Χαρακτηριστικά της θερμομόνωσης των ξύλινων δαπέδων

Σε κάθε κατασκευή του δαπέδου, συνήθως το πιο προβληματικό μέρος, καθώς η διείσδυση μέσω του ψυχρού μάζας αέρα με καλή μόνωση τοίχους είναι αρκετά πιθανό. Μην βοηθήσετε να λύσετε το πρόβλημα, είτε ένα εξαιρετικό σύστημα θέρμανσης είτε ένα χαλί. Τα ξύλινα δάπεδα είναι πιο ευάλωτα από άλλα.

Ακόμη και η σωστή τοποθέτηση πατωμάτων χωρίς ρωγμές και διάκενα με το χρόνο θα έρθει στο μηδέν λόγω των ιδιομορφιών της δομής του ξύλου. Οι σανίδες μπορεί να σπάσουν και η απώλεια θερμότητας είναι αναπόφευκτη. Μέσα από το πάτωμα, το οποίο δεν έχει υποστεί ανακατασκευή, χρειάζεται έως και 30% της θερμότητας για να μονώσει ένα ξύλινο πάτωμα είναι απαραίτητο, αλλά αξίζει να θυμηθούμε τα χαρακτηριστικά αυτής της εργασίας.

Το ξύλινο δάπεδο δεν αποτελείται από ενιαία σανίδες, έχει μια πιο περίπλοκη συσκευή. Η βάση του δαπέδου είναι τα κούτσουρα, τα οποία είναι ξύλινες ράβδοι. Είναι είτε τοποθετημένα υποδάπεδο αποτελείται ανεπεξέργαστων σανίδες, κόντρα πλακέ, μοριοσανίδες, και η οποία είναι η βάση για την επίστρωση φινιρίσματος (laminate δάπεδα) ή τελειώματος ένα δάπεδο, το οποίο βασίζεται στην επεξεργασία κόφτη πλακέτα.

Για να είναι άνετο το πάτωμα, χρησιμοποιούνται διαφορετικοί τύποι μόνωσης, αλλά για την κανονική λειτουργία μίας μόνωσης δεν αρκεί – είναι απαραίτητο να χρησιμοποιηθούν στρώματα στεγάνωσης.

Τα πιο συχνά ξύλινα δάπεδα είναι παρόντα σε ιδιωτικά κτίρια, και ως εκ τούτου είναι σημαντικό να γνωρίζουμε τι να μονώσει το ξύλινο πάτωμα στο σπίτι του χωριού. Και εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Πρώτα απ ‘όλα, αυτή είναι η εποχή της οικοδόμησης της δομής. Αν το σπίτι είναι καινούριο, τότε Είναι απαραίτητο να περιμένετε χρόνο, ο οποίος είναι απαραίτητος για τη συρρίκνωση της δομής του ξύλου (6-7 μήνες). Εάν το σπίτι είναι παλιό, τότε μετά την αποσυναρμολόγηση των παλιών επιστρώσεων, είναι απαραίτητο να προσέξουμε τη φθορά των κορμών, αφαιρώντας τα αποσυντιθέμενα κορμούς, ακόμη και εν μέρει.

Στην επιλογή του υλικού για τη μόνωση σε ένα εξοχικό σπίτι θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη το εμβαδόν του δαπέδου και ύψος οροφής, το είδος της επιφάνειας, εναλλακτική όροφο διαμονή, τη θερμοκρασία και την υγρασία του δωματίου, φορτίο, και, φυσικά, ο σκοπός του σπιτιού. Κάθε ένας από αυτούς τους παράγοντες επηρεάζει άμεσα την επιλογή του υλικού.

ύψος οροφής στο εξοχικό σπίτι για την αποτελεσματική και οικονομική θέρμανση θα πρέπει να είναι στο εύρος 2,35-2,50 μ. Το ύψος του δωματίου, μετά την εγκατάσταση της μόνωσης δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 2,35 m, αλλιώς ο χώρος δεν θα ήταν πολύ άνετα, και άνω του 2,5 m, προκειμένου να αποφευχθεί η αύξηση του κόστους θέρμανσης.

