Με την εμφάνιση νέων δομικών υλικών στην αγορά, κατέστη δυνατή η βελτίωση της ποιότητας των εργασιών επισκευής και φινιρίσματος. Στην καθημερινή μας ζωή εισέρχεται η λέξη “επισκευή ευρωπαϊκής ποιότητας”, η οποία προϋποθέτει την ολοκλήρωση μιας ιδιαίτερης ποιότητας.

Κατά τη στιγμή της κατασκευής, δεν μπορεί να γίνει μια ιδανική επιφάνεια ταυτόχρονα, γι ‘αυτό είναι απαραίτητο να δημιουργηθούν πρόσθετα έργα που σχετίζονται με την ανανέωση, επισκευή, ισοπέδωση, ενίσχυση. Αυτή η διαδικασία ονομάζεται εσωτερική και εξωτερική διακόσμηση. Το φινίρισμα περιλαμβάνει εργασίες εγκατάστασης και φινιρίσματος.

Εργασίες εγκατάστασης – είναι η δημιουργία μιας επιφάνειας με τη βοήθεια διάφορων πλακών: μοριοσανίδες, ινοσανίδες, OSB, ινοσανίδες, σχιστόλιθος, κόντρα πλακέ, γυψοσανίδα, ξύλο. Επίσης υλικό PVC, κεραμικά πλακίδια κλπ. Τα έργα φινιρίσματος περιλαμβάνουν γύψο, στόκος, ασβέστη, ζωγραφική, βερνίκωμα, κολλητική ταπετσαρία. Ένα πολύ σημαντικό συστατικό του φινιρίσματος είναι η χρήση ενός αστάρι στην εργασία.

Ο σημαντικότερος σκοπός των εκκινητών είναι η αύξηση της πρόσφυσης. Η “προσκόλληση” μεταφράζεται από τα λατινικά ως “κολλήσει”. Αυτή η σύνδεση προκύπτει λόγω της προσκόλλησης των μορίων των υλικών λόγω της χημικής δράσης των ουσιών.

Η προετοιμασμένη επιφάνεια ενισχύει την πρόσφυση των ανόμοιων υλικών στο υπόστρωμα. Δεν επιτρέπει την εμφάνιση μούχλας και εμποδίζει την εμφάνιση μύκητα, απομονώνει τη διείσδυση της σκουριάς στην επιφάνεια, μειώνει την κατανάλωση κόλλας βαφής και ταπετσαρίας. Η χρήση ενός ασταριού για την ταπετσαρία αυξάνει την άνεση και την ποιότητα της εργασίας και μειώνει το κόστος εργασίας.

Η αγορά δομικών υλικών διαθέτει μεγάλη ποικιλία εμποτιστικών ουσιών για την προετοιμασία διαφόρων επιφανειών. Κύριο καθήκον τους είναι να ενισχύσουν το ίδρυμα. Υπάρχουν όμως και πρόσθετες λειτουργίες.

Για χρήση με διαφορετικά υλικά, υπάρχουν διάφοροι τύποι που διαφέρουν ως προς τη σύνθεσή τους. Μερικά από αυτά κατασκευάζονται με βάση το νερό. Αυτά είναι εκκινητές ακρυλικού, λατέξ, πυριτικού και σιλικόνης. Άλλοι κατασκευάζονται με βάση γύψο, τσιμέντο ή ασβέστη. Αυτά είναι φυσικά υλικά. Υπάρχουν αστάρια στους οργανικούς διαλύτες. Πρόκειται για διαλύματα με λατέξ, αλκύδια ή πολυουρεθάνη.

