Γκαράζ πλαισίου: χαρακτηριστικά κατασκευής

Το να αφήνεις το αυτοκίνητο σε εξωτερικούς χώρους ακόμα και το καλοκαίρι δεν είναι πολύ σοφό – χρειάζεται προστασία. Αλλά δεν είναι κάθε γκαράζ ποιότητα και ασφάλεια, η άνεση είναι πολύ δύσκολο να εγγυηθεί. Μία από τις καλύτερες επιλογές είναι η χρήση δομών πλαισίων, τα οποία πρέπει να εξεταστούν προσεκτικότερα.

Ένα γκαράζ πλαισίου θεωρείται συχνά ένα προσωρινό κτίριο. Παρόλα αυτά, επιτρέπει να αποθηκεύεται σταθερά:

• μηχανοκίνητα οχήματα και μοτοποδήλατα (μοτοποδήλατα) ·
• ανταλλακτικά και αναλώσιμα ·
• εργαλεία.

Κατασκευάστε το, χρησιμοποιώντας ξύλινες και μεταλλικές κατασκευές, οι οποίες συνδέονται με βίδες και βίδες. Οι περισσότεροι κατασκευαστές επιλέγουν το ξύλο για δουλειά, επειδή είναι σχετικά απλό και εύκολο, μπορεί να περικοπεί με τα χέρια του. Σε αυτή την περίπτωση, το δέντρο είναι σχετικά σταθερό, είναι εύκολο να οικοδομήσουμε ένα γκαράζ σε ένα απλό επιφανειακό υπόβαθρο. Ένα σημαντικό πλεονέκτημα είναι η διαθεσιμότητα των τιμών.

Κατά την κατασκευή ενός γκαράζ στη χώρα, το φινίρισμα δεν πρέπει να είναι χειρότερο από απευθείας στο σπίτι ή σε ανοιχτό χώρο. Τα κύρια υλικά φινιρίσματος είναι:

• proflist;
• τοίχωμα (βασισμένο σε βινύλιο ή μέταλλο).
• πάνελ σάντουιτς από μέταλλο.

Μαζί με τα πλεονεκτήματα των γκαράζ σκελετών από ξύλο, αξίζει να αναφερθούν οι αδυναμίες τους, οι οποίες πρέπει να ληφθούν υπόψη. Το πλαίσιο αυτού του είδους αναφλέγεται εύκολα, επομένως είναι απαραίτητο να ράβουμε όλες τις κατασκευές με μη εύφλεκτα υλικά και για τη μόνωση να χρησιμοποιούμε μόνο πετροβάμβακα. Επιπλέον, το ξύλο εξυπηρετεί σχετικά βραχύβια και μόνο το εμποτισμό με αντισηπτικό αυξάνει αυτή την περίοδο.

Κάθε κατασκευή, συμπεριλαμβανομένου ενός γκαράζ, αρχίζει να χτίζεται με τη σύσταση του έργου και την αγορά τελικών υλικών. Το έργο περιλαμβάνει αναγκαστικά ένα αρχιτεκτονικό σχέδιο. μαζί με αυτό συνιστάται να γίνει ένα εικονικό τρισδιάστατο μοντέλο της μελλοντικής κατασκευής. Στη συνέχεια, εργάζονται στο σχέδιο εγκατάστασης σε σχέση με άλλα αντικείμενα, και σημειώνονται τα ύψη τους, η σειρά της στερέωσης. Μετά από αυτό, σχεδιάζονται σχέδια που δείχνουν τον τύπο θεμελίωσης, υπογείου, στέγης, αποχέτευσης και υδρορροών.

Εκτός από αυτά τα υλικά, γίνεται μια περιγραφή: μια ένδειξη του υλικού, της χρησιμοποιούμενης τεχνολογίας και των συγκεκριμένων στιγμών της εργασίας. Συνιστάται να εισέλθετε στο έργο ένα ελαφρώς μεγαλύτερο μέγεθος γκαράζ από ό, τι θα έπρεπε να είναι απευθείας από τους υπολογισμούς. Αυτό θα είναι χρήσιμο εάν ένα άλλο αυτοκίνητο αγοράζεται στο μέλλον. ιδιαίτερα σημαντική είναι η λύση για τα γκαράζ για 2 αυτοκίνητα, επειδή υπάρχουν πολλές λεπτότητες εκεί.

Οι κύριοι πυλώνες σχηματίζονται από δέσμη 100×100 mm, το ίδιο υλικό χρησιμοποιείται στις δοκούς του δαπέδου. Επιπλέον, η δέσμη όμοιων διατομών πρέπει να τοποθετηθεί στον επίδεσμο βάσης ολόκληρης της περιμέτρου, στις γωνίες η σύνδεση γίνεται με τυποποιημένες τομές και πλήκτρα – όλα αυτά αντικατοπτρίζονται στα σχέδια.

