Πώς να βάψετε την οροφή με βαφή με βάση το νερό χωρίς διαζύγιο;

Η βαφή της οροφής μπορεί, κατ ‘αρχήν, να γίνει με οποιοδήποτε χρώμα και σε οποιοδήποτε χρώμα. Όλα εξαρτώνται από τη φαντασία του ιδιοκτήτη του δωματίου. Η λευκή οροφή είναι η πιο κοινή επιλογή, δεδομένου ότι το λευκό χρώμα δίνει την αίσθηση του χώρου και της κομψότητας. Η επιλογή των ενώσεων για τη βαφή σήμερα είναι τόσο μεγάλη που χωρίς ειδικές γνώσεις είναι πολύ δύσκολο να επιλέξετε ποιο από αυτά είναι απαραίτητο για να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Κατά την επισκευή των χώρων χρησιμοποιούνται κυρίως:

• βαφές με βάση οργανικούς διαλύτες.
• υδατοδιαλυτά χρώματα.

Για τις συνθέσεις της πρώτης ομάδας, υπάρχει μια αιχμηρή δυσάρεστη οσμή κατά τη διάρκεια της εφαρμογής και της ξήρανσης λόγω της εξάτμισης των εστέρων των ρητινών και των διαλυτών που περιλαμβάνονται στη σύνθεσή τους. Στην καθημερινή τους ζωή ονομάζονται λιπαρά, αλλά αυτό είναι ένα κοινό όνομα, το οποίο δεν έχει σχεδόν τίποτα να κάνει με την πραγματική σύνθεση. Ανάμεσά τους υπάρχουν χρώματα ελαίου-αλκυδικού, νιτρο-σμαλτωμένου και εποξειδικού χρώματος. Μετά την ξήρανση, όλα σχηματίζουν ένα ισχυρό φιλμ, που δεν πλένεται με νερό.

Τέτοιες συνθέσεις για το χρωματισμό της οροφής χρησιμοποιούνται σήμερα μόνο σε χώρους που δεν προορίζονται για οικιακή χρήση. Εφαρμόζονται σε επιφάνειες που δεν έχουν υποστεί επεξεργασία με γυψοσανίδες και στόκους (μόνο ενώσεις με βάση το τσιμέντο).

Η δεύτερη ομάδα περιλαμβάνει χρώματα, των οποίων ο διαλύτης είναι νερό. Κοινή σε αυτούς είναι η σύσταση του γαλακτώματος, το οποίο περιλαμβάνει σωματίδια πολυμερών, χρωστικής ουσίας και νερού. Κατατάσσονται σύμφωνα με το χρησιμοποιούμενο πολυμερές.

Όταν βαφεί η επιφάνεια στεγνώνει στην αφή για 1-2 ώρες, εντελώς – για 6-8 ώρες, το γαλάκτωμα δεν μυρίζει κατά τη λειτουργία και το στέγνωμα. Δεν είναι λάθος να ονομάσουμε αυτά τα χρώματα υδατοδιαλυτά, καθώς το γαλάκτωμα είναι ένα είδος λύσης διασποράς.

Τα υδατοδιαλυτά χρώματα διαφέρουν μεταξύ τους με τη μορφή του πολυμερούς, το οποίο είναι η βάση τους, και υπάρχουν:

• ακρυλικό ·
• λατέξ.
• βινύλιο.
• σιλικόνη;
• πυριτικό.

Οι ενώσεις σιλικόνης και πυριτίου χρησιμοποιούνται όταν η επιφάνεια πρέπει να έχει πρόσθετες ιδιότητες όπως η απωθητικότητα του νερού, η αντιμυκητιακή προστασία, η διαπερατότητα των ατμών. Είναι ημι-γυαλιστερά, δηλαδή ελαφρώς λαμπερά.

Για τη βαφή ανώτατων ορίων σε χώρους που προορίζονται για μόνιμη κατοικία, χρησιμοποιούνται υδατοδιαλυτά διαλύματα με βάση το λατέξ, το βινύλιο και τα ακρυλικά. Όλες αυτές οι συνθέσεις μετά την εφαρμογή δίνουν βαθιές ματ, ματ, ημι-ματ, ημι-στιλπνές ή γυαλιστερες επιφάνειες.

