέχεια – στο δεύτερο σημείο γωνίας απέναντι από το πρώτο. Τα στηρίγματα θα πρέπει να ισοπεδωθούν χρησιμοποιώντας το υδραυλικό επίπεδο. Ο σπάγκος που τεντώνεται μεταξύ των δύο τελικών σημείων στο πάνω και στο κάτω μέρος θα χρησιμεύσει ως οδηγός για την εγκατάσταση των ενδιάμεσων στηριγμάτων. Η απόσταση μεταξύ γειτονικών πόλων δεν πρέπει να υπερβαίνει τα τρία μέτρα. Για τις βαριές κατασκευές φράχτη, η μέγιστη απόσταση μεταξύ των πλησιέστερων στηριγμάτων μειώνεται στα 2,5 μέτρα.

Οι ξύλινοι κολόνες είναι τοποθετημένοι “ανάποδα”, δηλαδή από κάτω είναι το ανώτατο λεπτότερο τμήμα του κορμού. Αυτό εξασφαλίζει τη χαμηλότερη απορρόφηση της υγρασίας. Ένας στρογγυλός ξύλινος στύλος πρέπει να υποβληθεί σε προσεκτική επεξεργασία με αντισηπτικό και να αφήσει να στεγνώσει.

Σε προγραμματισμένα σημεία με το χέρι ή με τη βοήθεια των γεωτρήσεων στο βάθος, ανάλογα με την κατάσταση του εδάφους. Συνήθως, όταν το μήκος της στήλης δεν υπερβαίνει τα 1,2 μ., Το λάκκο σκαπάζεται κατά 0,5 μ. Για μεγαλύτερα μήκη, η αυλάκωση γίνεται 0,9 μ. Συνιστάται να σκάβετε στα βάθη πάνω από τη γραμμή κατάψυξης. Είναι σημαντικό όλοι οι πυλώνες να είναι θαμμένοι σε ίσο βάθος.

Για να διατηρήσετε το ξύλο μακρύτερο, αποφύγετε να έλθει σε επαφή με το έδαφος, έτσι χύνεται άμμος ή χαλίκι στον πυθμένα του λάκκου. Ο πυλώνας εκτίθεται κατακόρυφα και ο ελεύθερος χώρος γύρω του καλύπτεται με ερείπια. Σε απόσταση μικρότερη από 0,15 μ. Από την επιφάνεια του εδάφους, η γλωττίδα σταματά. Καλυμμένα ερείπια, αντί για τα οποία μπορείτε να χρησιμοποιήσετε σπασμένο κόκκινο τούβλο, μπράτσα. Η επαλήθευση πραγματοποιείται περιοδικά.

Τα υπόλοιπα 15 cm είναι γεμάτα με τσιμεντοκονία με χαλάσματα. Η χύτευση γίνεται με τη μορφή κώνου προκειμένου να απομακρυνθεί από τη βροχή του πόλο και το αποψυγμένο νερό.

Οι τεχνίτες συνδέουν έναν ξύλινο πόλο με ένα μεταλλικό σωλήνα με πάχος τοιχώματος τουλάχιστον τριών χιλιοστών. Η διάμετρος του μεταλλικού οδηγού επιλέγεται σύμφωνα με τις διαστάσεις του υποστηρίγματος. Ο σωλήνας είναι θαμμένος στο έδαφος έτσι ώστε η επιφάνεια να είναι περίπου 15 εκ. Ο κορμός εισάγεται μέσα στον σωλήνα. Αποδεικνύεται ένας αξιόπιστος σχεδιασμός.

Ένας άλλος τρόπος για να στερεώσετε τα ξύλινα στηρίγματα είναι να χρησιμοποιείτε μεταλλικούς πείρους από μέταλλο ή σκυρόδεμα. Αυτά τα μέρη εμποδίζουν το ξύλο να έρθει σε επαφή με το έδαφος, πράγμα που παρατείνει τη διάρκεια ζωής του.