Ο σχεδιασμός διώροφων γκαράζ (εξοπλισμένος με σοφίτα) είναι κατάλληλος κυρίως για εξοχικές κατοικίες και κτίρια έξω από την πόλη. Είναι επίσης πολύ βολικό να τοποθετήσετε ένα δωμάτιο ανάπαυσης στον δεύτερο όροφο, ειδικά αν στην κάτω βαθμίδα ένα μέρος του χώρου καταλαμβάνεται από μια σάουνα ή μια σάουνα. Αλλά αυτή η προσθήκη, φυσικά, περιπλέκει το έργο και κάνει τον υπολογισμό των απαραίτητων παραμέτρων πιο δύσκολο.

Όσον αφορά τις διαστάσεις, το μέγεθος γκαράζ 6 με 4 μέτρα δεν επιτρέπει την τοποθέτηση δύο αυτοκινήτων με κανέναν τρόπο. Εάν είναι απαραίτητο να το κάνετε αυτό, αξίζει να επιλέξετε πολύ διαφορετικές διαστάσεις: 6×6 ή 6×8 m.

Το γκαράζ με πλευρές 6 και 8 μ. Έχει σχεδιαστεί λαμβάνοντας υπόψη μια ποικιλία περιστάσεων:

• είτε αυτό θα είναι αυτόνομο είτε θα συνδέεται με αυτό;
• τι είδους φωτισμός θα κάνει?
• κατά πόσο παρέχεται η κοιλότητα επιθεώρησης ·
• Προβλέπεται να είναι μονωμένο ή όχι.
• πώς θα χρησιμοποιηθεί το γκαράζ (μόνο για αυτόματη αποθήκευση ή και για άλλες ανάγκες).

Η τεχνολογία πλαισίου σάς επιτρέπει να δημιουργείτε σχετικά ελαφρές κατασκευές, επομένως δεν υπάρχει ανάγκη για θαμμένες βάσεις. Είναι πιο σκόπιμο να χρησιμοποιηθούν μπλοκ από σκυρόδεμα – αγοράζονται σε έτοιμη μορφή ή κατασκευάζονται ανεξάρτητα. Όσον αφορά τα υλικά που απαιτούνται για βιοτεχνία, εκτός από το τσιμέντο, θα χρειαστεί ποτάμι άμμος με μεγάλους κόκκους και πλήρωσης – πιο συχνά θρυμματισμένη πέτρα ή διογκωμένη άργιλο και νερό.

Είναι υποχρεωτικό να χρησιμοποιείτε ένα πλέγμα για να σχηματίσετε το οπλισμό – με αυτόν τον τρόπο γίνεται ευκολότερη όλη η κατασκευή. Καλύψτε το τραπέζι με μια πλαστική μεμβράνη, η οποία προηγουμένως έχει λαδωθεί στην πλάτη.

Το καλούπι είναι γεμάτο με σκυρόδεμα κατά το ήμισυ σε ύψος, μετά τοποθετείται ένα δίχτυ και το διάλυμα συμπληρώνεται. Οι άκρες πρέπει να κόβονται. Τα κατεψυγμένα τεμάχια εξάγονται και αφήνονται να στεγνώσουν σε σκιασμένη θέση για περίπου 30 ημέρες. Όταν έρθει η ώρα να τοποθετήσετε το θεμέλιο, η παιδική χαρά πρέπει ήδη να ισοπεδωθεί. Ακόμη και πριν από αυτό, τα σκουπίδια αφαιρούνται εκ των προτέρων και δεν πρέπει να παραμείνουν εύφορα εδάφη ή ρίζες φυτών.

Ο χώρος καλύπτεται με ομοιόμορφο στρώμα άμμου, η περίμετρος σημειώνεται προσεκτικά. Η τοποθέτηση των μπλοκ πραγματοποιείται σε δύο γραμμές ταυτόχρονα – οι ταινίες αυτές συνδέονται με τσιμέντο. Κατόπιν περιμένετε την πρόσφυση του διαλύματος και αρχίστε να δημιουργείτε ένα στρώμα στεγάνωσης. Αυτά τα στρώματα (ασφαλτικά μαστίχα) πρέπει να είναι δύο ή τρία. Είναι σημαντικό να το γνωρίζετε αυτό Όλα τα στρώματα πριν από την εφαρμογή των παρακάτω απαιτούνται για την πλήρη ξήρανση, τότε τα μπλοκ καλύπτονται με άμμο σε επίπεδο με το περιβάλλον χώμα.