Ταξινόμηση του αρχικού τεμαχίου:

• Απομόνωση. Έχουν στη σύνθεσή τους ρητίνη ή λάδι, διάφορους τύπους συγκολλητικών ουσιών, οι οποίες είναι ουσίες που σχηματίζουν φιλμ. Το στρώμα στεγανοποίησης δημιουργεί μια επιφάνεια που απορροφά την υγρασία, η οποία είναι ιδιαίτερα σημαντική πριν την επικόλληση της ταπετσαρίας.
• Αντιδιαβρωτική. Δημιουργημένα ειδικά για το μέταλλο, διαφέρουν ως προς την επίδραση στο υλικό. Όταν εισέρχεται υγρασία στο μέταλλο, συμβαίνει χημική αντίδραση, το υλικό αρχίζει να οξειδώνεται, πράγμα που οδηγεί στην εμφάνιση σκουριάς. Επηρεάζει αρνητικά την εμφάνιση του δωματίου, χαλάει την ταπετσαρία. Για να αποφευχθεί αυτό, παράγονται διαφορετικοί τύποι επεξεργασίας με αντιδιαβρωτικούς εκκινητές:
  1. εκκινητή φωσφορισμού που περιέχει ορθοφωσφορικό οξύ.
  2. Ο παθητικός εκκινητής σχηματίζει μια μεμβράνη οξειδίου. Υπό την επίδραση του εμποτισμού, το μέταλλο παίρνει μια παθητική χημική μορφή και το φιλμ το προστατεύει από την υγρασία.
  3. Το προστατευτικό αστάρι περιλαμβάνει σκόνη ψευδαργύρου, η οποία όταν πέφτει υγρασία στο μέταλλο καταστρέφεται, προστατεύοντας έτσι το υλικό.

• Universal Ο εκκινητής είναι ένα υδατικό διάλυμα με την προσθήκη χημικών ενώσεων. Διαπερνώντας βαθιά στην επιφάνεια, αυξάνει την πρόσφυση των υλικών, αφαιρεί μικρά σωματίδια σκόνης. Είναι καθολικό, επειδή χρησιμοποιείται για διάφορες βάσεις και υλικά. Κατάλληλο για εσωτερική και εξωτερική χρήση.
• Αντιμυκητιασικά οι αστάρι εμποδίζουν, και ορισμένες ενώσεις ακόμη και ενεργά αγώνα μούχλα και μύκητες. Ταυτόχρονα, στερεώνουν την επιφάνεια και αυξάνουν τη σύζευξη των υλικών. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν για λόγους πρόληψης.
• Πριόνια για επαφή με σκυρόδεμα. Στη σύνθεση έχουν πληρωτικό με τη μορφή χαλαζία ή μαρμάρινη άμμο. Χρησιμοποιούνται για εργασίες με γύψο ή κεραμικά πλακίδια. Για ταπετσαρία, δεν ταιριάζει.

Τα χαρακτηριστικά του αστάρι συνήθως αναφέρονται στην ετικέτα ή τη συσκευασία του προϊόντος:

• τι χρώμα έχει. Βασικά, τα αστάρια όταν στεγνώσουν δεν αλλάζουν το χρώμα της επικάλυψης πάνω στην οποία εφαρμόζονται. Είναι διαφανή. Αλλά υπάρχει μια επικάλυψη που καλύπτει τον τοίχο με λευκό χρώμα. Αυτό οφείλεται στη διατήρηση μεγάλου αριθμού χρωστικών ουσιών σε αυτό.
• κατανάλωση σε ένα στρώμα g / m2. Αυτό το χαρακτηριστικό είναι απαραίτητο για να επιλέξετε την ποσότητα υλικού που πρόκειται να αγοραστεί. Εξαρτάται από την επιφάνεια εφαρμογής. Εάν η ποσότητα του αστάρι δεν είναι αρκετή και δεν υπάρχει δυνατότητα αγοράς, το υπόλοιπο διάλυμα μπορεί να αραιωθεί με τη βάση στην οποία κατασκευάζεται.
• χρόνος στεγνώματος. Κάθε κατασκευαστής καθοδηγείται από τις δοκιμαστικές αναγνώσεις των προϊόντων. Ο χρόνος στεγνώματος που αναγράφεται στην ετικέτα θα βοηθήσει να μην διαταραχθεί η τεχνική διαδικασία.
• είδος επεξεργασμένου υλικού. Στην ετικέτα μπορείτε να διαβάσετε για ποιες επιφάνειες το είδος αυτό εφαρμόζεται.
• είδος χρήσης. Για εσωτερική ή εξωτερική εργασία.
• μέθοδο εφαρμογής.