Το πάχος του θερμαντήρα εξαρτάται επίσης από το σκοπό του σπιτιού. Για κατοικίες που χρησιμοποιούνται το καλοκαίρι, μπορείτε να κάνετε τη μόνωση των 5 cm πάχος, και για το σπίτι, το οποίο θα λειτουργεί συνεχώς, είναι καλύτερα να αγοράσει το πάχος του υλικού τουλάχιστον 20 cm.

Η επιλογή του υλικού εξαρτάται άμεσα από το σχεδιασμό του δαπέδου, καθώς αυτό επηρεάζει τη μέθοδο στερέωσης. Υπάρχουν διάφοροι τύποι δαπέδων:

• Η τοποθέτηση του δαπέδου γίνεται είτε σε μικρή απόσταση από το έδαφος, είτε σε ειδική επένδυση. Και αυτό και το άλλο δάπεδο τοποθετείται χωρίς αερισμό.
• Το δάπεδο βρίσκεται πάνω από το υπόγειο ή το κελάρι με υψηλή υγρασία.
• Το κατάστρωμα βρίσκεται στα κούτσουρα, κάτω υπάρχει ένα θεμέλιο σωρός με ένα πλέγμα.
• Τοποθετώντας το δάπεδο στα κούτσουρα, στο κάτω μέρος υπάρχει αεριζόμενο υπόγειο με καλό εξαερισμό λόγω της παρουσίας εκρήξεων.

Κατά την επιλογή του υλικού για ένα σπίτι σε χωριό, είναι απαραίτητο να ληφθούν υπόψη τα χαρακτηριστικά του ίδιου του μονωτικού υλικού. Εκτός από το πάχος, τέτοια χαρακτηριστικά όπως οικολογική ασφάλεια, αντοχή στη φωτιά, διάρκεια ζωής μόνωσης.

Για την αύξηση της θερμοκρασίας του δαπέδου στο μπάνιο, το οποίο βρίσκεται σε μια ιδιωτική ξύλινη κατασκευή, είναι απαραίτητο όχι μόνο να λάβει υπόψη τα παραπάνω χαρακτηριστικά της μόνωσης, αλλά και να φροντίζει για τη στεγάνωση των υπόγειων χώρων των εγκαταστάσεων, καθώς και να εξετάσει το σύστημα εξαερισμού.

Μπορείτε επίσης να θερμάνετε τα ξύλινα πατώματα και το διαμέρισμα. Η επιλογή του υλικού και η μέθοδος εγκατάστασης θα εξαρτηθεί από το πάτωμα του διαμερίσματος. Για τον πρώτο όροφο, όπου υπάρχει υπόγειο ή υπόγειο κοντά, η μόνωση θα είναι από την πλευρά του διαμερίσματος και από το κελάρι, αν υπάρχει. Για τη μόνωση δαπέδου στον 2ο, 3ο, 4ο ή 5ο όροφο, το υλικό ταιριάζει μόνο στο πλάι του διαμερίσματος.

Η θέρμανση του δαπέδου μπορεί να γίνει με διαφορετικές μεθόδους. Η επιλογή της μεθόδου εξαρτάται από την αρχική κατάσταση των επικαλύψεων, τη θέση ή την απουσία βοηθητικών εγκαταστάσεων.

Η πιο απλή, πιο αξιόπιστη και συνηθέστερα χρησιμοποιούμενη μέθοδος είναι η μέθοδος θέρμανσης με καθυστέρηση. Είναι κατάλληλο για θέρμανση δαπέδων για ιδιωτικές ξύλινες κατασκευές και για δάπεδα σε διαμερίσματα που βρίσκονται στον 1ο όροφο. Στην περίπτωση αυτή, η αρχή ότι η επικάλυψη χωρίζεται σε τελικό και σχέδιο.