Τα υδατοδιαλυτά χρώματα παράγονται σε δύο τύπους: βάση “Α” και βάση “C”. Κατά την αγορά, φροντίστε να ελέγξετε αυτήν την ετικέτα. Ποια είναι η διαφορά; Το διοξείδιο του τιτανίου λευκού χρώματος δίνει το χρώμα της χρωστικής ουσίας. Όσο περισσότερο στη σύνθεση, τόσο μεγαλύτερη είναι η “κρυμμένη δύναμη” (μέσω της μετάδοσης μέσω του στρώματος ή της πυκνότητας ενός στρώματος) έχει τη σύνθεση. Συνεπώς, με τη βοήθεια μιας τέτοιας λύσης είναι ευκολότερο να αποκτηθεί μια ιδανικά ομοιόμορφα χρωματισμένη επιφάνεια με χαμηλότερο ρυθμό ροής.

Αλλά επειδή αυτή η χρωστική ουσία δεν είναι φθηνή, η τιμή του ίδιου όγκου για διαφορετικούς κατασκευαστές εξαρτάται άμεσα από την ποσότητα της.

Η βάση C είναι ημιδιαφανής και προορίζεται για χρωματισμό σε σκοτεινούς τόνους. Βάσει των Α, που αποτελείται από διοξείδιο του τιτανίου, για να ληφθεί ένα σκούρο χρώμα δεν το επιτύχει, ανεξάρτητα από το πόσο προστέθηκε πολύ πάστα χρωματισμού. Παρόλα αυτά, το χρώμα θα είναι στην παλέτα της κλίμακας παστέλ.

Όσον αφορά την φιλικότητα προς το περιβάλλον και την ευκολία στην εργασία, ουσιαστικά δεν υπάρχει διαφορά στις υδατοδιαλυτές συνθέσεις. Όλοι τους είναι σχεδόν άοσμοι, γρήγορα ξηραίνονται. Και η απόδοση εξαρτάται από την ποσότητα του πολυμερούς που αποτελεί τη βάση του χρώματος. Όσο μικρότερη είναι, τόσο μικρότερη είναι η αντίσταση της βαμμένης επιφάνειας στο πλύσιμο και την τριβή. Συνήθως αυτό αντικατοπτρίζεται στο όνομα του χρώματος με αριθμούς.

Αν πάρετε μια τράπεζα με το ίδιο όνομα (ένας κατασκευαστής), τότε η σήμανση 2 θα σημαίνει τη συνηθισμένη ανθεκτική βαφή. Όταν ζωγραφίζετε με μια τέτοια σύνθεση, έγχρωμη, μετά από μια προσπάθεια πλυσίματος της βρώμικης περιοχής θα υπάρχει ένα σημείο που έχει διαφορετικό χρώμα.

Ο αριθμός 3 είναι πιο σταθερός, δεν θα υπάρχουν σχεδόν καθόλου λεκέδες. Χρώματα με υψηλότερες σημάνσεις δίνουν μια ισχυρή μεμβράνη που μπορεί να πλυθεί χωρίς προβλήματα και λεκέδες. Η ίδια σήμανση εφαρμόζεται συνήθως και στα ανακλαστικά χαρακτηριστικά. Όσο υψηλότερος είναι ο αριθμός, τόσο περισσότερο θα τελειώσει η τελική επιφάνεια.

Για να πάρετε ένα ζωγραφισμένο ανώτατο όριο που μοιάζει με ένα τέντωμα, που είναι απολύτως επίπεδο στο επίπεδο και το χρώμα, η επιφάνεια του πρέπει να προετοιμαστεί.

οροφή Παρασκευή περιλαμβάνει τα στάδια της απομάκρυνσης του υπάρχοντος επιχρίσματος (ασβέστη ή παλιό χρώμα) στην πλάκα ή γυψοσανίδας, σφράγιση και κόλλημα αρμών μεταξύ των πλακών επικαλύπτονται, αν η πλάκα δεν είναι ένα κομμάτι, ενδεχομένως γύψο των αποτυχημένων τόπων παλτό ολόκληρη η επιφάνεια των πολλαπλών ειδών πληρωτικών να εξαλειφθούν τα ελαττώματα με τη μορφή πόρους, γρατσουνιές, ακολουθούμενη από άλεση της προκύπτουσας επιφάνειας.