Για τα τοιχώματα κάτω από την ταπετσαρία είναι κατάλληλοι οι ακόλουθοι τύποι εκκινητών:

• Ακρυλικό. Αυτός ο καθολικός εμποτισμός είναι ιδανικός για την επεξεργασία τοίχων από ξύλο, σκυρόδεμα και τούβλα. Είναι κατασκευασμένο με βάση ακρυλικά πολυμερή, διεισδύει βαθιά στους πόρους της επιφάνειας και χάρη σε αυτό ενισχύει καλά τα χαλαρά υλικά. Δεν έχει οξεία οσμή, στεγνώνει γρήγορα, είναι φιλικό προς το περιβάλλον και έχει χαμηλή κατανάλωση υλικού.
• Αλκυδικό. Αυτός ο εμποτισμός έχει καλές αντιδιαβρωτικές ιδιότητες. Όταν γίνεται, χρησιμοποιήστε ψευδάργυρο και φωσφορικό. Είναι φιλικό προς το περιβάλλον και κατάλληλο για την κατεργασία μετάλλου και ξύλου, τοίχους από ινοσανίδες, μοριοσανίδες και σανίδες OSB. Αραιώνεται με λευκό ποτό. Δεν είναι κατάλληλο για εργασία με γυψοσανίδες και γύψο. Λόγω των τεμαχιδίων χρωματισμού που περιέχονται σε αυτό, σχηματίζει μια λευκή επιφάνεια. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως τελική επίστρωση.
• Λατέξ. Κατάλληλο για όλες τις επιφάνειες. Γρήγορη ξήρανση.
• Ορυκτά. Χρησιμοποιείται για επιφάνειες από σκυρόδεμα, τούβλο και σοβά. Είναι κατασκευασμένο με τη χρήση τσιμέντου, ασβέστη και γύψου.
• Συμβατική κόλλα. Η φθηνότερη επιλογή.

Για γυμνά τοιχώματα εφαρμόστε ένα αστάρι βαθιάς διείσδυσης. Πρόκειται για τοίχους από αφρώδες υλικό και μπλοκ φυσικού αερίου, παλιό ασβέστη και τσιμεντοκονίες. Μετά την εφαρμογή του αστάρι, απορροφάται στο υπόστρωμα σε βάθος μέχρι 15 mm. Γεμίζει τους πόρους, στερεώνει το υλικό και σχηματίζει μια ισχυρή μεμβράνη, η οποία εξασφαλίζει ποιοτική σύνδεση με το υλικό τελικής επεξεργασίας.

Τέτοιοι τοίχοι απορροφούν την υγρασία καλά Επομένως, πιο συχνά, απαιτείται ένα δεύτερο στρώμα, αφού το πρώτο στρώμα έχει στεγνώσει εντελώς.

Αν το δεν υπάρχουν ειδικές απαιτήσεις για τη βάση, επιλέξτε ένα γενικό αστάρι. Αυτό είναι λατέξ και ακρυλικό εμποτισμός με βάση το νερό. Είναι φθηνότερα από τις εξειδικευμένες ενώσεις, γρήγορα ξηρά, καταναλώνονται οικονομικά, δεν έχουν χημική οσμή. Η χρήση τέτοιων εκκινητών (εκκινητών) θα εξασφαλίσει όλες τις απαιτήσεις.

Για ξύλινες επικαλύψεις, αλκυδικό εμποτισμό. Κρύβει καλά ρητινώδεις κόμπους που δεν θα εμφανίζονται για μεγάλο χρονικό διάστημα. Είναι κατάλληλο για πλάκες από ίνες, μοριοσανίδες και OSB, απομονώνοντας καλά τις βάσεις σιδήρου.

