Όλες οι λεπτές αποχρώσεις της επικόλλησης ταπετσαρίας

Η συγκόλληση ταπετσαριών φαίνεται να είναι ένα περίπλοκο έργο, που απαιτεί ειδικές γνώσεις και δεξιότητες. Ωστόσο, στην πραγματικότητα είναι πολύ απλούστερο, οπότε όλοι μπορούν να εξοικονομήσουν χρήματα για την κλήση των ομάδων επισκευών, το αποτέλεσμα της οποίας είναι συχνά πολύ μακριά από το ιδανικό. Ταυτόχρονα, η αυτοεπιπεδούμενη επένδυση φαίνεται συχνά πολύ πιο επαγγελματική και ποιοτική. Κατανοούμε τις περιπλοκές της επικόλλησης ταπετσαρίας.

Η προσάρτηση της ταπετσαρίας σημαίνει το συνδυασμό των καμβάδων, δίνοντας τη διακόσμηση του τοίχου του τύπου κυλίνδρου μια μονολιθική εμφάνιση. Αυτός ο συνδυασμός ταινιών ταπετσαρίας μεταξύ τους, ο οποίος έχει διάφορες ποικιλίες, εξαρτάται από τον τύπο του υλικού και την πυκνότητα του. Είναι η ένωση της ταπετσαρίας που καθορίζει τα αισθητικά χαρακτηριστικά της επένδυσης.

Στερεώστε ταπετσαρία κόλλα – αυτό σημαίνει να εκτελέσετε τον απαιτούμενο τύπο σύνδεσης. Συνολικά υπάρχουν 4 τρόποι συνδυασμού των καμβάδων. Η αποβίβαση συμβαίνει:

• Ευθυγράμμιση των ταπετσαριών με απρόσκοπτη τεχνολογία, εξαλείφοντας τα τμήματα ραφής και τα κενά.
• δωρεάν – χρησιμοποιείται για ταπετσαρία χωρίς έντονο πρότυπο, πραγματοποιείται επικάλυψη ή άκρη;

• μετατόπιση – ένα είδος αλληλεπικάλυψης, στο οποίο ένα κομμάτι ύφασμα έρχεται στο άλλο, πιο συχνά παρατηρώντας την σύμπτωση του αριθμού?
• με τη χρήση πρόσθετων στοιχείων – τη χρήση διακοσμητικών στοιχείων που κλείνουν τη διασταύρωση των αντιθέσεων της υφής ή του χρώματος.

Τοποθέτηση ταπετσαρίας χωρίς κενά – μια ευθεία όψη μιας ομοιόμορφης ραφής, η οποία σας επιτρέπει να συνδέσετε οριζόντια ή κάθετη ταπετσαρία χωρίς να χρησιμοποιήσετε μια σανίδα πλακιδίων ή άλλη διακόσμηση. Αυτή είναι μια κλασική τεχνική για το συνδυασμό των ταπετσαριών με τη σύμπτωση του σχεδίου χωρίς ραφές (οι επικαλύψεις μιας λωρίδας από την άλλη). Δεν είναι κατάλληλο για όλα τα είδη ταπετσαριών.

Ο τύπος ταπετσαρίας που χρησιμοποιείται μπορεί να είναι διαφορετικός. Σε αυτή την περίπτωση, είναι αυτός που καθορίζει το βαθμό προσκόλλησης του υλικού στην επιφάνεια του τοίχου: δεν είναι κάθε υλικό στηρίζεται καλά στην επιφάνεια που προετοιμάζεται για κόλληση. Μερικά από τα κοινά υλικά διακόσμησης τοίχων, δημοφιλή στους αγοραστές, είναι η ταπετσαρία:

• χαρτί (ποικιλίες σε βάση δύο στρωμάτων) ·
• Βινύλιο (στερεό, ομαλό, πορώδες, μεταξοτυπία με ανάγλυφη εκτύπωση).
• μη υφασμένα (εναλλακτική λύση σε βινύλιο, πιο φιλική προς το περιβάλλον).
• Υφάσματα (από ίνες ύφασμα σε χαρτί υπόστρωμα)?
• τα γυαλικά (που δημιουργήθηκαν σε μηχανή ύφανσης από νήματα από υαλοβάμβακα) ·
• ταπετσαρίες (χαρτί ταπετσαρία με μια φωτογραφία)?
• ποικιλίες 3D (τρισδιάστατο, μεταβαλλόμενο διάστημα)?
• κάτω από τη ζωγραφική (μερικές ποικιλίες χαρτιού, μη υφασμένα, σωρούς από γυαλί).