Η θέρμανση του ξύλινου δαπέδου οφείλεται στη συνεπή στοίβαξη διαφόρων υλικών.

Η ακατέργαστη στρώση αποτελείται από ξύλινες σανίδες που είναι κολλημένες με υστερήσεις. Από κάτω από τις σανίδες υπάρχουν κρανιακές ράβδοι που τρέχουν κατά μήκος κάθε υστέρησης. Οι καθυστερήσεις αυτές είναι οι ράβδοι που τοποθετούνται σε ολόκληρη την επιφάνεια του δαπέδου σε κάποια απόσταση μεταξύ τους, συνήθως από 0,6 έως 1 μέτρο. Μπορούν να τοποθετηθούν πάνω στα θεμέλια του κτιρίου, που πρόκειται να ενσωματωθεί εντός της δομής βάσεως, τοποθετημένα πάνω στις δοκούς φέροντες ή σταθερό επί των ράβδων ανεγερθεί από ανθεκτικά υλικά (τούβλα, σκυρόδεμα, πέτρα).

Το στρώμα φραγμού ατμού τοποθετείται στο τραχύ δάπεδο και πάνω στο κούτσουρο. Απαιτείται μόνο όταν χρησιμοποιείται κάποιος τύπος μόνωσης και ο ίδιος ο θερμαντήρας στοιβάζεται μεταξύ της υστέρησης. Το κενό μεταξύ του θερμαντήρα και του στρώματος φραγμού ατμού πρέπει να είναι τουλάχιστον 4-5 cm. Αυτή η τιμή εξασφαλίζει τον κατάλληλο αερισμό του χώρου. Όταν υπάρχει έλλειψη ύψους, τα αντίθετα ράφια γεμίζουν στις υστερήσεις.

Εάν το κτίριο βρίσκεται στην περιοχή όπου η υψηλή υπόγεια ύδατα είναι παρόντες, αντί για το φράγμα υδρατμών είναι αναγκαίο να καθοριστούν το στρώμα στεγανοποίησης που δεν θα βραχεί μόνωση. Επιπλέον, ορισμένοι τύποι μόνωσης δεν χρειάζονται την παρουσία στρώματος φραγμού ατμού.

Για να απαλλαγείτε από την αυξημένη υγρασία, η εγκατάσταση έξω από το σπίτι των ειδικών blowouts, που τοποθετούνται σε βήματα 4-5 μέτρα και μια καμινάδα, θα βοηθήσει επίσης. Η παρουσία αυτών των στοιχείων προάγει την καλή κυκλοφορία του αέρα και αυξάνει την αποτελεσματικότητα των εργασιών στη μόνωση του δαπέδου.

Μονώστε ξύλινο πάτωμα είναι δυνατή χωρίς την αποσυναρμολόγηση του παλιού επικάλυψης χρησιμοποιώντας λινέλαιο με γιούτα ή τσόχα με βάση, αλλά είναι καλύτερα να μην το χρησιμοποιήσει ως ανεξάρτητο είδος της μόνωσης, αλλά και ως συμπλήρωμα στο ζεστό πάτωμα. Αυτή η ανθεκτική και εύκολη στην εγκατάσταση επίστρωση εκπληρώνει τη λειτουργία της στεγάνωσης.

Μια άλλη μέθοδος μόνωσης χωρίς αποσυναρμολόγηση είναι ο υγρός αφρός, ο οποίος αναγκάζεται κάτω από το δάπεδο μέσω των οπών από μια ειδική συσκευή. Αλλά, χρησιμοποιώντας αυτή τη μέθοδο, αξίζει να θυμηθούμε αυτό η πλήρωση του χώρου είναι ανομοιογενής και επομένως αυτή η επιλογή δεν είναι τέλεια.

Όλα τα υλικά φυσικής ή τεχνητής προέλευσης, που χρησιμοποιούνται για την μόνωση του ξύλινου δαπέδου, χωρίζονται σε:

• ινώδη?
• αφρώδες ·
• zasypnye;
• κυτταρική πέτρα.

