Μωσαϊκό από σμάλτο στο εσωτερικό

Το Smaltoy ονομάζεται αδιαφανές έγχρωμο γυαλί, το οποίο λαμβάνεται με τήξη χρησιμοποιώντας ειδικές τεχνολογίες με την προσθήκη οξειδίων διαφορετικών μετάλλων. Χρησιμοποιείται για τη δημιουργία ψηφιδωτών πλαισίων. Υπέροχο φωτεινό πυκνό υλικό έχει χιλιάδες αποχρώσεις.

Δείγματα σμάλτου έρχονται σε μας από τον 5ο αιώνα π.Χ., χωρίς να αλλάζουν το χρώμα τους. Καλό υλικό ήρθε στη γεύση των κυρίων του αρχαίου Βυζαντίου – το έφεραν στην τελειότητα. Στη Ρωσία, ο σμάλτ έχει καθιερωθεί από τον 11ο αιώνα. Χρησιμοποιήθηκε για τη διακόσμηση των χριστιανικών εκκλησιών. Με την πάροδο του χρόνου, για τους σκοπούς αυτούς, οι τοιχογραφίες άρχισαν να χρησιμοποιούνται, και το σμάλτο ξεχνούσε αμέριστα για έξι αιώνες. Ο επιστήμονας και καλλιτέχνης Mikhail Lomonosov αναβίωσε στη Ρωσία μια εκπληκτική τέχνη των προϊόντων μωσαϊκού σμάλτου. Τον 19ο αιώνα ο καθεδρικός ναός του Αγίου Ισαάκ δημιούργησε ένα ψηφιδωτό πάνελ σε έκταση 600 τετραγωνικών μέτρων

Εξαιρώντας τη σύγχρονη τεχνολογία, η εφαρμογή ενός μωσαϊκού από το σμάλ παραμένει επίπονη χειρωνακτική εργασία, απαιτώντας ακρίβεια, προσοχή και υπομονή. Οι δυνατότητες χρώματος του προϊόντος στην παραγωγή ταξινομούνται. Ωστόσο, ακόμη και σε πλήρη συμμόρφωση με τη συνταγή, κάθε φορά που παίρνετε ένα διαφορετικό προϊόν. Η ετερογένεια του υλικού, ο συνδυασμός αδιαφανών, διαφανών και ημιδιαφανών στρωμάτων, οδηγεί σε καταπληκτική εσωτερική λάμψη.

Το Tessery smalt δεν έχει το ίδιο σχήμα και μέγεθος, όπως συμβαίνει στα ψηφιδωτά από άλλα υλικά. Στη δημιουργία πάνελ χρησιμοποιούνται μικρά και μεγάλα τεμάχια διαφορετικών γεωμετρικών αναλογιών. Μπορεί να υπάρχουν λεπτομέρειες με ανώμαλες και αιχμηρές άκρες. Αν το προϊόν είναι κατασκευασμένο με μεγάλα στοιχεία, τότε η μη παραγεμισμένη του επιφάνεια αντανακλά ιδιαίτερα το φως, κορεάζοντας την εικόνα με απροσδόκητες αποχρώσεις. Το ψηφιδωτό πάνελ, που δημιουργήθηκε από μικρές γυαλισμένες λεπτομέρειες, στις καλλιτεχνικές του ιδιότητες δεν είναι κατώτερο από τα καλύτερα παραδείγματα ζωγραφικής.

Η τεχνολογία για την παραγωγή σμάλτων δεν διαφέρει πολύ από την παραγωγή γυαλιού. Η διαφορά είναι στην προσθήκη οξειδίων μετάλλων:

• ασήμι;
• χρυσό?
• χαλκό.

Οι πρώτες ύλες με χρωστικές για 4 ώρες τοποθετούνται σε φούρνο και τήκονται σε θερμοκρασία 1200 μοιρών. Στη συνέχεια χύνεται σε ένα χυτοσίδηρο αεροπλάνο, έλασης και κομμένα σε κομμάτια (“τηγανίτες” ή “μπλοκ”).

Οι συνταγές φωτεινών χρωμάτων που παράγονται από τους κατασκευαστές κρατούνται μυστικές. Όταν γίνονται, δεν μπορείτε να επιτύχετε ένα σταθερό χρώμα – κάθε φορά που αλλάζει ο τόνος και η πυκνότητα του υλικού. Για παράδειγμα, όταν προσθέτετε χαλκό σε ένα ορισμένο στάδιο θέρμανσης, το προϊόν γίνεται ροζ, στη συνέχεια ζουμερό κόκκινο και τελικά αναπτύσσεται θολό, αποκτώντας ένα καφέ χρώμα με εμποτισμούς χαλκού.