Για τους τοίχους από κονίαμα, τούβλα, σκυρόδεμα και επίσης τούβλα αφρού χρησιμοποιούνται μεταλλικά και πυριτικά εμποτιστικά.

Η πιο κοινή μορφή φινιρίσματος (φινίρισμα) δωμάτιο – ταπετσαρία. Κατά τη διάρκεια της ύπαρξής τους, λίγα έχουν αλλάξει στη μέθοδο εργασίας. Υπήρχαν μόνο πρόσθετα στοιχεία των προπαρασκευαστικών εργασιών και η ποικιλία της ταπετσαρίας διευρύνθηκε.

Οι ταπετσαρίες διαφέρουν σε διάφορους τύπους και τύπους.

Με αντοχή στην υγρασία:

• συνηθισμένο. Αυτά είναι χαρτί και ακρυλικό, δεν τους αρέσει η υγρασία και τα μηχανικά αποτελέσματα?
• αδιάβροχο – ανεκτική στο νερό σε αυτά ·
• πλένονται – Κατά τη λειτουργία, μη επιθετικά προϊόντα που μπορούν να πλυθούν μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε περιοχές με σοβαρή μόλυνση και βούρτσα.
• supermaling – Βασικά, είναι ένα διαφορετικό είδος ταπετσαρίας βινυλίου, ανθεκτικό στην υγρασία και ανθεκτικό στη φθορά.

Σύμφωνα με το υλικό και τις απαιτήσεις ποιότητας για το τελείωμα της βάσης, πάνω στο οποίο θα κολληθούν:

• Χαρτί. Είναι πολυεπίπεδη και μονής στρώσης, δείχνουν όλα τα ελαττώματα στους τοίχους, έτσι ώστε η βάση πρέπει να είναι τέλεια ομοιόμορφη και σταθερή. Από την κόλλα βρέχονται και διογκώνονται. Αν η βάση είναι λειασμένη με ένα σάντουιτς και δεν έχει προετοιμαστεί, η ταπετσαρία θα το τραβήξει και θα τραβηχτεί. Μια εξαίρεση μπορεί να είναι η μέθοδος αλληλεπικάλυψης.

• Μη υφασμένα γάντια fleece. Βασίζονται σε μη υφασμένη ίνα κατασκευασμένη από κυτταρίνη ή συνθετικές ίνες. Κατά την επιλογή ταπετσαρίας, πρέπει να δώσετε προσοχή στην πυκνότητα τους. Είναι εύκολο, μέτριο και βαρύ. Η ποιότητα του φινιρίσματος μπορεί να μην είναι ιδανική, η πυκνότητα τους μπορεί να κρύψει τα μικρά ελαττώματα στο υπόγειο.
• Βινύλιο. Λόγω της στρώσης βινυλίου στη βάση μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε χώρους με υψηλή υγρασία. Είναι ανθεκτικά, ανθεκτικά στη εξασθένιση, μπορούν να πλυθούν. Για αυτούς, μια σχετικά επίπεδη επιφάνεια, που αντιμετωπίζεται με χρωστική εμποτισμό?

• Κάτω από τη ζωγραφική. Μια παραλλαγή μη υφασμένα ταπετσαρία. Λόγω του γεγονότος ότι αυτές οι ταπετσαρίες είναι καλυμμένες με βαφή με βάση το νερό, η βάση πρέπει απαραιτήτως να υποβληθεί σε επεξεργασία με αστάρι. Αν αυτό δεν γίνει, η ταπετσαρία θα αφαιρεθεί κατά τη διάρκεια της ζωγραφικής.
• Υγρό. Στην πραγματικότητα, αυτό είναι ένα είδος γύψου. Η τιμή της υγρής ταπετσαρίας είναι αρκετά υψηλή. Για να εξοικονομήσετε χρήματα, είναι επιθυμητό να δημιουργήσετε μια ομαλή και σταθερή επιφάνεια χρησιμοποιώντας άμμο χωρίς άμμο και να το καλύψετε με αστάρι.

