Μονωμένη σοφίτα με καταπακτή

In many homes, the attic is not just used for storing rarely used items. People rest, work, or even live there. Regardless of the specific use, it is very important to ensure comfortable and safe access to the top, meaning a well-prepared ladder.

Η χρήση σκάλων, υποκατάστατων πινάκων και άλλων εξαρτημάτων δεν είναι πολύ πρακτική. Είναι πολύ πιο σωστό να χρησιμοποιείτε σκάλες που στερεώνονται σε σοφίτες. Επιπλέον, δεν είναι δύσκολο να τα φτιάξετε με τα χέρια σας.

Αν μιλάμε για όλες τις κλίμακες σοφίτας εν γένει, τότε χωρίζονται σε τρεις κύριους τύπους:

• Σταθερή (δεν υπόκειται σε μετατόπιση).
• κινητό;
• ξεδιπλώνοντας.

Ο πρώτος τύπος κατασκευής είναι ο πιο σταθερός, αλλά καταλαμβάνουν μια σημαντική περιοχή. Τα μετακινούμενα προϊόντα πρέπει πάντα να μετακινούνται σε ένα πιο βολικό μέρος, έτσι ώστε να μην παρεμβαίνουν στο πέρασμα. Ως εκ τούτου, η καλύτερη επιλογή μπορεί να θεωρηθεί πτυσσόμενες δομές, οι οποίες αφαιρούνται ανά πάσα στιγμή. Όταν διπλώνεται, είναι δύσκολο να παρατηρήσετε αν δεν εξετάζετε συγκεκριμένα. Ένα υποχρεωτικό χαρακτηριστικό είναι η προσθήκη ενός σχεδίου καταπακτής, στο οποίο η σκάλα “κρύβει”, αυτή η καταπακτή συμβαίνει:

• οριζόντια (εγκατεστημένη στην οροφή).
• mansard (εμφανίζει επιπλέον στην οροφή, τεχνικά πολύπλοκη)?

• κάθετη (διαφορετικά το μοντέλο αυτό ονομάζεται λέζον).
• έλεγχος (πολύ μικρό, σας επιτρέπει να δείτε το δωμάτιο, λαμβάνοντας πολύ λίγο χώρο).

Η επιλογή του μεγέθους της καταπακτής πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις διαστάσεις της σκάλας. Διαφορετικά, η χρήση τους θα είναι πολύ πιο δύσκολη. Και φυσικά, η είσοδος στη σοφίτα πρέπει να είναι μονωμένη, διαφορετικά το συμπύκνωμα θα συσσωρευτεί στην κορυφή, ικανό να καταστρέψει γρήγορα ακόμα και τα πιο ανθεκτικά υλικά.

Η υγρασία είναι κακή για τις δοκούς, τα δοκάρια και την οροφή.

Στις πτυσσόμενες σκάλες που οδηγούν προς τα πάνω, γίνονται πρόσθετες απαιτήσεις. Επομένως, είναι ανεπιθύμητο να δημιουργηθεί μια δομή πάνω από 3 μέτρα για να εξασφαλιστεί η ασφάλεια. Σύμφωνα με πολλά χρόνια πρακτικής, το βέλτιστο πλάτος της δομής κυμαίνεται από 0,6 έως 1 m, ενώ οι συνιστώμενες πτήσεις σκαλοπατιών είναι 600-650 mm. Προχωρώντας από αυτές τις αναλογίες, συνιστάται να φτάσετε έως 15 βήματα, το ύψος του οποίου θα πρέπει να είναι μέγιστο 0,2 m.

Για να ανοίξετε τη σκάλα που οδηγεί στη σοφίτα, μπορείτε μόνο σε μια γωνία τουλάχιστον 60 και όχι περισσότερο από 70 μοίρες. Κάθε βήμα ελέγχεται προσεκτικά, δεδομένου ότι η ολίσθηση είναι εντελώς απαράδεκτη, όπως και η απόκλιση από τον αυστηρό παραλληλισμό του δαπέδου. Όσον αφορά το κάλυμμα του καλύμματος, η δημιουργία του από ένα κομμάτι ξύλου ή από τα μισά κομμάτια παραμένει στη διακριτική ευχέρεια των χρηστών. Η δεύτερη επιλογή είναι πιο ορθολογική αν το άνοιγμα είναι ευρύ, αφού επιτρέπει να μην ανασηκωθεί πλήρως το βαρύ τμήμα.