Επιλέγοντας τον τύπο του ιδρύματος, πρέπει να λάβετε υπόψη το ύψος της θέσης των υπόγειων υδάτων και το βάθος της κατάψυξης του εδάφους. Τα θεμέλια της ταινίας μπορούν να κατασκευαστούν μόνο σε επαρκώς σταθερά εδάφη και παρά την μάλλον υψηλή αντοχή τέτοιων βάσεων, πρέπει να ενισχυθούν επιπλέον.

Οι πλάκες κατασκευής συνιστώνται για χρήση σε ασταθή, κεκλιμένο έδαφος. Η πιθανότητα παραμόρφωσης της πλάκας είναι πολύ μικρότερη από αυτή της ταινίας. Η περίσταση αυτή καθιστά δυνατό να θεωρηθεί δικαιολογημένο ακόμη και το αυξημένο κόστος της δομής. Τα θεμέλια των σωρών όσον αφορά τις τεχνικές παραμέτρους είναι αρκετά καλά, αλλά πρέπει να προστατεύονται πολύ καλά από τη διάβρωση και να χρησιμοποιούν τεχνολογία υψηλής ισχύος. Κατά συνέπεια, το κόστος είναι σημαντικά υψηλότερο από τους άλλους βασικούς τύπους.

Όταν ολοκληρωθεί η εργασία του ιδρύματος, έχει εγκατασταθεί και είναι έτοιμη να πάρει όλο το φορτίο, ήρθε η ώρα να αρχίσουμε να εργαζόμαστε με το πλαίσιο. Το κτίριο από την ξυλεία είναι δυνατό χρησιμοποιώντας τόσο μαλακό ξύλο όσο και σκληρό ξύλο και είναι δυνατοί διάφοροι συνδυασμοί αυτών. Κατά την επιλογή ενός υλικού, θα πρέπει να καθοδηγείται από:

• την απαραίτητη αξιοπιστία της δομής ·
• επιθυμητό χρόνο χρήσης.
• την εμφάνιση του κτιρίου.
• το κόστος κατασκευής που μπορείτε να αντέξετε οικονομικά.

Τα ξύλινα κτίρια συνιστώνται για χρήση σε προαστιακές περιοχές, τα οποία προστατεύονται καλά από τη φωτιά και απομακρύνονται από άλλα κτίρια. Αυτός ο κανόνας πρέπει να τηρείται ακόμη και όταν επεξεργάζεται τα πιο ισχυρά επιβραδυντικά φλόγας. Το πλεονέκτημα της επιλογής μιας ράβδου σε σύγκριση με ένα κούτσουρο είναι ότι μια τέτοια δομή μπορεί να καλυφθεί με διαφορετικά υλικά φινιρίσματος και ταυτόχρονα θα διαρκέσει περισσότερο από έναν αιώνα.

Το κόστος εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον συγκεκριμένο τύπο ξυλείας και από το πόσο καλά ξεράθηκε η πρώτη ύλη. Χρησιμοποιώντας μια συμπαγή ή κολλημένη δοκό με ένα τμήμα 100×100 mm, είναι δυνατό να δημιουργηθούν ράφια με φέρουσα το βάρος, αλλά για ταινία αξίζει να ληφθεί ένα υλικό με ένα τμήμα 150×150 mm.

Τα ενδιάμεσα ράφια στα κτίρια από ξύλο πρέπει να έχουν αξία 50×100 mm, ένα παρόμοιο υλικό, αλλά ήδη διαμορφωμένο, θα πρέπει να χρησιμοποιείται για εξωτερικό φινίρισμα στον θερμαντήρα. Το μπετόν που έχει μόλις ανακυκλωθεί στο πριονιστήριο πρέπει να στεγνώσει μέσα σε ένα μήνα. Και ακόμη και σε αυτήν την περίπτωση δεν υπάρχει καμία σταθερή εγγύηση ότι τα προϊόντα θα παραμείνουν άθικτα. Η αυξημένη πληρωμή για το υλικό, το οποίο πέρασε ποιοτική ξήρανση στο θάλαμο, είναι αρκετά δικαιολογημένο. Ένα δέντρο με περιεκτικότητα σε υγρασία 18 έως 20% σταματά να απορροφά νερό από την ατμόσφαιρα – είναι εντελώς έτοιμο για εργασία.

Συχνά τα γκαράζ είναι κατασκευασμένα από ένα σωλήνα προφίλ. Το πλεονέκτημά του σε σύγκριση με τα ξύλινα στοιχεία είναι η αυξημένη μηχανική αντοχή, η ικανότητα να αντιστέκεται σε πολύ μεγάλα φορτία. Ταυτόχρονα, οι κατασκευαστικές εργασίες συμβαίνουν αρκετά γρήγορα και χωρίς απώλεια ποιότητας.