Όταν υπήρχαν μόνο χαρτί ταπετσαρίες, ήταν αρκετό να επικολλήσετε νέες ρίγες υλικού πάνω σε υπάρχοντες για να αλλάξετε το εσωτερικό. Έτσι, το τσιμεντένιο τοίχωμα ήταν μονωμένο. Μερικές φορές γι ‘αυτό το σκοπό, ακόμα και παγιωμένες εφημερίδες. Τώρα υπάρχουν πολλοί νέοι τύποι ταπετσαρίας για κάθε γούστο και με διαφορετικές ιδιότητες. Και τα τείχη έχουν γίνει πιο ποικίλα.

Όταν η επισκευή αποσυναρμολογείται παλιά ταπετσαρία. Είναι πολύ βολικό να χρησιμοποιείτε ένα χειροκίνητο πιστόλι ψεκασμού με ζεστό νερό και μια σπάτουλα. Εάν η παλιά ταπετσαρία πέφτει άσχημα πίσω από την επιφάνεια, μπορείτε να τα κόψετε με ένα κοφτερό μαχαίρι. Τότε το νερό θα τα διεισδύσει γρήγορα.

Η ταπετσαρία βινυλίου σε μια μη υφασμένη βάση μπορεί να αφαιρεθεί σε δύο στάδια. Κατ ‘αρχάς, η επικάλυψη βινυλίου αποκόπτεται και μετά το υπόλειμμα διαβρέχεται με νερό. Αντί για νερό, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα οξικό διάλυμα. Υπάρχουν επίσης ειδικά εργαλεία για την αφαίρεση της ταπετσαρίας.

Η τεχνολογία της επιφανειακής επεξεργασίας εξαρτάται από το υλικό των τοίχων:

Είναι απαραίτητο να το καθαρίσετε από τη σκόνη. Οι κοιλότητες από τα πεσμένα θραύσματα και τις αρθρώσεις μεταξύ των πλακών είναι επιστρωμένα και λειαντικά με γυαλόχαρτο. Χρησιμοποιείται για αραίωση αραιωμένης κόλλας από σκυρόδεμα.

Προκειμένου να βελτιωθεί η πρόσφυση, είναι προτιμότερο να εφαρμοστεί καθολικός εμποτισμός και είναι επίσης κατάλληλο ορυκτό χώμα για μίγματα τσιμέντου. Για ποιοτικό αποτέλεσμα, οι τοίχοι είναι γεμάτοι με άμμο χωρίς άμμο.

Όταν ο γύψος δεν είναι καινούργιος, πρέπει να κολληθεί για να διαπιστωθεί εάν έχει απομακρυνθεί από τη βάση. Σε μέρη κωφών ήχων παλεύει από τη βάση. Αυτές οι θέσεις εμποτίζονται με ένα αστάρι βαθιάς διείσδυσης. Μετά την ξήρανση, είναι επικαλυμμένα.

Εάν ο σοβάς είναι παλαιός ή κολλάει, πρέπει να ενισχυθεί με ένα πέλμα βαθιάς διείσδυσης. Ανάλογα με την κατάσταση, εφαρμόζονται δύο στρώματα. Όταν η βάση είναι ισχυρή, ενεργεί με τον ίδιο τρόπο όπως και με ένα τσιμεντένιο τοίχωμα.

Η επιφάνεια κάτω από την ταπετσαρία δεν μπορεί να υποβληθεί σε επεξεργασία. Ωστόσο, είναι ακόμα επιθυμητό να καλύπτεται η γυψοσανίδα με ένα γενικό αστάρι. Εφαρμόστε εμποτισμό με βάση PVA δεν είναι επιθυμητή – η ταπετσαρία θα κολλήσει στη βάση σφιχτά, θα είναι πολύ δύσκολο να αφαιρεθεί. Sutches της γυψοσανίδας πρέπει να shpaklyuyutsya. Το αποτέλεσμα είναι μια επιφάνεια μη ομοιόμορφου χρώματος, η οποία μπορεί να εκδηλωθεί μέσω της ταπετσαρίας.