Ελαχιστοποίηση της διείσδυσης στο βαρέλι της υγρασίας μπορεί να είναι δύο τρόποι. Είτε το ανώτερο τμήμα αποκόπτεται υπό γωνία και το νερό ρέει προς τα κάτω χωρίς να σταματάει στο αεροπλάνο, είτε τοποθετείται κουκούλα πάνω από το στήριγμα. Επιπλέον, πρέπει περιοδικά να χρωματίσετε το στήριγμα ή τη λαβή με ειδικά μέσα για την αποφυγή της αποσύνθεσης.

Το χαλύβδινο στήριγμα θα πρέπει να έχει ένα σφιγκτήρα για τα στοιχεία διαμήκους φράχτη. Σε αυτο-κατασκευασμένα στηρίγματα, οι σημάνσεις πρέπει να γίνονται με συγκόλληση δύο πλακών με οπές. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι στο έδαφος δεν θα είναι λιγότερο από 1,2 m του τμήματος της στήλης.

Ο ευκολότερος τρόπος για να εγκαταστήσετε μεταλλικά στηρίγματα είναι να οδηγείτε στο έδαφος. Για να σφυριάσετε το σωλήνα, χρειάζεστε ένα μαχαίρι. Απελευθερώσεις απευθείας στον σωλήνα δεν μπορούν να εφαρμοστούν. Απαιτεί μια φλάντζα, για παράδειγμα, από ξύλο. Η μέθοδος μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε στερεά εδάφη.

Zabutovka – Ένας άλλος τρόπος να εγκαταστήσετε μεταλλικά στηρίγματα. Για την εφαρμογή του απαιτείται πρόσθετα υλικά: άμμος, χαλίκι ή χαλίκι.

Στα σημειωμένα σημεία τρυπιούνται οπές διαμέτρου περίπου 200 mm. Συνιστώμενο βάθος – ενάμισι μέτρο. Στο φρεάτιο που προκύπτει, ρίξτε και συμπυκνώστε την άμμο. Ο στύλος είναι εγκατεστημένος κάθετα, η ανάμιξη γίνεται από το υπάρχον υλικό: χαλίκι ή θρυμματισμένη πέτρα. Επιτρέπεται η χρήση σπασμένου κόκκινου τούβλου. Μια σφράγιση σχηματίζεται γύρω από το στήριγμα σε διάφορα στρώματα. Ένα μέρος των λίθων χύνεται, συμπιέζεται, χύνεται από το νερό. Και έτσι, μέχρι να γεμίσει η τρύπα. Ένα στρώμα άμμου χύνεται στην κορυφή.

Η τρίτη μέθοδος περιλαμβάνει μερική σκυροδέτηση. Δεν ισχύει μόνο για τα εδάφη. Κάτω από τα υποστηρίγματα σκάβουν ή τρυπώνουν τρύπες στο επιλεγμένο βάθος. Ο πυθμένας καλύπτεται με άμμο και χαλίκι. Ο στύλος τοποθετείται κάθετα και στερεώνεται με στηρίγματα έτσι ώστε η θέση του να μην αλλάζει υπό την επίδραση ενός βαρύ μίγματος σκυροδέματος.

Σε ένα μπετονιέρα, ετοιμάστε μια υγρή σύνθεση τσιμέντου Portland και κοσκινισμένης άμμου σε αναλογία 1/3. Δεν συνιστάται να ρίχνετε πόλους το χειμώνα. Μετά τη σκυροδέτηση των στηριγμάτων πριν από την εγκατάσταση του φράκτη, πρέπει να περάσει μια περίοδος 10-14 ημερών. Αυτή τη φορά αρκεί για να στερεοποιηθεί πλήρως η λύση.

Τα υποστηρίγματα από σκυρόδεμα απαιτούνται για ένα τεράστιο φράχτη. Στις βαλτώδεις περιοχές, ο καλύτερος τρόπος είναι να χρησιμοποιήσετε ένα θεμέλιο λωρίδων. Σκυρόδεμα πυλώνες μπορούν να γίνουν ανεξάρτητα στον τόπο κατασκευής ή να αγοράσουν τελικά προϊόντα. Στην πρώτη περίπτωση, θα χρειαστεί πολύς χρόνος και προσπάθεια. Τα τελικά προϊόντα θα κοστίζουν περισσότερο.