Στην παραγωγή τους χρησιμοποιούνται διαφορετικές φυσικές και τεχνητές πρώτες ύλες, εξάλλου, όλες οι ποικιλίες είναι ελασματοποιημένες επενδύσεις τοίχων, οι οποίες απαιτούνται για τη συγκόλληση τοίχων στην αποβάθρα. Εάν είναι επιθυμητό, ​​όλες αυτές οι ποικιλίες μπορούν να ενωθούν απρόσκοπτα: όσο πιο χοντρό και πιο υφή το υλικό, τόσο πιο εύκολο είναι να ενωθούν, αλλά οι κανόνες επιλογής της κόλλας είναι πιο απαιτητικοί.

Πριν από την κόλληση της επιφάνειας, πρέπει να προετοιμάσετε τα απαραίτητα εργαλεία, μέσω των οποίων μπορείτε να απλοποιήσετε σημαντικά τη διαδικασία επένδυσης. Είναι επιθυμητό να περιλαμβάνουν:

• ταπετσαρία πάστα?
• ελαστικό κύλινδρο ·
• επιλεγμένη ταπετσαρία?
• κατασκευή ή τεχνικό μαχαίρι.
• Βούρτσα για την εφαρμογή κόλλας.
• δοχείο για κόλλα.
• plumb bob;
• ψαλίδι;
• μια μεταλλική σπάτουλα.
• απλό μολύβι.

Εκτός από το κύριο απόθεμα και ταπετσαρία, η εργασία μπορεί να χρειαστεί:

• ένα αστάρι βαθιάς διείσδυσης.
• Ρουλεμάν αφρού για την προετοιμασία της επιφάνειας του τοίχου.
• σφουγγάρια από αφρώδες ελαστικό και ξηρά κουρέλια για την απομάκρυνση της περίσσειας κόλλας.
• μια μεμβράνη πολυαιθυλενίου με πλάτος 1,5 m και μήκος περίπου 2,7 m.

Για να επικολλήσετε σωστά το στήριγμα ταπετσαρίας, χρειάζεστε:

• προετοιμάστε τους τοίχους?
• Σημειώστε το υλικό με το κολλημένο επίπεδο.
• να προετοιμάσετε σωστά την κόλλα, ακολουθώντας τις οδηγίες στη συσκευασία.
• εφαρμόστε κόλλα στην επιφάνεια εργασίας.

Η προετοιμασία του τοίχου αποτελείται από διάφορα στάδια:

• κατ ‘αρχάς ισοπεδώνονται, αν είναι απαραίτητο, εξαλείφοντας τις ανωμαλίες, την τραχύτητα και την επικάλυψη με γύψο ή στόκος ·
• όταν οι τοίχοι ισοπεδώνονται, καλύπτονται με ένα αστάρι, ακολουθούμενο από ξήρανση, πράγμα που αυξάνει την πρόσφυση της ταπετσαρίας στον επεξεργασμένο τοίχο.
• Αξίζει να αντιμετωπιστούν οι τοίχοι με ένα διάλυμα μυκητοκτόνου: αυτό θα αποτρέψει το σχηματισμό ενός περιβάλλοντος για την εμφάνιση του μύκητα ή μούχλα.

Πιο συχνά οι δάσκαλοι πραγματοποιούν την προσαρμογή της ταπετσαρίας απευθείας στον τοίχο. Κάνοντας το πρόσωπο με τα χέρια σας, αυτό είναι δύσκολο να γίνει, ως εκ τούτου είναι πιο εύκολο να μετρήσετε πόσα υλικά χρειάζεστε και να κόψετε την περίσσεια. Για να γίνει αυτό, βάλτε το φιλμ πολυαιθυλενίου στο πάτωμα: θα προστατεύσει το κάλυμμα δαπέδου από την κόλλα, επιπλέον, φροντίστε για την καθαριότητα της μπροστινής πλευράς της ταπετσαρίας. Τραβήξτε με ρολό πάνω από την μεμβράνη, μετρώντας το επιθυμητό ύψος και προσθέτοντάς το στο κάτω μέρος των 2 cm στην καμπυλότητα του τοίχου: είναι ευκολότερο να κόψετε το επίδομα στο μέλλον από το να κολλήσετε ένα μικρό κομμάτι.