Η χρήση των σωλήνων είναι αρκετά φτηνή, μπορούν να τοποθετηθούν σε σχετικά αδύναμη βάση. Επιπλέον, εάν οι ιδιοκτήτες του γκαράζ μετακινηθούν σε μια νέα θέση, μπορούν εύκολα να πάρουν μαζί τους το “σπίτι για τα αυτοκίνητα”. Όσον αφορά τα μειονεκτήματα τέτοιων κατασκευών, πρέπει να προστατεύονται πολύ καλά από την απώλεια θερμότητας και τη διάβρωση.

Το πρώτο πρόβλημα δεν είναι πολύ σημαντικό: χρησιμοποιώντας ένα σωλήνα προφίλ, εξοικονομήστε πολλά χρήματα για να μείνετε στη νίκη ακόμη και με την αγορά πολύ δαπανηρής μόνωσης. Ο δεύτερος κίνδυνος εξαλείφεται με τη βοήθεια ειδικών επιστρώσεων και βαφών. Μπορείτε επίσης να αγοράσετε τα πιο ανθεκτικά στους τύπους διάβρωσης και τις ποιότητες μετάλλου. Όμως, είναι σημαντικό να προσέξετε την ποιότητα του εξαερισμού – μόνο αυτό βοηθά να απαλλαγούμε από τη συσσώρευση της υγρασίας. Δεδομένου ότι το δέρμα χρησιμοποιείται πιο συχνά κυματοειδές χαρτόνι, το οποίο συγκρατείται από βίδες στεγών, συμπεριλαμβανομένων των εξαρτημάτων από καουτσούκ.

Κατά την κατάρτιση σχεδίων του γκαράζ πλαισίου από το προφίλ, είναι απαραίτητο να προβλεφθεί η χρήση στερεών στοιχείων. Απαιτεί επίσης να δείξει πώς θα συνδέονται οι σωλήνες. Όταν πρόκειται να εγκαταστήσετε ένα γκαράζ για επόμενες δεκαετίες, συνιστάται η συγκόλληση μεταλλικών κατασκευών. Οι οπές στο προφίλ κατασκευάζονται με τη βοήθεια ενός ηλεκτρικού τρυπανιού και η ευθυγράμμιση και η κοπή των σωλήνων γίνεται από τη βουλγαρική.

Δεδομένου ότι η διάσπαση του μετάλλου σε μικρά σωματίδια αποτελεί κίνδυνο για τους ανθρώπους, εκτός από τα εργαλεία, πρέπει πάντα να χρησιμοποιείτε μάσκα προσώπου, ανθεκτικά γυαλιά και γάντια.

Οποιοσδήποτε γκαράζ μεταλλικού σκελετού πρέπει κατ ‘ανάγκη να τοποθετηθεί σε επίπεδες επιφάνειες, επιπλέον, πρέπει να είναι αρκετά άκαμπτο και σταθερό, έτσι ώστε να μην υπάρχει κατάρρευση. Κάτω από το λάκκο δημιουργείται ένα θεμέλιο για τον ίδιο τύπο που θα χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή ολόκληρης της δομής. Η σύνδεση μερών μεταλλικού πλαισίου γίνεται με χειροκίνητη ή ημιαυτόματη συγκόλληση.

Κατ ‘αρχάς, οι κατασκευές ελέγχονται για την ακρίβεια της σύνδεσης και μόνο αν όλα γίνονται σωστά, είναι συγκολλημένα εντελώς (τα λάθη διορθώνονται με προσεκτικές κινήσεις σφυριού).

Ένα τυπικό πάτωμα για την κατασκευή είναι σκυρόδεμα. Εάν η βάση είναι κατασκευασμένη από πλάκα, μπορείτε απλά να την αφήσετε αμετάβλητη. Η συγκόλληση του σκελετού γίνεται συνήθως με τεχνική σημείου. Εάν επιλεχθεί μια σταθερή ραφή, λειτουργούν με ηλεκτρόδιο Νο 2 σε χαμηλό ρεύμα.

Πολύ συχνά γκαράζ από μέταλλο ανεγέρθηκαν πάνω σε σωρούς βιδών. Όταν η εργασία αυτή εκτελείται σε ανόμοια θέση, στη συνέχεια τοποθετείται επίπεδη σχισμή από κάτω και η άμμος καλύπτεται για να κάνει το πάτωμα τέλεια λεία. Οι κοιλότητες επιθεώρησης είναι εξαιρετικά σπάνιες, επειδή οι σωροί επιλέγονται κυρίως λόγω της εγγύτητας του νερού του εδάφους. Στο παρελθόν, μικρές τρύπες βγαίνουν έξω, τότε σημειώνονται, δείχνουν διαγώνιες. Αυτή η σήμανση θα σας επιτρέψει να βιδώσετε με ακρίβεια τους σωρούς στο έδαφος.