Πριν από τους ιδιοκτήτες σπιτιού υπάρχει πάντα μια άλλη καύση ερώτηση – το κάνετε μόνοι σας ή να το αγοράσετε. Αν έχετε τα απαραίτητα κεφάλαια, είναι ευκολότερο να αγοράσετε μια έτοιμη δομή, αλλά μερικές φορές θα πρέπει να προσπαθήσετε να κάνετε μια σκάλα μόνοι σας.

Είναι πολύ σημαντικό να ρυθμίσετε εκ των προτέρων το υλικό καταπακτής: στις περισσότερες περιπτώσεις, χρησιμοποιήστε το ίδιο ξύλο ή το ίδιο μέταλλο όπως και για τη σκάλα. Πρέπει να τοποθετηθούν έτσι ώστε να μην αγγίζουν τα δοκάρια και τα δοκάρια (και αν η επαφή με τα δοκάρια είναι ακόμη επιτρεπτή, τότε με τα δοκάρια δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση). Πριν από την εργασία απαιτείται η σύνταξη ακριβών σχεδίων και διαγραμμάτων. Το μέγεθος της θυρίδας επιλέγεται αυστηρά στο μέγεθος του ανοίγματος για να αποφευχθεί η καμπυλότητα, η ρωγμή της οροφής, η διείσδυση του κρύου αέρα στο σπίτι. Τα ξεχωριστά σαλόνια από μη θερμαινόμενα πατάρια πρέπει να χρησιμοποιούν καλύμματα με θερμομόνωση.

Οι ειδικοί συστήνουν να αρχίσετε να εργάζεστε με μετρήσεις από το εσωτερικό της σοφίτας – αυτή είναι η πιο βολική προσέγγιση. Οι οπές κατά μήκος της περίμετρος κατασκευάζονται με τη βοήθεια ενός τρυπανιού και στη συνέχεια η εγκοπή προετοιμάζεται με ηλεκτρικό πριόνι. Η προετοιμασμένη θυρίδα πρέπει να δοκιμάσει, αφήνοντας προηγουμένως ένα πλαίσιο χωρίς πρόσθετα στοιχεία. Σε αυτή τη μορφή, επισυνάπτεται στο άνοιγμα και καθορίζεται αν το προϊόν είναι στενά συνδεδεμένο. Ένα ποιοτικά κατασκευασμένο πράγμα παίρνει μια τρύπα χωρίς ελαττώματα, αν τα πάντα είναι σωστά, τότε μπορείτε να συνδέσετε το μάνδαλο και να ελέγξετε το αποτέλεσμα ήδη με αυτό.

Στην επίστρωση, τοποθετήστε την επάνω ράβδο, η οποία είναι στερεωμένη στην τρύπα. Αφού τελειώσετε αυτό το έργο, μια κάτω μπάρα συνδέεται από το δωμάτιο και ολόκληρη η κατασκευή είναι στερεωμένη στην οροφή. Στη συνέχεια, τοποθετήστε το καπάκι και ελέγξτε προσεκτικά, τοποθετώντας πρώτα ένα μικρό φορτίο, και στη συνέχεια να το δημιουργήσετε σταδιακά.

Είτε πρόκειται να μπείτε στην είσοδο στη σοφίτα είτε όχι, όλοι αποφασίζουν μόνοι τους. Μεταμφίεση της καταπακτής και να καταστεί διακριτική, αν εφαρμόσετε ένα υλικό που συμπίπτει στην εμφάνιση με την οροφή. Τα μεταλλικά προϊόντα είναι συνήθως βαμμένα.