Για να κολλήσετε οπτικά δεν “πέσει” στην πλευρά, θα πρέπει να μετρήσετε την κάθετη γραμμή με τη βοήθεια ενός επιπέδου κτιρίου. Αν δεν συμβαίνει, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα νήμα με μικρό βάρος, το κρεμάστε στο ανώτατο όριο της ταινίας. Για να δείτε καλύτερα την κατεύθυνση, μπορείτε να σχεδιάσετε μια γραμμή με ένα μολύβι. Στη συνέχεια, το επίπεδο μπορεί να χρειαστεί όταν εργάζεστε με γωνίες. Εάν το επίπεδο είναι σχεδόν επίπεδο, η επικόλληση θα είναι απλή και βολική.

Κόψτε τον καμβά σε πολλές μπάντες ταυτόχρονα: ακόμη και αν η ταπετσαρία είναι σταθερή και δεν έχει έντονο μοτίβο, το πρόβλημα μπορεί να είναι ένα καμπύλο ανώτατο όριο. Σε κάθε περίπτωση, το μήκος του πάνελ θα ποικίλει. Συνιστάται να κάνετε μια σήμανση της περικοπής της επόμενης λωρίδας, προσθέτοντας αυτή τη φορά σε αυτήν 1-2 cm από την κορυφή. Η ποσότητα του επιδόματος στο κάτω μέρος εξαρτάται από την πρώτη κολλημένη λωρίδα. Συνήθως ένα ρολό μήκους 10 μ. Είναι αρκετό για 4 ρίγες από την οροφή μέχρι το πάτωμα, αν η ταπετσαρία δεν έχει σχέδιο και δεν χρειάζεται να ταιριάζει.

Ο αριθμός των θραυσμάτων εξαρτάται από τα χαρακτηριστικά σχεδίασης της επένδυσης ή από τη λήψη του συνδυασμού. Για παράδειγμα, έχοντας πάνελ στο κάτω μέρος των τοίχων σε ύψος 64 τ.μ., το χαρτί τοίχου θα είναι απαραίτητο λιγότερο, έτσι είναι δυνατόν να αποθηκεύσετε ένα υλικό. Για να ελαχιστοποιηθεί ο αριθμός των αρθρώσεων, αξίζει να αγοράσετε καμβά με πλάτος μετρητή. Σε κάθε περίπτωση, κατά την επένδυση είναι σημαντικό να προσθέσετε ένα μικρό επίδομα στο επιθυμητό μήκος.

Η παρασκευή της κόλλας γίνεται αυστηρά σύμφωνα με τις οδηγίες για τον συγκεκριμένο τύπο υλικού. Για κάθε τύπο ταπετσαρίας είναι διαφορετικό: συχνά οι αρμοί της ταπετσαρίας αποκλίνουν από την εφαρμογή ενός εσφαλμένα επιλεγμένου συγκολλητικού. Κατά την προετοιμασία της κόλλας, αξίζει να έχουμε κατά νου:

• δεν παρασκευάζεται με βραστό νερό, σπάει τη δομή των εξαρτημάτων,
• Είναι απαράδεκτο να χρησιμοποιήσετε σκουριασμένο νερό: έτσι μπορείτε να χρωματίσετε το χρώμα της ταπετσαρίας?
• η συνοχή της κόλλας πρέπει να είναι ομοιόμορφη.
• Μην κάνετε την κόλλα παχύ: έτσι πρέπει να απομακρύνετε την περίσσεια από κάτω από την ταπετσαρία, μπορεί να πάρει στην μπροστινή πλευρά?
• Ο χρόνος για διόγκωση της ουσίας πρέπει να διατηρηθεί πλήρως.

Ταπετσαρία, επικολλημένη στο στήριγμα, δεν χρειάζεται να παρατηρήσετε τη θέση του πρώτου υφάσματος: μπορείτε να αρχίσετε να τα κολλάτε, από όπου είναι βολικό. Πιο συχνά είναι η αρχή του τοίχου: είναι πιο εύκολο να κολλήσετε τη λωρίδα πίσω από τη λωρίδα, ευθυγραμμίζοντας την εικόνα στην πλευρά και στην οροφή, καθορίζοντας την κατεύθυνση κάθε νέας ταινίας. Κατ ‘αρχάς, κόλλα εφαρμόζεται στο πίσω μέρος της ταπετσαρίας (εκτός από την υφαντική και μη υφασμένα ταπετσαρία). Ενώ η σύνθεση απορροφάται, μπορείτε να κολλήσετε το ίδιο τοίχωμα: αυτό θα εξαλείψει τη θέση του μη ανοιγμένου τμήματος πάνω στην ταπετσαρία και θα ενισχύσει την πρόσφυση στην επιφάνεια.