Στη συνέχεια χύνεται μια λύση από σκυρόδεμα, οι κεφαλές συγκολλούνται. Το κανάλι τοποθετείται πάνω στις κεφαλές, το οποίο χρησιμεύει για τη στερέωση σανίδων 5×15 cm (φυσικά, επεξεργασμένο με αντισηπτικά φάρμακα).

Ακριβώς όπως η βάση αντικαθίσταται από ένα πλαίσιο, ο τελευταίος αντικαθίσταται από εργασίες στην οροφή του γκαράζ. Εάν το κτίριο είναι κατασκευασμένο από ξύλο, η οροφή είναι συχνά κατασκευασμένη από κεκλιμένη στέγη. Η στερέωση των δοκών ράχης γίνεται σε υποστηρίγματα με τομή 10χ10 cm, τα οποία με τη σειρά τους στηρίζονται στα αετώματα. Μέρη των δοκών, συμπεριλαμβανομένου του παπουτσιού, είναι κατασκευασμένα από σανίδες μεγέθους 4 x 10 cm.

Η σύνδεση των δοκών γίνεται με σύσφιξη για να μειωθεί η πίεση στο πατίνι. Οι σανίδες κάτω από αυτό είναι στερεωμένες πάνω από την ρουφηξιά και πρέπει να συγκρατούνται από φύλλα κόντρα πλακέ ή προσανατολισμένη πλάκα. Είναι σημαντικό να μην αφήνετε αυτές τις σανίδες να επικαλύπτονται στην εγκάρσια γραμμή. Κάτω από μια μονόχωρη οροφή, οι οροφές είναι συνήθως κατασκευασμένες από σανίδες, η διατομή των οποίων είναι 10×2 cm, είναι επίσης ιδανικές για rafting rafters. Οι τελευταίοι φυλάσσονται από το φιλέτο που προέρχεται από τους τοίχους, ένα τέτοιο μέτρο θα μειώσει την απειλή της οροφής που έχει καταρρεύσει από το χιόνι και τον πάγο.

Λόγω των βρωμιά, οι προεξοχές στέγης και η κατάθεση των γείσων γίνονται πιο όμορφες. Το κύριο υλικό φινιρίσματος της οροφής είναι η μεταλλική στέγη. Συνιστάται η κατασκευή ενός τέτοιου συστήματος δοκών, το οποίο μπορεί να καλυφθεί με πλακίδια μήκους 300 cm. Στη συνέχεια δεν θα χρειαστεί να κόψετε το υλικό και να ενώσετε τα μέρη του.

Το προσωπικό συγκρότημα στάθμευσης, εάν δεν είναι αρκετά ζεστό, δεν μπορεί να εγγυηθεί την κανονική αποθήκευση του αυτοκινήτου. Ακόμη πιο σημαντικό, αυτή τη στιγμή, όταν το γκαράζ θα ανακαινιστεί και θα συντηρηθεί. Σύμφωνα με τους κατασκευαστές, συνιστάται η μόνωση της κατασκευής με πολυστυρένιο πάχους 50 mm. Μια άλλη επιλογή είναι η ecowool, η ανάγκη της οποίας υπολογίζεται πολλαπλασιάζοντας τον όγκο του μονωμένου δωματίου με δείκτη πυκνότητας 60 kg ανά 1 κυβικό μέτρο. m.

Το πλεονέκτημα του ecowool είναι η αυξημένη διάρκεια ζωής του, η αντοχή στη φωτιά και τα μικρά τρωκτικά. Το στυροπρίονο, ακόμη και εντελώς σύμφωνο με τα τεχνικά πρότυπα, δεν έχει τέτοιες δυνατότητες. Όσο για τον αφρό, είναι καλύτερα να μην χρησιμοποιήσει, επειδή είναι ένας κίνδυνος πυρκαγιάς, εάν αναφλεγεί και να διαποτίζει την ατμόσφαιρα των ισχυρών δηλητηρίων. Η βασική πλάκα ορυκτών διατηρεί τη θερμότητα επίσης σχετικά καλά, αλλά μόνο αν πιέζεται σφιχτά στην επιφάνεια και δεν υπάρχουν κενά. Αν η πρώτη θέση εξοικονομεί, είναι προτιμότερο να προτιμάτε φθηνότερη διογκωμένη πολυστερίνη.