Επιπλέον, για τη μεταφορά και την τοποθέτησή τους απαιτείται ειδική τεχνική. Σε κάθε περίπτωση, οι στύλοι σκυροδέματος πρέπει να εμβαθύνουν στο έδαφος τουλάχιστον 1,2 – 1,5 m.

Για να ρίχνετε στηρίγματα σκυροδέματος στη θέση τους, θα χρειαστεί να χτίσετε ένα πλαίσιο χαλύβδινων ράβδων. Η μεταλλική δομή τοποθετείται σε κοιλότητες, στον πυθμένα της οποίας χύνεται ένα μαξιλάρι άμμου. Η κατασκευή του κιβωτίου αποτελεί έναν μετασχηματισμό. Στο τμήμα μπορεί να είναι είτε στρογγυλό, τετράγωνο είτε ορθογώνιο.

Το σκυρόδεμα παρασκευάζεται σε μπετονιέρα, διατηρώντας τις αναλογίες άμμου, τσιμέντου, πληρωτικού και πλαστικοποιητή. Η πλήρωση πραγματοποιείται κατά τμήματα. Αφού το επόμενο τμήμα της λύσης βρίσκεται στον ξυλότυπο, πρέπει να τρυπηθεί με μια χαλύβδινη ράβδο. Αυτή η λειτουργία θα επιτρέψει την καλύτερη κατανομή του μείγματος σε όλο τον όγκο. Αυτό ελαχιστοποιεί το σχηματισμό κενών και κοχυλιών.

Η μεγαλύτερη δύναμη επιτυγχάνεται όταν οι κώνοι χύνεται μαζί με το θεμέλιο, σχηματίζοντας ένα ενιαίο σύνολο.

Πιθανή εγκατάσταση προκατασκευασμένης στήλης σκυροδέματος. Τα στηρίγματα μπλοκ έχουν αισθητική εμφάνιση, δεν απαιτούν πρόσθετη επεξεργασία. Η εγκατάσταση είναι εύκολη, επειδή το βάρος κάθε στοιχείου είναι μικρό. Τα μπλοκ είναι εξοπλισμένα με ειδικές αυλακώσεις, παρέχοντας μια αξιόπιστη λαβή. Τα στηρίγματα εγκατάστασης τοποθετούνται είτε σε ρηχά θεμέλια είτε σε ξεχωριστή βάση σκυροδέματος.

Οι πόλοι αμιαντοτσιμέντου είναι τυποποιημένοι σωλήνες. Οι διαστάσεις των σωλήνων είναι οι εξής:

• διάμετρος 120 mm.
• πάχος τοιχώματος 9 mm.
• το μήκος εξαρτάται από τον τύπο του φράχτη.

Επιτρέπεται η εγκατάσταση σωλήνων απευθείας στο έδαφος, αφού το αμιαντοτσιμέντο στο έδαφος δεν καταρρέει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Για μεγαλύτερη σταθερότητα, ένας μεταλλικός πείρος τρυπιέται στο έδαφος, ένας σωλήνας τοποθετείται πάνω του. Μέσα στον αγωγό σε ύψος ίσο με το βάθος του μίγματος σκυροδέματος χύνεται. Αφού στερεοποιηθεί, η άμμος χύνεται στον σωλήνα προς τα πάνω. Από πάνω σε μια υποστήριξη είναι απαραίτητο να δημιουργηθεί ένα κάλυμμα. Η κουκούλα θα εμποδίσει την υποστήριξη από το να εισχωρήσει σε αυτό νερό, το οποίο, εάν καταψυχθεί, μπορεί να βλάψει την υποστήριξη.

Ο τύπος των υποστηριγμάτων φράχτη εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη θέση τους. Στην πρόσοψη του αρχοντικού, οι κολώνες χαρακτηρίζονται όχι μόνο από την ιδιαίτερη αντοχή τους, αλλά και από την ελκυστική εμφάνιση τους. Όπου ο φράκτης δεν είναι ορατός, συνήθως δεν έχουν εγκατασταθεί διακοσμητικά στηρίγματα.