Λαμβάνοντας την πρώτη σελίδα, συνδυάστε την με τη γραμμή, που περιγράφεται με μολύβι, και επικολλήστε. Στη συνέχεια, περάστε στην άκρη: για να έχετε μια γραμμή της ανώτερης άρθρωσης, πρέπει να κόψετε το πλεόνασμα υλικού, πιέζοντας προς τα κάτω την ταπετσαρία με μια σπάτουλα αφού ο καμβάς έχει κολληθεί στο επίπεδο του μέσου του τοίχου από την οροφή. Κόψτε την κορυφή του καμβά αμέσως ανεπιθύμητη: πιέζοντας τον κύλινδρο, ανακουφίζοντας την ταπετσαρία από τις φυσαλίδες, μπορείτε να μετακινήσετε τον καμβά κάτω, ο οποίος δημιουργεί αυτόματα ένα κενό στην κορυφή. Προσπαθήστε να μην τραβήξετε τη λωρίδα προς διάφορες κατευθύνσεις: η υφή της δεν πρέπει να τεντωθεί, αλλιώς στο μέλλον κατά την ξήρανση του καμβά μπορεί να παραμορφωθεί.

Αφού κολλήσετε το πρώτο πανί, μπορείτε να καταγράψετε μια τρίτη τομή στο πάτωμα, να πάρετε το δεύτερο και, συνδέοντάς την με την πρώτη λωρίδα, να συνδυάσετε αρχικά την πλευρική άρθρωση. Αυτό ισχύει και για το πρότυπο: δεν πρέπει να μετατοπίζεται, επειδή θα είναι αισθητό ενάντια στο γενικό υπόβαθρο. Τοποθετήστε τις αρθρώσεις, σύρετε τον κύλινδρο προς τα επάνω, προς τα κάτω και προς τα πλάγια. Αφού βυθιστείτε, κυλήστε τον καμβά, ξεκινώντας από την κορυφή προς τα κάτω, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στις αρθρώσεις. Εάν το σχέδιο δεν μετακινηθεί, κόψτε τα δικαιώματα και κόψτε την ταπετσαρία πάνω και κάτω. Πατήστε τον κύλινδρο ομοιόμορφα.

Παρά το γεγονός ότι η ταπετσαρία μπορεί να είναι πυκνή, σε αντίθεση με τις εξωτερικές γωνίες, η επικόλληση των οποίων δεν διαφέρει από την κύρια επένδυση, θα πρέπει να διασυνδέονται διαφορετικά στο εσωτερικό. Αυτό οφείλεται στην καμπυλότητα των τοίχων: είναι αδύνατο να κοπεί ο καμβάς με οποιονδήποτε τρόπο. Για να γίνει αυτό, συνήθως στις πλευρές των λωρίδων κάνει ένα επίδομα (1,5 – 2 cm), στη συνέχεια να κολλήσει την ταινία, ελαφρώς πηγαίνει σε άλλο αεροπλάνο. Δεν χρειάζεστε μεγάλες υπερβάσεις: θα είναι ορατές και θα αποκολληθούν γρηγορότερα, ειδικά αν η ταπετσαρία είναι πυκνή.

Αν στο τέλος των εργασιών οι αρμοί εξακολουθούν να διασκορπίζονται, μπορούν να επανακολληθούν ή να συγκαλυφθούν. Αν είναι ορατά ή είναι σκοτεινές άσχημες ρίγες, δεν μπορούν να διακρίνουν πια, έτσι θα πρέπει να zaderkorirovat. Αυτό μπορεί να γίνει με καλούπια, καλούπια ή συμβατική σανίδα πλακών οροφής. Για να γίνει αυτό, πρώτες κολλημένες αρθρώσεις, τότε η διακόσμηση είναι κολλημένη στις αρθρώσεις, δίνοντας έτσι στον τοίχο πρωτοτυπία.

Για να φανεί ενδιαφέρον το εσωτερικό, είναι καλύτερο να επικολλήσετε μερικά πλαίσια, φωτογραφίες ή απλά μια φωτογραφία μέσα στα πλαίσια πάνω στην ταπετσαρία ανάμεσα στα καλούπια. Αφαιρέστε τις φυσαλίδες αμέσως κατά την επικόλληση: τότε είναι αδύνατο να το κάνετε.

Αυτή η μέθοδος είναι επίσης μεγάλη αν οι αρμοί ξεφλουδιστούν μεταξύ των καμβάδων διαφορετικών χρωμάτων. Σας επιτρέπει να κρύψετε το ελάττωμα της επικόλλησης, για να δώσετε όγκο χώρου, κάνοντας τη θέση του υλικού αντίθεσης την έμφαση του δωματίου. Εάν ο καμβάς αποκλίνει όχι μόνο στις αρθρώσεις, αλλά και περισσότερο, μπορείτε να κόψετε απαλά το πρόβλημα με ένα μαχαίρι κατασκευής. Δεν έχει νόημα να το επικολλήσετε ξανά: στις περισσότερες περιπτώσεις δεν θα διαρκέσει πολύ, μια φούσκα μπορεί να παραμείνει κάτω από την επιφάνεια.

Σε αυτή την κατάσταση Είναι καλύτερα να χρησιμοποιήσετε το συνδυασμό συνδυασμού ταπετσαρίας, περιγράφοντας την επιθυμητή ζώνη, επικόλληση γάμου προσεκτικά κοπεί και να επικολληθεί σε μοτίβο θέση θραύσμα του της αντιθέσεις τόνων ή συμπληρώνοντας τις άκρες μπαγκέτα ή χύτευση. Έτσι, μπορείτε να κάνετε τη λήψη του συνδυασμού δύο ταπετσαριών, παρουσιάζοντας το κάτω υλικό με τη μορφή διακοσμητικών πάνελ.

Το πιο οικονομικό είναι η επικόλληση χωρίς σχέδιο με κάθετη ή χαοτική τοπογραφία της επιφάνειας. Τα σχέδια συχνά επαναλαμβάνονται, η αναφορά μπορεί να αυξήσει την κατανάλωση υλικού σε 60 cm για κάθε ταινία.

Εάν υπάρχουν προεξοχές στους τοίχους, είναι καλύτερο να τις ξεχωρίσετε από την αντίθεση παρά να προσπαθήσετε να αποκρύψετε: έτσι οι αδυναμίες του δωματίου θα μετατραπούν στα πλεονεκτήματά του.

Για να ενώσετε την ταπετσαρία όταν αντιμετωπίζετε είναι δυνατή με διαφορετικά υλικά φινιρίσματος. Σήμερα, ο συνδυασμός των τεχνικών σχεδιασμού καλωσορίζουμε πλακάκια ταπετσαρία, διακοσμητικά τούβλα, έμφαση εκτέλεση σε έναν τοίχο ή χώρο υποδοχής καθορισμό ζωνών με τις αποχρώσεις μετάβασης ιστούς. Μεταξύ των καλύτερων παραδειγμάτων των ταπετσαριών που αντιμετωπίζουν από το άκρο μπορεί να σημειωθεί διάφορους τύπους συνδυασμών στο παράδειγμα πρωτότυπων εσωτερικών συνθέσεων:

• οι τοίχοι του μπάνιου μπορούν να διακοσμηθούν με υλικό με εκτύπωση ανθισμένης κερασιάς, με επικόλληση ζωγραφικής σε μαρμάρινα πάνελ από κεραμίδια.

• τονίζουν την τραπεζαρία μπορεί να είναι φωτεινό αντίθεση ταπετσαρία άκρη, επικολληθεί την περιοχή με δίδυμους καμβάδες με μια γεωμετρική εκτύπωση και ταινία σύντροφος?

• αν θέλετε να ζωνάρετε το διάστημα, μπορείτε να καλύψετε τους τοίχους με μονοφωνική ταπετσαρία κάνοντας ένα μικρό κομμάτι σε ένα από αυτά, διακοσμώντας τις αρθρώσεις με ένα πλαίσιο?

• αν θέλετε να αναδημιουργήσει τις πλάκες αποτέλεσμα να εκτελέσετε λήψη του συνδυασμού δύο τύποι ταπετσαρίας χρήση σε συνδυασμό ιστούς με θραύσματα ενός θέματος, την αντίθεση σε όλη την κάτω λωρίδα πάστα σύντροφο και την ένωση των δύο υλικών για να ταιριάζει με το κοινό πρότυπο σύνορα?

• Μπορείτε να ζωνάρετε το χώρο του καθιστικού επισημαίνοντας ένα χείλος σε έναν τοίχο με την ταπετσαρία που έχει αντίθεση με ένα μοτίβο, υποστηρίζοντας τη σύνθεση της επένδυσης με μια πανομοιότυπη ταινία στον παρακείμενο τοίχο.

• μπορείτε να καλύψετε τους τοίχους με τρεις τύπους ταπετσαρίας: επισημάνετε το ευθύγραμμο επίπεδο με λωρίδες, προεξοχή – μονοφωνική, εμβάθυνση στον τοίχο – διακόσμηση με μοτίβα λουλουδιών.

Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο επικόλλησης της ταπετσαρίας, θα μάθετε από το παρακάτω βίντεο.