Το γκαράζ μπορεί να είναι τόσο ισχυρό και καλά μονωμένο, αλλά ακόμα δεν αρκεί να θεωρήσετε ότι το έργο έχει τελειώσει – τουλάχιστον ακόμα πρέπει να τελειώσετε το κτίριο έξω και μέσα. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι που περιορίζονται σε ένα κοινό banal από ξύλο ή μέταλλο. Και ακόμη και αν για προσωπικούς σκοπούς δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά, σχεδόν όλοι ενδιαφέρονται για την αντίληψη της δομής από άλλους ανθρώπους. Το κύριο είναι ότι όλες οι βασικές εργασίες μπορούν να γίνουν ανεξάρτητα, ανεξάρτητα από το βασικό δομικό υλικό.

Μια βήμα προς βήμα οδηγίες αναφέρει πώς να ενεργήσετε σε αυτή την περίπτωση:

• επεξεργασία τοίχων.
• τελειώνοντας την πύλη.
• τη δημιουργία ενός κελαριού και ενός κοιτώματος προβολής.

Η τελευταία δουλειά μπορεί και δεν πρέπει να γίνει, όπως στην περίπτωση του φινιρίσματος της οροφής, αλλά είναι καλύτερο να βελτιωθεί σωστά ο χώρος. Γκαράζ από μεταλλικό προφίλ, ως επί το πλείστον, είναι απλά βαμμένο με κατάλληλο χρώμα – ανθεκτικό στο νερό και ανθεκτικό στις μεταβολές της θερμοκρασίας, στη συνέχεια τοποθετείται ένα στρώμα μόνωσης από το εσωτερικό.

Το πλαίσιο και το μονωτικό υλικό καλύπτονται με σίδερο σε σπειρώματα, και στη συνέχεια η επένδυση έχει ήδη τοποθετηθεί. Η ποικιλία του είναι σχετικά μικρή και συχνότερα υπάρχει ένα γκαράζ από μέταλλο, με επένδυση από σανίδες επένδυσης, το οποίο είναι ξύλινο και πλαστικό.

Επιπλέον, οι αδιάβροχοι τύποι GCR είναι ακριβοί, γεγονός που εξουδετερώνει το κύριο πλεονέκτημα αυτού του υλικού. Τα συνεργεία σιδερώματος μπορούν επίσης να καλύπτονται μέσα σε ένα παχύ κόντρα πλακέ ή προσανατολισμένη πλάκα. Εάν η αρχική μορφή τέτοιων μπλοκ δεν ταιριάζει, τότε είναι δυνατόν να εφαρμόσετε ένα αστάρι, ένα σέρπιο και να καλύψετε την επένδυση με ανθεκτικό στην υγρασία γύψο. Είναι απολύτως απαράδεκτο να χρησιμοποιείτε μοριοσανίδες.

Οι οροφές έχουν τελειώσει με ακριβώς τα ίδια υλικά με τους τοίχους, στην ακραία περίπτωση επιτρέπεται κάτι κοντά. Εάν η επιφάνεια είναι πολύ λεία και λεία, μπορείτε να δοκιμάσετε αφρώδεις πάνελ που εξοικονομούν χρήματα και εξοικονομούν χρόνο εγκατάστασης. Όταν φράζει ένα τέτοιο υλικό, δεν πλένεται, αλλά αναδιπλώνεται σε μια άλλη τολότητα με ενώσεις υδατικού γαλακτώματος.

Όσον αφορά το φύλο, είναι αποδεκτό μόνο το δάπεδο από οπλισμένο σκυρόδεμα διαφόρων τύπων. υπάρχουν μερικές φορές συστάσεις σχετικά με τη διάταξη του ξύλινου δαπέδου – μπορούν να απορριφθούν με ασφάλεια. Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι είναι δύσκολο να τοποθετηθούν δομές από οπλισμένο σκυρόδεμα και αν αυτό είναι πολύ δύσκολο έργο, είναι προτιμότερο να απευθυνθείτε σε επαγγελματίες.

Το ελάχιστο βάθος εκσκαφής είναι 0,25 μ. Θεωρητικά, μπορείτε να το μειώσετε, αλλά τότε ο κίνδυνος να πάρει μια σπασμένη πλάκα θα είναι στη συνείδηση ​​των οικοδόμων. Η βάση ισοπεδώνεται και τυλίγεται, αλλά όχι στην ιδανική κατάσταση, αλλά αυτή η ανομοιομορφία δεν είναι εμφανής. Τα γεωυφάσματα, το τεχνικό πολυαιθυλένιο ή το ruberoid τοποθετούνται στο έδαφος, τοποθετώντας τα με επικάλυψη στις άκρες της κοιλότητας. Λόγω αυτής της υγρασίας δεν θα έρθει από κάτω, και ακόμη και τα πιο ενεργά ζιζάνια δεν μπορούν να βλαστήσουν μέσω αυτής της προστασίας.