Οποιαδήποτε μόνωση έχει πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα.

Το πιο κοινό και προσιτό υλικό είναι ο ορυκτός. Η θέρμανση του δαπέδου με ορυκτοβάμβακα έχει πολλά πλεονεκτήματα. Το υλικό αυτό, εκτός από την άμεση λειτουργία του, έχει πολύ υψηλές θερμομονωτικές ιδιότητες, έχει καλή πυραντοχή, χαρακτηρίζεται από χαμηλή θερμική αγωγιμότητα. Αυτό το φιλικό προς το περιβάλλον υλικό είναι απλά σε διάταξη και έχει διαφορετικές μορφές απελευθέρωσης (ρολά, χαλάκια), το οποίο είναι σημαντικό να εξεταστεί κατά την επιλογή.

Μια ποικιλία από ορυκτό μαλλί είναι μια θερμάστρα μάρκας “Isover”, που παράγονται από φινλανδούς κατασκευαστές για περισσότερα από 20 χρόνια. Η βάση αυτού του υλικού είναι το fiberglass. Warming «Izover» θα προστατεύσει ξύλινη δομή από μύκητες των βακτηρίων, εισβολή εντόμων και τρωκτικών.

Σε αντίθεση με το ορυκτό μαλλί, ο αφρός δεν περάσει καλά το νερό. Αυτό το ελαφρύ μη τοξικό υλικό δεν είναι ευαίσθητο στις παραμορφώσεις λόγω των επιπτώσεων των αλλαγών της θερμοκρασίας. Έχοντας ακόμη και ένα μικρό πάχος, δεν χάνει τις καλές θερμομονωτικές του ιδιότητες. Αλλά έχει επίσης κάποια μειονεκτήματα. Πρώτον, είναι η ευθραυστότητα του υλικού, οπότε η ρύθμιση του υλικού πρέπει να γίνει όσο το δυνατόν ακριβέστερα.

Το ανθεκτικό στυροπρίονο έχει βελτιώσει την απόδοση. Εκτός από τη μεγάλη μόνωση με θόρυβο και τη χαμηλή θερμική αγωγιμότητα, το υλικό διαθέτει αυξημένη αντοχή. Η εγκατάσταση αφρώδους αφρώδους πολυστυρενίου, εκτός από τη μόνωση, θα προστατεύσει το σπίτι από την εισβολή των τρωκτικών και την ανάπτυξη μυκήτων μούχλας.

Οι κύλινδροι από ισόλονο ή πεντοφόλιο που είναι ανθεκτικοί στην ατμόσφαιρα έχουν μικρό πάχος και επομένως δεν μπορούν να εξασφαλίσουν τον απαραίτητο βαθμό μόνωσης. Τις περισσότερες φορές αυτά τα υλικά χρησιμοποιούνται μαζί με άλλους. Το Penofolom ή το isolon τοποθετούν την τραχιά επιφάνεια του δαπέδου, χρησιμοποιώντας το ως στρώμα στεγανοποίησης, πάνω στο οποίο τοποθετείται η μόνωση.

Τα χαλαρά υλικά που χρησιμοποιούνται ως θερμαντικά μέσα, όπως η διογκωμένη άργιλος και οι πριονίδιες, χρησιμοποιούνται για κατασκευές χωρίς υπόγεια.

Η θέρμανση του δαπέδου με πριονίδια καθιστά δυνατή την εξοικονόμηση, επειδή το πριονίδι έχει χαμηλό κόστος. Επιπλέον, η μορφή αυτής της μόνωσης σας επιτρέπει να κοιμηθείτε ακόμα και στα πιο απρόσιτα μέρη. Πολύ συχνά το πριονίδι συνδυάζεται με άλλες ουσίες για την ενίσχυση της θερμομόνωσης, των αντισηπτικών και άλλων ιδιοτήτων.