Η βαφή απομακρύνεται με στεγνωτήρα μαλλιών και σπάτουλα. Μπορείτε να το ξεφορτωθείτε χημικά. Για να γίνει αυτό, πρέπει να αγοράσετε ένα ειδικό εργαλείο, να το επεξεργαστείτε με μια επιφάνεια και να το καθαρίσετε με μια σιδερένια βούρτσα. Όταν χρησιμοποιείτε για αυτό το σκοπό, το βολκάρισμα θα είναι πολύ σκόνη, και η μηχανή λείανσης θα βουλώσει αμέσως γυαλόχαρτο.

Μετά το στέγνωμα, shpatlyuyut μείγμα για να ισοπεδώσει τους τοίχους. Κάτω από την ταπετσαρία, μόνο ένα στρώμα στόκος. Μετά την ξήρανση του στόκου γίνεται πριμοδότηση.

Εάν δεν υπάρχει τρόπος να απαλλαγείτε από τη βαφή ή να χρησιμοποιήσετε το στόκο, ακολουθήστε την εξής διαδικασία. Πριν κάνετε οτιδήποτε, οι τοίχοι πρέπει απαραιτήτως να απολιπανθούν. Η παλαιά βαμμένη επιφάνεια πρέπει να είναι τραχιά για καλύτερη πρόσφυση. Γι ‘αυτό, επεξεργάζεται με γυαλόχαρτο και εμποτίζεται με ένα γενικό αστάρι.

Για αυτές τις βάσεις, χρησιμοποιείται ένα αλκυδικό αστάρι. Μεταλλικά και ξύλινα, λακαρισμένα, προ-λειαντικά. Το αστάρι εφαρμόζεται σε δύο στρώσεις.

Για ένα ποιοτικό αποτέλεσμα, οι εσωτερικοί τοίχοι γεμίζουν με ξηρά πληρωτικά. Ο τρόπος για να κολλήσετε την επικάλυψη ταπετσαρίας είναι ένα πράγμα του παρελθόντος, τώρα όλες οι ταπετσαρίες επικαλύπτουν την άρθρωση στην άρθρωση. Γι ‘αυτό δημιουργείται μια απολύτως επίπεδη επιφάνεια.

Shpatlyuyut τοίχους από μοριοσανίδες, OSB, γυψοσανίδα, τσιμέντο και ασβεστοκονίαμα, που καλύπτονται με λαδομπογιά ή αλκυδικό σμάλτο. Η λύση εφαρμόζεται σε τοίχους και οροφή με πάχος όχι μεγαλύτερο από 3-4 mm σε πολλά στρώματα. Για το πρώτο στρώμα χρησιμοποιήστε ένα πληρωτικό με μεγαλύτερη ακρίβεια. Ο στόχος του είναι να ευθυγραμμίσει το αεροπλάνο. Η κορυφή καλύπτεται με ένα πεπερασμένο στρώμα λεπτόκοκκου γρανίτη για να δώσει στην επιφάνεια την ιδανική εμφάνιση.

Χρησιμοποιήστε δύο σπάτουλες για δουλειά. Κάποιος – για να εφαρμόσει το μείγμα στην επιφάνεια, άλλο αραιώστε το διάλυμα και εφαρμόστε στην πρώτη σπάτουλα. Μετά την εφαρμογή της λύσης στον τοίχο και του Στεγνώστε την επιφάνεια με ένα πλέγμα βαφής ή ένα μικρό πλεκτό ύφασμα, στερεωμένο στο ενέματα. Η σκόνη, που σχηματίζεται κατά τη διάρκεια της μαστίγιας, μοιάζει με σκούπα ή βούρτσα από τον τοίχο. Ιδανική είναι η χρήση μιας ηλεκτρικής σκούπας.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο εμποτισμός πωλείται σε υγρή κατάσταση, έτοιμος προς χρήση. Υπάρχουν όμως περιπτώσεις όπου η συγκέντρωση είναι συγκεντρωμένη. Αυτό γίνεται για να αποθηκεύσετε τη συσκευασία κατά τη μεταφορά.