Στη συνέχεια, ένα μίγμα χαλικιού και άμμου καλύπτεται και συμπιέζεται, το ελάχιστο πάχος του οποίου είναι 10 cm. Όλη αυτή η στρώση πρέπει να είναι ισορροπημένη. Στη συνέχεια, προχωρήστε στη μόνωση του δαπέδου. Για το σκοπό αυτό τοποθετούνται δύο στρώματα αφρώδους αφρώδους πολυστυρολίου. Να φοβάται την καταστροφή του κάτω από το βάρος του αυτοκινήτου δεν αξίζει τον κόπο – αυτό είναι το υλικό που χρησιμοποιείται για τη θέρμανση των διαδρόμων. Τώρα έρχεται η στροφή της πλάκας οπλισμένου σκυροδέματος.

Πρώτα απ ‘όλα, το ενισχυτικό πλαίσιο σχηματίζεται όχι πιο λεπτό από το 0,8 cm, το οποίο χύνεται με σκυρόδεμα. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι η καλύτερη επιλογή είναι η κατασκευή σκυροδέματος και πλήρωση του σε ένα τμήμα, το πάχος του στρώματος θα πρέπει να είναι όχι μικρότερη από 0,1 m. Η πλάκα είναι τοποθετημένη πάνω από την διάστρωση από το τσιμέντο και την άμμο της 5 cm, συσκευασμένη υλικό θα πρέπει να επαληθεύουν φάρους. Όλοι όσοι μπορούν να επικαλύψουν τον τοίχο, θα αντιμετωπίσουν τέτοιες εργασίες χωρίς προβλήματα – είναι ακόμα ευκολότερο, καθώς η δράση συμβαίνει οριζόντια.

Όταν το ξύλινο επένδυση γκαράζ είναι χτισμένο, πρέπει να το κόψετε λίγο διαφορετικά. Το δάπεδο είναι ακόμα κατασκευασμένο κυρίως από σκυρόδεμα. Οι τοίχοι κάποιες φορές καλύπτονται με χάρτινο δομικό υλικό και οργανολίτη επάνω του. Για εξωτερική επίστρωση, συνιστάται η χρήση κυματοειδούς χαρτονιού, η οροφή καλύπτεται με σανίδες.

Το πλαίσιο (πλαίσιο) κατασκευάζεται με βάση μεταλλικούς σωλήνες ή ξύλινη δοκό. Στη συνέχεια η κατασκευή είναι επενδυμένη:

• μεταλλικά φύλλα ·
• φύλλα από κυματοειδές χαρτόνι?
• παρακαμπτήριος?
• πίνακες.

Μια τέτοια λύση δεν είναι πολύ περίπλοκη, αν μετρήσετε με ακρίβεια το μέγεθος του ανοίγματος. Αυτό που είναι σημαντικό, το κόστος κατασκευής είναι σχετικά μικρό και αν είναι σωστά μονωμένο, μπορείτε να οργανώσετε ένα εργαστήριο γκαράζ ή να χρησιμοποιήσετε τη δομή λίγο διαφορετικά. Το τυπικό πλάτος της πύλης κυμαίνεται από 250 έως 400 εκ. Όταν σχεδιάζεται να γίνει το γκαράζ μεγαλύτερο, αυτή η αποχρωματισμός συνιστάται να σκέφτεται αμέσως. Τις περισσότερες φορές οι πύλες προσπαθούν να συγκολληθούν, επειδή είναι πολύ πιο κερδοφόρες από την αγορά ενός έτοιμου σχεδίου.

Πριν από την έναρξη της εργασίας (καθώς και κατά την επιλογή των προσφορών), πρέπει να ασχοληθείτε με ορισμένους τύπους πύλης και τις αποχρώσεις της εφαρμογής τους. Η πιο παραδοσιακή λύση είναι τα αρθρωτά προϊόντα, τα οποία είναι απλά και βολικά, δεν απαιτούν σημαντικά έξοδα. Όλα αυτά θα πρέπει να γίνουν από τους κυρίους του σπιτιού είναι να κάνουν δύο πόρτες και να τους προσθέσετε σε μερικές λεπτομέρειες.

Τα συστήματα ανύψωσης και περιστροφής περιέχουν μεντεσέδες και μοχλούς, οι οποίοι προτιμώνται αν δεν υπάρχει αρκετός χώρος στο γκαράζ και μπροστά του. Τμηματική (με τη μορφή ενός υφάσματος από τμήματα) κατά το άνοιγμα αλλάζει την τροχιά, η ανύψωση παρέχεται από ειδικά συστήματα ελατηρίων. Είναι πολύ σφιχτά, αλλά είναι πολύ περίπλοκα.