Με τον εκτονωμένο πηλό, το δάπεδο είναι μονωμένο σε περίπτωση στενής γειτνίασης με το έδαφος. Αυτό το ελαφρύ υλικό έχει μια πορώδη δομή, η οποία, εκτός από τη θερμομόνωση, παρέχει καλή ηχομόνωση. Δεν φοβάται τις αλλαγές της θερμοκρασίας και ακόμη και ένας άπειρος άνθρωπος θα αντιμετωπίσει την εγκατάσταση.

Μετά την ανάλυση της κατασκευής του δαπέδου, είναι απαραίτητο να λαμβάνονται υπόψη οι καλύτερες λύσεις για ένα συγκεκριμένο δωμάτιο. Υπάρχει μια ορισμένη ακολουθία μόνωσης του δαπέδου, κατάλληλη τόσο για την θέρμανση στις υστερήσεις όσο και χωρίς αυτές.

Κατ ‘αρχάς, η παλαιά επίστρωση θα πρέπει να αφαιρεθεί εάν η διαδικασία θέρμανσης γίνεται σε παλιά κτίρια και τοποθετήστε ή αντικαταστήστε υστερήσεις. Στη συνέχεια, προχωρήστε στο περί των ακατέργαστων επικάλυψης, η οποία τοποθετείται επί ή φράγμα υδρατμών στεγάνωση. άκρα του θα πάει στον τοίχο σε 15-20 cm, και οι αρμοί πρέπει να μαγνητοσκοπημένο κλείσει.

Στη συνέχεια, μπορείτε να ξεκινήσετε την τοποθέτηση της μόνωσης, η οποία βρίσκεται είτε ανάμεσα στις υστερήσεις είτε απευθείας επάνω στο στρώμα με επένδυση. Για να τοποθετήσετε τον θερμαντήρα ανάμεσα στις καθυστερήσεις δεν χρειάζονται κενά, διαφορετικά η αποτελεσματικότητα αυτών των έργων θα μειωθεί στο μηδέν. Τα προκύπτοντα κενά μπορούν να σφραγιστούν με αφρώδες υλικό ή στεγανωτικό.

Μετά την εγκατάσταση του θερμαντήρα μπορείτε να ξεκινήσετε να τοποθετείτε το στρώμα φραγμού ατμού, το οποίο είναι στερεωμένο στις κλίνες, και οι αρμοί του υλικού επικολλούνται με κολλητική ταινία. Το τελευταίο στάδιο είναι η τοποθέτηση σανίδων και το φινίρισμα.

Σχετικά με το πως να μονώσετε το πάτωμα στην υστέρηση, δείτε το επόμενο βίντεο.

Υπάρχουν πολλά παραδείγματα και επιλογές για την αύξηση της θερμοκρασίας ξύλινο πάτωμα σε μια σειρά από τομείς για άλλους σκοπούς. Μονώστε το δάπεδο μπορεί όχι μόνο στο διαμέρισμα, ιδιωτικών κτιρίων, αλλά και στο μπαλκόνι το καλοκαίρι σπίτι, βεράντα και μπάνιο.

Στις επιτυχημένες επιλογές μπορεί να αποδοθεί η απόφαση χρήσης δύο τύπων μόνωσης, ειδικά αν η χρήση ενός υλικού δεν δίνει το σωστό αποτέλεσμα. Για παράδειγμα, για την μόνωση του δαπέδου σε ένα λουτρό, ένα στρώμα διογκωμένης αργίλου τοποθετείται στο έδαφος, πάνω στο οποίο, με τη σειρά του, τοποθετείται το στρώμα στεγανοποίησης. Μεταξύ των καθυστερήσεων υπάρχει μια άλλη μόνωση, η οποία είναι καλυμμένη με ένα στρώμα από φράγμα υδρατμών στην κορυφή, και μόνο μετά από τις σανίδες χύτευσης καλύπτεται η κύρια επικάλυψη.