Το παρασκεύασμα εξαρτάται άμεσα από την αρχική κατάσταση των πλακών και την επιλεγμένη βαφή. Σε σπίτια όπου ζουν ήδη εδώ και πολλά χρόνια, μπορούν να λευκαριστούν και να ζωγραφιστούν μία φορά.

Εάν η οροφή είχε ασβέστη, το ασβέστη πρέπει να ξεπλυθεί. Αυτό γίνεται με τη βοήθεια ζεστού νερού, ρολό, σπάτουλα, σφουγγάρι και παλιά πετσέτα. Ασβέστη τμήματα κυλίνδρου υγραίνεται με ζεστό νερό, μία ή δύο φορές, αφαιρείται με μια σπάτουλα, μετά την οποία η πλάκα δαπέδου εκπλύθηκε αφθόνως βρεγμένο σφουγγάρι και σκουπίζεται με μια πετσέτα.

Ως αποτέλεσμα της σωστής αφαίρεσης του άσβεστου θα πρέπει να υπάρχει καθαρό γκρίζο οροφή από σκυρόδεμα. Επιτρέπεται εάν υπάρχει ασβέστη που έχει εμπλακεί στους πόρους. Μετά από αυτό, το ανώτατο όριο shpaklyuetsya ανάλογα με το χρώμα που επιλέξατε από δύο (για βαθιά ματ) έως πέντε φορές (για γυαλιστερό).

Εάν η επιφάνεια έχει προηγουμένως βαφεί με υδατοδιαλυτό χρώμα, πρέπει να ελέγξετε τον τρόπο με τον οποίο διατηρείται η παλιά επίστρωση. Μερικές φορές, αν το ανώτατο όριο εκτελέστηκε άψογα, θα ήταν αρκετό για να ξεπλύνει τη βρωμιά και χρώμα σε μια στιγμή κατά την κατεύθυνση του προσπίπτοντος φωτός από το παράθυρο.

Για να εκτιμηθεί η ποιότητα της παλιάς επικάλυψης, η οροφή πρέπει να διαβρέχεται με ένα μικρό ρεύμα. Για να υγρό είναι απαραίτητο μέχρι δύο φορές, διατηρώντας για 30-40 λεπτά. Εάν εντοπιστούν ελαττώματα με τη μορφή φυσαλίδων ή διαστρωμάτωσης χρωμάτων, καθαρίζονται με σπάτουλα και σκληρό λειαντικό. Ελαττωματικά στυπώματα shpaklyuyut σύνθεση πολυμερούς φινίρισμα, και μετά από πλήρη ξήρανση είναι αλεσμένο “στο μηδέν” με μια βαμμένη επιφάνεια.

Ανανέωση ή επισκευή της οροφής δεν είναι δύσκολη. Για να διορθώσετε όλες τις παρατυπίες, πρέπει πρώτα να το καθαρίσετε, να αφαιρέσετε τον πολυέλαιο και να προετοιμαστεί προσεκτικά.

Για την εφαρμογή της σύνθεσης μελάνης θα χρειαστείτε δύο κυλίνδρους διαφορετικών μεγεθών, μαλακό πινέλο, ένα δίσκο με μία κυματοειδή επιφάνεια για κοίλανση, τηλεσκοπικό σωλήνα.

Το πινέλο πρέπει να είναι μαλακό, έτσι ώστε να μην αφήνουν ίχνη τρίχας. Ποτέ δεν αξίζει να αγοράσετε εντελώς συνθετικές βούρτσες, δεδομένου ότι δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν μετά από πέντε έως δέκα λεπτά λειτουργίας. Οι φυσικές τρίχες τείνουν να “πέφτουν” έξω από το περίβλημα, παραμένοντας στην επιφάνεια για βαφή. Η καλύτερη επιλογή είναι μια βούρτσα με μικτές τρίχες. Εξυπηρετεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, ο σωρός δεν χάνει.