Ο τύπος κύλισης της πύλης αποτελείται από πλάκες που φτάνουν στην ίδια την οροφή και καταλαμβάνουν το χώρο μέσα στο ειδικό κιβώτιο. Αυτή η λύση προστατεύει λιγότερο από τους εισβολείς, ακόμη και χωρίς εργαλεία. Ως εκ τούτου, μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο σε γκαράζ που είναι καλά φυλασσόμενο. Οι συρόμενες πύλες λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο όπως σε ένα ντουλάπι. Το μειονέκτημα είναι η ανάγκη να αφήσουμε εκτός χώρου εκτός από την οικοδόμηση τουλάχιστο το ίδιο με τον ίδιο τον καμβά.

Ελλείψει σημαντικών δεξιοτήτων, είναι καλύτερο να ασχοληθούμε με το κλασικό σύστημα ταλάντευσης. Σε κάθε περίπτωση, από τα τέρματα για τα πιο σημαντικά προς την κατεύθυνση του αυτοκινήτου πρέπει να είναι τουλάχιστον 0,3 m. Αξίζει να σημειωθεί ότι στην περίπτωση όπου ένα μικρό αυτοκίνητο, αξίζει να κάνετε κάποια απόθεμα, για να μην χρειάζεται να ξαναχτίσουν το γκαράζ κατά την αγορά ενός νέου οχήματος . Για τα περισσότερα αυτοκίνητα αρκεί να φτιάξετε μια πύλη ύψους 200 cm.

Η αντοχή εξασφαλίζεται από φύλλα χάλυβα με εξωτερική στρώση ψευδαργύρου, το πάχος του υλικού είναι από 2 mm. Συνιστάται η συμπλήρωση των εξωτερικών μαξιλαριών με κλειδαριές και θωρακισμένα μαξιλάρια. Με τη βοήθεια μιας σφραγίδας διατηρείται η επαφή μεταξύ του πλαισίου και των πτερυγίων. Επιλέγοντας μια χαλύβδινη γωνία, πρέπει να πάρετε τουλάχιστον τον αριθμό 75, επειδή είναι σε τέτοια στοιχεία θα έχουν ένα φορτίο από τη στερέωση των θυρών. Οι καλύτεροι βρόχοι είναι εσωτερικοί και λειτουργούν σε ρουλεμάν.

Όταν δεν υπάρχει τραπέζι συγκόλλησης, οποιαδήποτε ομαλή πλατφόρμα μπορεί να χρησιμεύσει ως υποκατάστατο. Η περίμετρος του πρέπει να είναι τέτοια ώστε η πύλη να είναι ελεύθερη να χωρέσει. Το επίπεδο των φύλλων πρέπει να ελεγχθεί αρχικά από το επίπεδο, έτσι ώστε να μην κλιμακώνεται αυθαίρετα. Οι συγκολλήσεις πρέπει να αλέθονται με βουλγαρικά και η ακαμψία του πλαισίου να προσαρτάται στους μοχλούς που συγκολλούνται στις γωνίες. Έχοντας καταλάβει με συγκόλληση, είναι απαραίτητο να ελέγξετε και πάλι όλες τις λεπτομέρειες και την ακρίβεια των σχεδίων τους – μόνο μετά από αυτό το προϊόν τελικά συνδέεται.

Εδώ είναι ένα ελκυστικό γκαράζ πλαίσιο που καλύπτεται με πλαισιώσει με απομίμηση των φυσικών κορμών. Υπάρχουν δύο εξόδους με ανεξάρτητες πόρτες ανύψωσης. Το κτίριο είναι χτισμένο με κεκλιμένη στέγη μικρής πλαγιάς, και κοντά του είναι ένας φράχτης από μέταλλο.

Εδώ είναι μια άλλη λύση, στην οποία δεν αναπαράγεται ένα κούτσουρο, αλλά μια ξύλινη κατασκευή, η οροφή του είναι βαμμένη σε εξαιρετικό μαύρο χρώμα. Αξίζει να σημειωθεί ότι η πόρτα εισόδου στο γκαράζ είναι τοποθετημένη στο πλάι και η έξοδος και η είσοδος του αυτοκινήτου γίνεται μέσω της μπροστινής πόρτας.

Έτσι, μέρος των σχεδιαστών φανταστεί ένα τέλειο γκαράζ πλαίσιο μέσα. Είναι καλυμμένο με επένδυση και είναι εφοδιασμένο με τρία σχετικά μικρά παράθυρα (ένα ανά τοίχο). Η πόρτα μαντεύεται από την πλευρά, το πάνω μέρος της κατασκευής ήταν κατασκευασμένο εν μέρει από μεταλλικό προφίλ, και το άλλο μέρος είναι κατασκευασμένο από ράβδο.

Σχετικά με τον τρόπο κατασκευής ενός γκαράζ πλαισίου με φινλανδική τεχνολογία, ανατρέξτε στο παρακάτω βίντεο.