Η μείωση των θερμικών απωλειών μπορεί να οφείλεται σε αυξημένη θερμομόνωση. Για καταπακτές που είναι εξοπλισμένες με αυτό, πάρτε λωρίδες πλάτους 2,5-3 cm, οι οποίες ενώνονται σε ορθογώνιο πλαίσιο (4-5 cm κάτω από το άνοιγμα σε μήκος και πλάτος). Το πλαίσιο πρέπει να περικοπεί γύρω από την περίμετρο με:

• πηνία από ξύλο.
• ξύλινες σανίδες ινών?
• κόντρα πλακέ.

Ένα στρώμα θερμικής προστασίας δημιουργείται πάνω από την μεμβράνη φραγμού ατμών. Ως θερμαντήρας, ορυκτός μαλτός, ο αφρός πολυστυρενίου χρησιμοποιείται συχνότερα, αν και μπορούν να χρησιμοποιηθούν πολλές άλλες κατασκευές ρολών και πλακών.

Για να τα στερεώσετε στο πλαίσιο, χρησιμοποιείται κόλλα, διατηρούνται επιπρόσθετα στη μία πλευρά με σανίδες, από την άλλη πλευρά – με πλάκες από ινοσανίδες ή κόντρα πλακέ. Η μονωμένη καταπακτή είναι εξοπλισμένη με μεντεσέδες, παρόμοιοι βρόχοι τοποθετούνται στην οροφή. Το άνοιγμα για την εγκατάσταση της δομής είναι διακοσμημένο με πλατφόρμες.

Μερικοί άνθρωποι εξακολουθούν να επιλέγουν στάσιμες σκάλες, αλλά μεταξύ αυτών υπάρχει και η δική τους εσωτερική διαίρεση. Μερικοί είναι ίσιοι, άλλοι στρέφονται, υπάρχουν επίσης βιδωτές δομές και συσκευές με “βήχας”. Ένα κοινό χαρακτηριστικό – μια στατική σκάλα οποιουδήποτε είδους είναι κατάλληλη μόνο όταν υπάρχει αρκετός ελεύθερος χώρος. Αν ο ιδιοκτήτης θέλει να επιτύχει τη μέγιστη αξιοπιστία και τη διαρκή εξυπηρέτηση, αυτή είναι μια ιδανική επιλογή.

Η πτυσσόμενη σκάλα χωρίζεται σε τρεις κύριες ομάδες – επεκτάσιμη, επεκτάσιμη (τομή) και ψαλίδι. Κάθε ένας από αυτούς δικαιολογεί τον εαυτό του, αν η σοφίτα έχει αυξηθεί σπάνια, ή όταν το διάστημα δεν είναι αρκετό. Η διαμόρφωση της κατασκευής ψαλιδιού είναι παρόμοια με έναν συλλέκτη ρεύματος τροχαλίας ή ακορντεόν, και όταν διπλώνεται, προκαλεί συσχετισμό με τα ελατήρια. Όσο για τις πλευρικές κατασκευές, μεταξύ αυτών η φθηνότερη επιλογή είναι η σκάλα.

Κατά τη σκάλες, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε:

• ξύλο ·
• χάλυβα;

• πολυμερή και σύνθετα υλικά.
• συνδυασμός αρκετών επιλογών.

Η τελική επιλογή του υλικού θα πρέπει να γίνει, λαμβάνοντας υπόψη πόσο εντατικά το προϊόν θα χρησιμοποιηθεί, ποια θα είναι η διαμόρφωσή του. Εξίσου σημαντικές είναι οι υλικές ευκαιρίες, επειδή η διαφορά στο κόστος των μεμονωμένων αποφάσεων μπορεί να είναι πολύ σημαντική, ακόμη και πολλαπλή.

Αξίζει να δοθεί προσοχή στο σχεδιασμό της εξωτερικής εμφάνισης της σκάλας και της συμβατότητάς της με το περιβάλλον εσωτερικό, ειδικά εάν το εξάρτημα είναι ακίνητο και δεν μπορεί να είναι κρυμμένο ή μεταμφιεσμένο.

Σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο μπορείτε να δημιουργήσετε ανεξάρτητα μια σκαρπική σκάλα, θα μάθετε από το παρακάτω βίντεο.