Ο κύλινδρος δεν πρέπει να είναι ένας κύλινδρος αφρού ή ένα συνθετικό λεπτό νήμα. Τα πρώτα φύλλα εκρήγνυνται κυστίδια, τα οποία είναι ορατά με γυμνό μάτι. Το δεύτερο χάνει το σπείρωμα, το οποίο είναι εξαιρετικά προβληματικό για καθαρισμό. Για τη ζωγραφική της οροφής, επιλέγεται ένα παλτό κυλίνδρου-γούνας με ένα σωρό διαφορετικών υψών.

Ένας μεγάλος κύλινδρος χρησιμεύει για να κυλήσει την κύρια επιφάνεια, μια μικρή βούρτσα εφαρμόζεται στον μικρό κύλινδρο. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η υφή των επιφανειών που είναι βαμμένες με βούρτσα και κύλινδρο είναι διαφορετική μεταξύ τους. Αν δεν ρίξετε μια σύνθεση χρώματος με ένα πινέλο, τότε οπτικά αυτό το μέρος θα φαίνεται σκοτεινότερο ή ελαφρύτερο από την κύρια επιφάνεια. Το ύψος του σωρού των κυλίνδρων πρέπει να είναι το ίδιο.

Απαιτείται δίσκος για τη συμπίεση της περίσσειας χρώματος από τους κυλίνδρους για να αποφευχθεί η ανώμαλη εφαρμογή. Η τηλεσκοπική επέκταση σάς επιτρέπει να ζωγραφίζετε το ανώτατο όριο ενώ στέκεστε στο πάτωμα και μην σέρνετε κατά μήκος της σκάλας. Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε ένα πιστόλι ψεκασμού.

Γεμισμένη και λειασμένη μη βαμμένη επιφάνεια της οροφής φαίνεται αρκετά αξιοπρεπής. Ελαττώματα, αν υπάρχουν, θα εμφανιστούν μόνο μετά την εφαρμογή ενός στρώματος χρώματος. Οι ερασιτέχνες πιστεύουν ότι το χρώμα είναι ικανό να κρύβει τις αδυναμίες τους μόνοι τους. Αυτή είναι μια εντελώς λανθασμένη προσέγγιση. Αντίθετα, δίνει έμφαση και αποκαλύπτει όλα τα ελαττώματα που έχουν παραμείνει μετά την προετοιμασία της επιφάνειας.

Μόνο μετά την εφαρμογή της πρώτης στρώσης μπορεί να έχει μια καλή ματιά σε όλες τις γρατσουνιές, ρηχά και δεν είναι πολύ πόρους διαλύει ένα στρώμα στόκος στο άλλο. Επομένως, το πρώτο στρώμα, το οποίο, ουσιαστικά, είναι ένα αστάρι της επιφάνειας, πρέπει να κατασκευάζεται με μια πολύ αραιή σύνθεση. Πρέπει να εκτραφεί σε ορισμένες αναλογίες.

Εάν εμφανιστούν ελαττώματα, απομακρύνονται και στη συνέχεια εφαρμόζονται τα κύρια στρώματα της επικάλυψης. Αν υπάρχουν πόροι που προσπαθούν να κρύψουν με το χρώμα, τότε με κάθε στρώμα θα είναι όλο και περισσότερο ορατοί. Ως αποτέλεσμα, όσο περισσότερο χύνεται το ελάττωμα, τόσο πιο ογκώδες και πιο αισθητό. Για τη βασική χρώση, η σύνθεση διασποράς νερού θα πρέπει να αραιώνεται εάν είναι παχύτερη από τη συνοχή του κεφίρ. Διαφορετικά, μπορείτε να πάρετε περιοχές shagreen, διαφορετικές από την υπόλοιπη επιφάνεια της οροφής.