Οι φράκτες και οι στύλοι τελειώνουν την γεύση και τη συνέπεια των ιδιοκτητών κτιρίων. Όμορφα στηρίγματα κατασκευάζονται από διάφορα υλικά: ξύλο, μέταλλο, φυσική ή τεχνητή πέτρα, σκυρόδεμα, τούβλο. Το σχήμα της διάμετρος των στηριγμάτων είναι στρογγυλό, ορθογώνιο, ημικυκλικό, τετράγωνο, εξάγωνο. Το στήριγμα μπορεί να είναι κοίλο στην περίπτωση μιας μεταλλικής μορφής ή στερεού στην κατασκευή ξύλου, τούβλου ή σκυροδέματος.

Η καλύτερη θεραπεία είναι το δανεισμένο ξύλο. Οι κολόνες μπορούν να δοθούν σε οποιοδήποτε σχήμα, να τις διακοσμήσουν με σκάλισμα ή επικάλυψη, να καλύψουν με βερνίκι ή βαφή. Δεν μπορείτε να συναντήσετε σπάνια ενδιαφέρουσες ξύλινες κολόνες. Το γεγονός είναι ότι το φτηνό ξύλο δεν θα διαρκέσει πολύ. Και δαπανηρή είναι διαθέσιμη μόνο σε πολύ πλούσιους πολίτες.

Ο απλούστερος σχεδιασμός των μεταλλικών σωλήνων, οι οποίοι χρησιμεύουν ως βάση για τους φράχτες, συνίσταται στη βαφή, στην τοποθέτηση διακοσμητικών καπακιών ή κρεμαστών φωτιστικών. Διακοσμήστε τους χαλύβδινους στύλους των αρχικών στρογγυλών, κατασκευασμένων με τη μορφή μπαλών ή θόλων.

Οι σφυρήλατοι φράχτες συνδέονται συχνά με μεταλλικά στηρίγματα. Ωστόσο, το καλύτερο είδος φράχτη δεν παίρνει με σωλήνες χάλυβα, αλλά με πιο στερεά υποστηρίγματα. Σε τέτοιες περιπτώσεις, πραγματοποιείται απομίμηση του τοιχοποιίας γύρω από τη μεταλλική βάση.

Η διακόσμηση του στύλου τούβλου μπορεί να είναι προστατευτικό καπάκι. Αλλά πιο συχνά η διακόσμηση σχηματίζεται κατά τη διάρκεια της κατασκευής. Για να γίνει αυτό, πρέπει να επιλέξετε ένα τούβλο όχι μόνο ένα, αλλά πολλά χρώματα. Δύο αρκούν για να σχεδιάσουν τις αρχικές θέσεις. Και αν κάνετε μια τοιχογραφία, τότε τα στηρίγματα θα γίνουν μια πραγματική διακόσμηση ολόκληρου του φράχτη.

Απαιτείται ειδική επεξεργασία για στύλους σκυροδέματος. Χωρίς διακόσμηση, οι γκρι στύλοι οδηγούν σε λαχτάρα. Τα σκυροδέματα μετατρέπονται εξωτερικά σε πέτρα ή τούβλο, εάν η επένδυση τους γίνεται με πλαστικά πάνελ. Το ελαφρύ πλαστικό μιμείται φυσική πέτρα, κόκκινο τούβλο και άλλα οικοδομικά υλικά. Εφαρμόζεται στις εξωτερικές επιφάνειες των στηρίξεων φράχτη.

Διακοσμητικά πάνελ:

• την εμφάνιση των κτιρίων.
• δεν φοβούνται αλλαγές θερμοκρασίας?
• να αντισταθεί επιτυχώς στην ατμοσφαιρική βροχόπτωση.
• είναι φθηνές.

Όταν επιλέγετε υποστηρίγματα για φράχτη, θα πρέπει να εστιάσετε στα εξής:

• υλικό ιστού?
• βάρος του φράκτη ·
• συνδυασμός υλικών.
• αισθητικό στοιχείο.
• οικονομικές ευκαιρίες.

Για πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο επιλογής πόλων φράχτη, ανατρέξτε στο παρακάτω βίντεο.