Αυτός ο εμποτισμός πρέπει να αραιωθεί πριν από τη χρήση. Παράγεται με τη μορφή σκόνης. Τα ποσοστά αναπαραγωγής καθορίζονται από τον κατασκευαστή. Συνήθως, το νερό χρησιμοποιείται για αραίωση, αλλά υπάρχουν περιπτώσεις όπου οι χημικές ουσίες χρησιμοποιούνται ως αραιωτικό. Για παράδειγμα, ο αλκυδικός εμποτισμός μπορεί να αραιωθεί με λευκό ποτό.

Η ταπετσαρία μπορεί να κολληθεί αμέσως μετά την ξήρανση του αστάρι. Ο χρόνος στεγνώματος υποδεικνύεται από τον κατασκευαστή στην ετικέτα του προϊόντος. Ο χρόνος για αυτό εξαρτάται από εξωτερικούς παράγοντες: υγρασία στο δωμάτιο, δυνατότητα εξαερισμού (αν και αυτό δεν συνιστάται) και θερμοκρασίες περιβάλλοντος. Επίσης Ο χρόνος στεγνώματος εξαρτάται από την εμποτισμένη επιφάνεια. Σε πορώδη υποστρώματα, το αστάρι στεγνώνει γρηγορότερα.

Οι διαφορετικοί αστάρια διαφέρουν στο χρόνο στεγνώματος. Σε θερμοκρασία δωματίου 18-25 μοίρες και υγρασία 60 τοις εκατό, οι ακρυλικοί εμποτισμοί στεγνώνουν 4-6 ώρες, αλκυδικά – 10-16, glyptal 24 ώρες. Για ένα αστάρι βαθιάς διείσδυσης θα χρειαστούν 12 ώρες για να περιμένετε.

Τα αστάρια μπορούν να κατασκευαστούν με το χέρι.

Για να προετοιμάσετε ένα αστάρι για βαθιά διείσδυση, θα χρειαστείτε μια κόλλα για την κατασκευή PVA και νερό σε αναλογία 1 λίτρου κόλλας σε 8 λίτρα νερού. Στην κόλλα, προσθέστε νερό, ανακατεύοντας μέχρι ομοιόμορφο. Είναι σημαντικό να μην επιτρέπεται μεγάλη συγκέντρωση κόλλας. Αραιωμένο με νερό, πρέπει να απορροφηθεί στη βάση. Αν είναι πολλά, τότε σχηματίζεται ένα φιλμ, το οποίο θα απολεπιστεί.

Για να δημιουργήσετε μια τραχιά βάση που βελτιώνει την πρόσφυση στην ταπετσαρία, προσθέστε φυσική κιμωλία ή τσιμέντο και ανακατέψτε καλά. 10 λίτρα θα αρκούν για μια σπάτουλα. Σε κάθε περίπτωση, το διάλυμα διηθείται μέσω γάζας δύο στρωμάτων. Ένα τέτοιο αστάρι ενισχύει και προστατεύει από την επιφάνεια υγρασίας, έχει αντισηπτικό αποτέλεσμα.

Για να αυξήσετε την αντοχή της βάσης και να πολεμήσετε με τον μύκητα, είναι δυνατό να προετοιμάσετε ένα αστάρι χρησιμοποιώντας θειικό χαλκό, κόλλα για τα δομικά στοιχεία και σαπούνι για πλύσιμο. Λόγω του γεγονότος ότι το αστάρι θα μαγειρευτεί στη φωτιά, χρήση δοχεία αλουμινίου και χάλυβα δεν μπορεί, επειδή το vitriol θα εισέλθει σε μια χημική αντίδραση μαζί τους.

Σε επτά λίτρα βραστό νερό, διαλύστε το σαπούνι πλυσίματος. Προκαταρκτικά μπορεί να γειωθεί με τρίψιμο σε χοντρό τρίφτη για να μειωθεί ο χρόνος διάλυσης. Στο διάλυμα που βράζει προσθέστε κόλλα και θειικό χαλκό. Ανακατέψτε καλά και βράστε το αστάρι σε μια αργή φωτιά για περίπου μισή ώρα.

Το διάλυμα αναδεύεται κάθε πέντε λεπτά για να αποφευχθούν σβώλοι. Τριάντα λεπτά αργότερα, ο τελικός εναρκτήρας διηθείται μέσω κόσκινου. Όταν το διάλυμα έχει κρυώσει, το αστάρι είναι έτοιμο για χρήση. Αυτό το αστάρι είναι κατάλληλο για την ενίσχυση των τοίχων από μπλοκ, τούβλα και σοβάδες.

Για να βελτιωθεί η πρόσφυση, μπορείτε να προετοιμάσετε ένα γενικό αστάρι από στυπτηρία (alumokalievyh), σκόνη κιμωλίας, ξηραντικό λάδι και ξηρή κόλλα βαφής. Με μεγάλη ανάδευση, το μίγμα φέρεται σε ομοιογενή μάζα.

Για να αποθηκεύσετε τη λύση για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν μπορεί να είναι, θα χάσει γρήγορα τις ιδιότητές της, έτσι ώστε να είναι έτοιμη αμέσως πριν από τη χρήση. Ένας τέτοιος εκκινητής είναι κατάλληλος για οποιαδήποτε γυαλιστερή ή βαμμένη επιφάνεια, για παράδειγμα γυαλί, πεπιεσμένο πλαστικό, μέταλλο, κονσέρβες κασσίτερου.

Το αστάρι μπορεί να γίνει ανεξάρτητα, αλλά είναι καλύτερο να χρησιμοποιηθεί μια επαγγελματική βιομηχανική σύνθεση. Παράγεται έτοιμο για χρήση, με τη μορφή σκόνης, η οποία αραιώνεται με διαφορετικές βάσεις ή συμπυκνώνεται.

Χρησιμοποιήστε το αστάρι είναι απαραίτητο πριν χάσει τις ιδιότητές του. Όταν χρησιμοποιείτε κόλλα PVA, πρέπει να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί: να φτάσετε στις αρθρώσεις της ταπετσαρίας, αφήνει ίχνος. Φροντίστε να βεβαιωθείτε ότι το αστάρι δεν ξεκινά και δεν στεγνώνει πάνω στο γυαλί παραθύρου. Ο χημικός τρόπος για να απαλλαγείτε από τον ψεκασμό του είναι αδύνατος, αφαιρείται μόνο με μηχανική μέθοδο, αλλά το γυαλί αναπόφευκτα θα γδαρθεί.

Επίσης, πρέπει να προστατεύσετε τα έπιπλα και το δάπεδο. Όταν χρησιμοποιείτε ένα αστάρι με βάση το νερό, τα στοιχεία σιδήρου μπορούν να οξειδώσουν και η σκουριά θα εμφανιστεί μέσα από την ταπετσαρία. Τέτοιες θέσεις πρέπει να είναι προκαταρκτικά μονωμένες με βαφή πετρελαίου, βερνίκι, κολλημένο με φύλλο αλουμινίου. Η προετοιμασία πρέπει να γίνει, αποφεύγοντας τη μείωση της θερμοκρασίας στο δωμάτιο. Αυτό πρέπει να τηρείται και όταν κολλάει ταπετσαρία.

Περισσότερες συμβουλές και συμβουλές σχετικά με τον σωστό τρόπο γειώσεως των τοίχων, δείτε το παρακάτω βίντεο.