Πριν ζωγραφίσει το ανώτατο όριο, αρχικά “εντοπίζεται” κατά μήκος της περιμέτρου, ξεκινώντας από τη μακρινή γωνία του παραθύρου. Βουρτσίστε προσεκτικά μπογιά πάνω τους αρμούς της οροφής και των τοίχων, συλλαμβάνοντας το συγκρότημα από 4 έως 6 cm πλάτος, και έλασης πινέλο μετά το ανώτατο όριο ένα μικρό κύλινδρο. Εάν παρέχεται μια πλακόστρωση οροφής, είναι βαμμένη ταυτόχρονα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι είναι απλά αδύνατο να βάψετε καλά τις γωνίες με ένα μεγάλο κύλινδρο. Επιπλέον, μπορεί να λεκιάσει τους τοίχους ή να αφήσει μια σταγόνα χρώματος πάνω στην σανίδα.

Ο κύλινδρος διαβρέχεται στο χρώμα, έτσι ώστε να εμποτιστεί πλήρως. Εάν παραμένει τουλάχιστον μια μικρή, όχι υγρή περιοχή, θα υπάρχει “άβαφη”. Για την ομοιόμορφη εφαρμογή του κυλίνδρου μετά το μούσκεμα, είναι απαραίτητο να αποσπαστεί έτσι ώστε το χρώμα από αυτό να μην ρέει κάτω από ένα ρεύμα και να μην στάζει παντού. Επειδή το αστάρι εφαρμόστηκε πάνω από το φως, το δεύτερο στρώμα θα πρέπει να εφαρμόζεται κάθετα, δηλαδή κατά μήκος του παραθύρου.

Το τελευταίο στρώμα πρέπει να εφαρμόζεται προς την κατεύθυνση του φωτός. Μπορείτε να βάψετε 1 m με 1 m, με κάθε επόμενο τετράγωνο να εισέρχεται στο προηγούμενο, ή με λωρίδες που είναι λίγο πιο φαρδύ από το πλάτος του κυλίνδρου. Σε κάθε περίπτωση, ο κύλινδρος κυλά σε κατάσταση μέχρι να γίνει σχεδόν ξηρή.

Όταν όλα τα χρώματα που συλλέγονται από τον κύλινδρο αφήνονται στην οροφή, είναι αμέσως απαραίτητο να ξεδιπλώσετε τις πιθανές διαδρομές από τις σταγόνες που σχηματίζονται στα άκρα του κυλίνδρου. Εάν αυτό δεν γίνει, θα υπάρχουν ταινίες στην οροφή ορατές με γυμνό μάτι. Κάθε ένα από τα στρώματα χρώματος εφαρμόζεται σε ένα πέρασμα. Εάν εφαρμοστεί από ιστότοπους που θα μπορούν να στεγνώσουν, θα έχετε ορατά όρια μεταξύ τους. Πρέπει πάντα να το θυμόμαστε αυτό Το χρώμα, όπως κάθε υλικό, έχει επίσης το δικό του πάχος.

Όταν εφαρμόζετε τη σύνθεση βαφής με τα χέρια σας σε κάθετες κατευθύνσεις, οι απροστάτευτες επιφάνειες ουσιαστικά εξαλείφονται. Αν, όμως, κάποια από τα τμήματα της «λάμψη», το διορθώσετε με ένα μικρό κύλινδρο, πάντα το τροχαίο το χρώμα ξηρά, έτσι ώστε να μην πάρει μια θέση, διαφορετική υφή από την κύρια επιφάνεια. Όλες οι εργασίες πρέπει να γίνονται σταδιακά.

Σχετικά με τον τρόπο σωστής βαφής της οροφής χωρίς διαζύγιο, δείτε το παρακάτω βίντεο.

Εάν συνέβη κατά τη ζωγραφική, αγνοήσατε τις περιοχές όπου η βαφή εφαρμόστηκε περισσότερο από τις γειτονικές, θα φανεί σκοτεινές κηλίδες λόγω μεγαλύτερης ανακούφισης. Στην περίπτωση αυτή, πριν εφαρμόσετε το επόμενο στρώμα, πρέπει να λειανθούν με λεπτό λειαντικό.