Ο χρυσός σμάλτο παράγεται με άλλο τρόπο. Πρώτον, ετοιμάστε γυάλινα πλακάκια με επιφάνεια 100-200 τ.εκ. και πάχος 1 χιλ. Στα πλακάκια βάλτε ένα χρυσό φύλλο και, στη συνέχεια, μαλακώνετε το κουτάλι στο φούρνο, χωρίς να το λιώσετε. Βγάλτε έξω, ρίξτε ένα κόκκινο-ζεστό γυαλί, έτσι ώστε το πάχος του προϊόντος δεν υπερβαίνει το 1 cm. Αποδεικνύεται ένα όμορφο μωσαϊκό υλικό. Ένα κιλό αυτού του σμάλτου κοστίζει 55-85 χιλιάδες ρούβλια, ενώ η συνήθης παραγωγή χρώματος είναι 600-700 ρούβλια.

Εάν υπήρχε η επιθυμία να εκτελέσετε ένα μωσαϊκό σμάλτου με τα χέρια σας, και κανείς δεν μπορεί να πάρει μια κύρια τάξη, ας προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε τα βασικά της εργασίας με αυτό το υλικό. Πρέπει να θυμόμαστε ότι το σμάλτο είναι ένα ποτήρι, το οποίο είναι απότομο και το καυστικό του – επικίνδυνο. Η ασφάλεια στο χώρο εργασίας είναι η ίδια με εκείνη των προϊόντων γυαλιού – πρέπει να προσέξετε ότι τα αιχμηρά τσιπ δεν πετούν στα έπιπλα και στο περιβάλλον. Κατά τη στιγμή της παρασκευής δεν επιτρέπεται η παρουσία παιδιών και ζώων. Η επιφάνεια εργασίας πρέπει να καλύπτεται με πετσέτα ή χαρτί. Στη συνέχεια πρέπει να βάλετε γυαλιά, γάντια και να πάτε στη δουλειά.

Στο ξύλινο κούτσουρο, πρέπει να τοποθετήσετε μια πλάκα από σμάλτο, να στερεώσετε με μια σμίλη και να κόψετε απαλά τα μικρά κομμάτια με ένα σφυρί. Τα τσιπ που προκύπτουν θα πρέπει να ταξινομούνται ανάλογα με το χρώμα, το μέγεθος και το σχήμα.

Μετά την παραλαβή των τσιπς, η επιφάνεια εργασίας και το περιβάλλον περιβάλλον πρέπει να αφαιρεθούν προσεκτικά για να αποφευχθεί η επαφή του νοικοκυριού με τα γυάλινα τσιπ. Στο επόμενο στάδιο, προετοιμάζεται ένας χώρος για την εργασία στον πίνακα. Μια κατάλληλη βάση είναι μια ξηρή, σκληρή επιφάνεια, η οποία καθαρίζεται από τη σκόνη και την ανομοιομορφία. Διαφορετικά, φέτες σμάλτου θα απολεπιστούν. Όταν προετοιμαστεί η επιφάνεια, μπορείτε να τοποθετήσετε το μωσαϊκό. Υπάρχουν δύο μέθοδοι αυτής της ενέργειας: άμεση και αντίστροφη.

• Με την άμεση μέθοδο Τα γυάλινα τεμάχια τοποθετούνται στην επιφάνεια με τη βάση κόλλας στραμμένη προς τα επάνω. Αυτό καθιστά δυνατή την παρατήρηση της εμφάνισης του σχήματος.
• Η αντίστροφη μέθοδος Περιλαμβάνει την τοποθέτηση του ψηφιδωτού με τη λάθος πλευρά, στην οποία στη συνέχεια γεμίζεται η βάση κόλλας. Στεγνώστε τον καμβά που πρέπει να γυρίσει και, στη συνέχεια, ελέγξτε την τοποθέτηση των ψηφιδωτών στοιχείων. Ο δεύτερος τρόπος εργασίας είναι πιο δύσκολος, αλλά με τη βοήθειά του μπορείτε να επιτύχετε ένα ιδανικό επίπεδο του καμβά.

Για να σχηματίσουν τα άκρα της εικόνας ακολουθούν μεγάλα ορθογώνια κομμάτια. Όταν το περίγραμμα είναι έτοιμο, μπορείτε να προχωρήσετε σε περαιτέρω τοποθέτηση. Η τεχνική της δημιουργίας ενός ψηφιδωτού είναι απλή, αλλά πρέπει να έχετε υπομονή, αντίληψη χρώματος και καλλιτεχνική γεύση. Τα ψηφιδωτά πάνελ ταιριάζουν σε πολλά στυλ. Όλα εξαρτώνται από την πλοκή της εικόνας.

Μπορείτε να λούστες τοίχους, δάπεδα, στήλες, πόρτες και σκάλες με σμάλτα. Το μωσαϊκό ταιριάζει καλά με άλλα είδη φινιρίσματος. Το υψηλό κόστος ενός μωσαϊκού σμάλτου οφείλεται σε χειροκίνητη εργασία και υλικά, αλλά αυτό το καθιστά εξαιρετικό. Επιπλέον, είναι σχεδόν αιώνια, δεν απαιτεί αποκατάσταση και φροντίδα και η ομορφιά της θα ικανοποιήσει πολλές γενιές.

Περισσότερα για το σμάλτο στο εσωτερικό θα μάθετε από το παρακάτω βίντεο.