Εάν η προετοιμασία της οροφής ήταν αόρατες μικρές κοίλες περιοχές (κοιλώματα), μετά τη ζωγραφική, θα φαίνονται χρωματισμένα λόγω του φωτός που πέφτει πάνω στο ανάγλυφο. Οποιοσδήποτε λόφος σε ένα κεκλιμένο φως δίνει μια σκιά. Σε αυτή την περίπτωση, θα πρέπει να εξισώσετε τέτοιους χώρους με τα γειτονικά με τη βοήθεια λεπτόκοκκου σφαιριδίου. Στη συνέχεια λειασμένη τμήμα ακμής στο μηδέν με την υπόλοιπη επιφάνεια που δεν ήταν ορατό τμήμα των συνόρων, και στη συνέχεια μπορεί να είναι αρχικά podkatat μικρό κύλινδρο, ένα αραιό διάλυμα, και κατόπιν εφαρμόζεται στο τελευταίο στρώμα του χρώματος σε ολόκληρη την οροφή.

Για να μην πάρετε μια ριγέ οροφή, όλες οι εργασίες γίνονται σε κάθετη κατεύθυνση.

Οποιοδήποτε στρώμα εφαρμόζεται μόνο μετά την πλήρη ξήρανση του προηγούμενου. Διαφορετικά, το εμποτισμένο, μη αποξηραμένο και μη σκληρυμένο στόκος θα κολλήσει (“τυλιγμένο γύρω”) στον κύλινδρο και θα πρέπει να διορθώσετε τα ελαττώματα.

Όταν αλλάζετε τη θερμοκρασία στο δωμάτιο, το χρώμα μπορεί να “καθίσει”, δηλαδή να συρρικνωθεί σε μέρη σε τέτοιο βαθμό που μπορεί να εμφανιστούν ρωγμές. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε πολύ γρήγορη ξήρανση. Ως εκ τούτου, το καλύτερο είναι να απενεργοποιήσετε τα θερμαντικά στοιχεία, να κλείσετε τα παράθυρα και να αφήσετε ένα κουβά νερό σε ένα φρεσκοβαμμένο δωμάτιο.

Οι υδατοδιαλυτές ενώσεις δεν μπορούν να βαφτούν σε επιφάνειες που έχουν ήδη βαφεί με αλκυδικά ή ελαιώδη χρώματα. Για παράδειγμα, δεν είναι κατάλληλα για πλακάκια. Μετά την ξήρανση, ο ζωγραφισμένος καμβάς θα περάσει από μικρές ρωγμές – αυτό είναι το λεγόμενο αποτέλεσμα craquelure. Αλλά αν στυλιάζετε τις εγκαταστάσεις σας κατά την παλιά εποχή, αυτό μπορεί να είναι κατάλληλο.

Εάν η οροφή έχει ήδη βαφτεί, γίνεται “άριστη” και πρέπει μόνο να φρεσκαριστεί, να το κεντίσετε, να περάσετε από ένα ελαφρώς υγρό πανί από μικροΐνες. Το χρωματισμένο πάλι θα είναι απαραίτητο μόνο αν το χρώμα έχει γίνει κίτρινο με το χρόνο. Μπορείτε να το πλύνετε μόνο με καθαρό νερό.

Εάν η ζωγραφισμένη οροφή πλημμυρίσει τους γείτονες πάνω και άφησε λεκέδες στο σκουριασμένο νερό, να πάει για πρώτη φορά αυτό το site, και στη συνέχεια ολόκληρη την επιφάνεια της οροφής με ένα διάλυμα χλωρίνης ( «λευκότητα»), και τους λεκέδες εξαφανίζονται.

Όταν δημιουργείτε ένα ανώτατο όριο, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να χρησιμοποιείτε δίχτυα λείανσης. Με αυτούς θα χαράξετε ολόκληρη την επιφάνεια. Τώρα σε κάθε κατάστημα κατασκευής προς πώληση υπάρχουν δίχτυα σε βάση υφάσματος και υδατοαπωθητικά σφουγγάρια με λειαντική επικάλυψη. Η ποσότητα λειαντικών από την τεχνολογία θα πρέπει να μειώνεται με κάθε επόμενο στρώμα. Χρησιμοποιώντας ένα τέτοιο εργαλείο, θα έχετε μια πραγματική ευχαρίστηση από την εργασία και ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα.