Χαρακτηριστικά των δαπέδων ζεστού νερού σε μια ιδιωτική κατοικία

Μια μεγάλη δημοτικότητα μεταξύ των ιδιοκτητών σπιτιού είναι η χρήση των συστημάτων θέρμανσης δαπέδου. Η καλύτερη λύση για τη δημιουργία θερμότητας σε μια ιδιωτική κατοικία μπορεί να είναι η εγκατάσταση δαπέδου νερού. Ωστόσο, η σωστή επιλογή και η τοποθέτηση σε εσωτερικούς χώρους είναι ένα δύσκολο έργο, καθώς η διαδικασία αυτή έχει τις δικές της αποχρώσεις και απαιτεί κάποια γνώση.

Το δάπεδο που θερμαίνεται με νερό είναι μια δομή από ένα κύκλωμα θέρμανσης που αποτελείται από σωλήνες. Συνδέονται με το κεντρικό σύστημα θέρμανσης.

Τα αναμφισβήτητα πλεονεκτήματα μιας τέτοιας συσκευής είναι:

• Ραδιότητα της χρήσης ενέργειας, η οποία αποφεύγει σημαντική απώλεια υλικού. Κατά την εγκατάσταση ενός τέτοιου συστήματος, το κόστος μετρητών για τον ηλεκτρισμό μειώνεται σχεδόν διπλάσιο.
• Δημιουργία άνεση και άνεση στην κατοικία.
• Ομοιόμορφη κατανομή θερμότητας σε όλο το δωμάτιο.

• Ένα επαρκώς υψηλό επίπεδο ασφάλειας λόγω του ότι το ψυκτικό υγρό βρίσκεται κάτω από το πάτωμα, έτσι δεν υπάρχει κίνδυνος εγκαύματος ή τραυματισμού.
• Ασυμβίβαστη συμβατότητα με υλικά φινιρίσματος. Για παράδειγμα, η συσκευή είναι εύκολη στη χρήση για τέτοιες επικαλύψεις όπως πλακάκια, λινέλαιο ή έλασμα. Εάν χρησιμοποιούνται υλικά με χημικά πρόσθετα, αυτό πρέπει να αναγράφεται στη συσκευασία. Πρέπει να ελεγχθεί εάν ο κατασκευαστής επιτρέπει την εγκατάσταση τέτοιων προϊόντων σε χώρους διαβίωσης.
• Μεταβλητότητα της σύνδεσης. Έτσι, μπορείτε να συνδεθείτε απευθείας με το κύριο σύστημα θέρμανσης και μπορείτε να δημιουργήσετε ένα ξεχωριστό σχέδιο για την παροχή θερμότητας.

Ωστόσο, το σύστημα ενός θερμού νερού έχει ορισμένα μειονεκτήματα:

• Για να αποκτήσετε μια μικρή θερμοκρασία θέρμανσης, πρέπει να έχετε ένα μίξερ που λειτουργεί σε συνδυασμό με μια αντλία νερού.
• Συχνά οδηγεί σε μείωση της πίεσης στην κεντρική θέρμανση.
• Χρειάζεται πολύς χρόνος εγκατάστασης λόγω της ανάγκης δημιουργίας μιας εγκατάστασης πολλαπλών επιπέδων.
• Σε περίπτωση διαρροής, είναι απαραίτητο να ανοίξει ολόκληρη η επίστρωση, η οποία συνεπάγεται πιθανή ζημιά.
• Το δάπεδο θερμό νερό δεν μπορεί να αντιμετωπίσει με τη θέρμανση ολόκληρο το δωμάτιο, έτσι πρέπει να υπάρχει ένας λέβητας για να θερμάνετε ολόκληρο το χώρο.

Σύμφωνα με την ποιότητα του υλικού, οι ακόλουθοι τύποι για το πάτωμα του θερμού νερού στο εξοχικό σπίτι, στο dacha:

• Σκυρόδεμα. Χρησιμοποιεί ένα δάπεδο με στεγανοποίηση και θερμομόνωση, στερέωσης σωλήνων με ενισχυτικό πλέγμα. Ως στερέωση ως επίστρωση, χρησιμοποιείται πλακάκι, πέτρα ή παρκέ.
• Πολυστερίνη. Πρόκειται για μια απλή παραλλαγή της εγκατάστασης με τη βοήθεια ειδικών πλακών από πολυστυρένιο, οι οποίες μετά την συμπίεση λαμβάνουν ένα κυρτό σχήμα. Εντός των σωλήνων τοποθετούνται.
• Ξύλινα πατώματα.

Για το τελευταίο, το διάγραμμα καλωδίωσης είναι πολύ απλό. Για τη συσκευή αυτής της μεθόδου θέρμανσης σε ιδιωτικά ξύλινα σπίτια, υπάρχουν διάφορες μέθοδοι για την τοποθέτηση μιας δομής νερού σε μια επιφάνεια του σκάφους. Κάτω από το δάπεδο τοποθετούνται πλαστικοί σωλήνες. Παρέχουν ζεστό νερό.

Η κυκλοφορία του ζεστού νερού συμβαίνει συνεχώς. Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι το σύστημα θέρμανσης στο δωμάτιο δεν είναι συνδεδεμένο με θέρμανση δαπέδου. Η διαδικασία θέρμανσης εκτελείται από λέβητες οποιουδήποτε είδους. Η καλύτερη επιλογή είναι αν ο λέβητας αποτελείται από δύο κυκλώματα θέρμανσης. Δηλαδή, ένας από αυτούς έχει σχεδιαστεί για να δημιουργήσει θερμότητα στις ίδιες τις εγκαταστάσεις, και ο άλλος για το ζεστό σύστημα δαπέδου.

Αυτός ο σχεδιασμός θα εξοικονομήσει χρήματα, καθώς ο αέρας αρχίζει να ανεβαίνει από κάτω προς τα πάνω και τα θερμαντικά σώματα δημιουργούν θερμότητα κατά την άφιξη του κρύου από τα παράθυρα. Το σύστημα ενός θερμαινόμενου με νερό δαπέδου, με βάση ένα λέβητα αερίου, έχει ως εξής:

• Σωλήνας παροχής φυσικού αερίου.
• Σωλήνας για παροχή νερού.
• Το σύστημα θέρμανσης τροφοδοτείται σε δύο κατευθύνσεις.
• Συλλέκτης.
• Δύο κατευθύνσεις για το δάπεδο που έχει θερμανθεί με νερό.

Η εγκατάσταση του συστήματος θέρμανσης είναι δυνατή μόνο μετά την απαραίτητη προετοιμασία της βάσης. Αυτό γίνεται για να δημιουργηθεί μια ιδεατή επικάλυψη με την αποκατάσταση ή την αντικατάστασή της. Αυτό το στάδιο περιλαμβάνει σημαντικά σημεία:

• Αφαιρέστε την παλιά επίστρωση και αποσυναρμολογήστε τη βάση αφαίρεσης.
• Αφαίρεση όλων των τύπων μόνωσης.
• Καθαρισμός της επιφάνειας των ρύπων.
• Επαλήθευση δομών για σταθερότητα με επιθεώρηση. Εάν υπάρχουν φθαρμένα μέρη των δοκών, πρέπει να κόβονται και να αντικαθίστανται με ένα κομμάτι του ίδιου μεγέθους.
• Χρήση ουσιών για προστασία από μύκητες και μούχλα.

Η τοποθέτηση ενός δαπέδου ελαφρού ύδατος μπορεί να γίνει με μια επίστρωση ή με ένα ξηρό δάπεδο κάτω από ένα κεραμίδι ή ένα δέντρο. Είναι σημαντικό να το γνωρίζετε αυτό αρχίστε να τοποθετείτε τα δάπεδα καλύτερα στο δωμάτιο όπου βρίσκεται ο λέβητας. Ένα τμήμα για την εγκατάσταση δεν πρέπει να έχει εμβαδόν μεγαλύτερο από 40 μέτρα. Οι σωλήνες για την εγκατάσταση έχουν την ικανότητα να παραμορφώνονται, επομένως δεν θα είναι δύσκολο να δοθεί στα θερμαντικά στοιχεία οποιοδήποτε σχήμα. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για την τοποθέτηση μιας σπείρας.

Μπορούν να χρησιμοποιηθούν τόσο πλαστικοί όσο και μεταλλικοί σωλήνες. Συχνά, οι ειδικοί χρησιμοποιούν συσκευές πολυπροπυλενίου, οι οποίες χαρακτηρίζονται από σταθερότητα, στεγανότητα.

Όσο για το λέβητα, υπάρχει μια επιλογή. Μπορείτε να αγοράσετε όχι μόνο φυσικό αέριο, αλλά ηλεκτρικό ή εργάζεστε σε στερεά καύσιμα. Όλα εξαρτώνται από τη θέση του σπιτιού. Η ανάγκη για σύστημα δεξαμενής εξηγείται από το γεγονός ότι είναι σημαντικό να εξασφαλιστεί η λειτουργία ολόκληρου του δαπέδου νερού και η διατήρηση της ρυθμισμένης θερμοκρασίας.

Όλοι οι λέβητες δεν διαθέτουν ενσωματωμένη αντλία κυκλοφορίας. Σε τέτοιες περιπτώσεις, πρέπει να το αγοράσετε ξεχωριστά, δεδομένου ότι χωρίς αυτό ένας κύκλος νερού είναι αδύνατο. Είναι καλύτερα να επιλέξετε μια αντλία που έχει τρεις ταχύτητες. Τα υπόλοιπα εξαρτήματα για τη διάταξη του συστήματος δαπέδου ζεστού νερού αποκτώνται με βάση τα μεμονωμένα χαρακτηριστικά κάθε συσκευής.

Εάν πρέπει να γίνουν εργασίες για την εγκατάσταση της δομής από μόνη της, είναι σημαντικό να ακολουθήσετε τα παρακάτω βήματα.

Αυτό μπορεί να γίνει με σκυρόδεμα ή ειδικές ενώσεις που πωλούνται σε καταστήματα κατασκευών. Επιπλέον, συνιστάται η κατεργασία του υποστρώματος με ένα αστάρι. Μην ξεχάσετε τον θερμαντήρα, ο οποίος πρέπει να τοποθετηθεί στην προετοιμασμένη επιφάνεια.

Αυτή η διαδικασία δεν είναι δύσκολη, απλώς στερεώστε τις αρθρώσεις με την ταινία στήριξης. Από τα υλικά για τη μόνωση υπάρχουν όπως το πολυστυρόλιο, μόνωση αφρού αφρού. Το καλύτερο πάχος είναι 5 εκ. Σε ορισμένες περιπτώσεις, όταν τοποθετείται στο έδαφος ή με αυξημένη προστασία από το κρύο, επιτρέπεται πάχος έως και 10 εκατοστών.

Για να διατηρήσετε τη θερμότητα, συνιστάται η επικάλυψη ενός ανακλαστήρα θερμότητας από μια μεταλλική μεμβράνη. Αυτό μπορεί να είναι penofol, αφρώδες στοιχείο ή αλουμινόχαρτο.

Στη βάση τοποθετείται ενισχυτικό πλέγμα, το οποίο παρέχει πλήρη στερέωση. Οι ίδιοι οι σωλήνες μπορούν να εγκατασταθούν με τη μορφή ενός φιδιού ή μιας σπείρας. Όλα εξαρτώνται από τις προσωπικές επιθυμίες του ιδιοκτήτη του δωματίου, αλλά οι κύριοι πιστεύουν ότι το σπειροειδές σχέδιο στήριξης είναι προτιμότερο. Με την πρώτη παραλλαγή της τοποθέτησης, είναι δυνατή η ανώμαλη θέρμανση του δαπέδου. Για τον υπολογισμό του πλάτους της εγκατάστασης, λαμβάνονται υπόψη ορισμένες τιμές. Αυτά περιλαμβάνουν το πάχος τοιχώματος, τη διάμετρο του σωλήνα και άλλους παράγοντες. Το βέλτιστο μήκος του σωλήνα είναι 100 μέτρα, καθώς το νερό ψύχεται και απομακρύνεται από την αρχή της κυκλοφορίας.

Μπορεί να υπάρχουν υλικά θέρμανσης οι πιο συνηθισμένοι σωλήνες νερού, αλλά η διάρκεια ζωής τους θα είναι πολύ μικρότερη ειδικές συσκευές. Υπάρχουν λεπτές σφραγίσεις σωλήνων, οι οποίες συνίστανται στο γεγονός ότι η σύνδεση μεταξύ τους πρέπει να πραγματοποιείται με τη βοήθεια προσαρμογέων. Σε περίπτωση εγκατάστασης μεταλλικών πλαστικών σωλήνων, η μεταλλική επιφάνεια πρέπει να αφαιρεθεί μέσα σε 3 cm από την αρχή του σωλήνα.

Ο σωλήνας στερεώνεται στη θερμομόνωση με τη βοήθεια συνδετήρων. Είναι απαραίτητα για τη διευκόλυνση της τοποθέτησης του δαπέδου και για τη σωστή τοποθέτηση του σωλήνα. Οι σύνδεσμοι μπορούν να είναι πλαστικά ή μεταλλικά στοιχεία.

Η εγκατάσταση αυτής της συσκευής πραγματοποιείται σύμφωνα με τις οδηγίες στη συσκευασία. Σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση, η διαδικασία εγκατάστασης θα είναι διαφορετική λόγω του γεγονότος ότι τώρα υπάρχουν πολλά διαφορετικά μοντέλα προς πώληση. Η σωστή θέση του κιβωτίου συλλογής πρέπει να εξασφαλίζει την ίδια πίεση νερού σε όλα τα κυκλώματα.

Συχνά, κατά τη σύνδεση του λέβητα με το σύστημα ενδοδαπέδιας θέρμανσης, προκύπτει ένα πρόβλημα ότι η θερμοκρασία του νερού είναι αρκετές φορές μεγαλύτερη από την επιφάνεια του νερού που απαιτείται για τη λειτουργία. Επομένως, είναι σημαντικό να βεβαιωθείτε ότι οι σωλήνες λαμβάνουν νερό με χαμηλότερη θερμοκρασία. Αυτό είναι δυνατό με την αραίωση του νερού που έχει ήδη κρυώσει, το οποίο έρχεται προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Ο σχεδιασμός θέρμανσης πρέπει να υποβληθεί σε διαδικασία συναρμολόγησης που αποτελείται από το ακόλουθο σχήμα:

• Εγκατάσταση της βαλβίδας ελέγχου.
• Ασφάλιση της αντλίας κυκλοφορίας.
• Τοποθέτηση του συλλέκτη.
• Παροχή νερού σε μειωμένη θερμοκρασία.
• Σύνδεση του σωλήνα στο λέβητα.

Όταν χρησιμοποιείτε τσιμέντο και άμμο, είναι καλύτερο να αγοράσετε έτοιμα προϊόντα, τα οποία περιλαμβάνουν ένα ειδικό πλαστικοποιητή. Αυτό το στοιχείο σας επιτρέπει να κάνετε το διάλυμα πλαστικό, και επίσης αυξάνει το επίπεδο θέρμανσης λόγω θερμικής αγωγιμότητας. Για τη σύνθεση σκυροδέματος, συνιστάται η αγορά τσιμέντου ειδικής ποιότητας M-300.

Τα ξηρά υλικά περιλαμβάνουν άμμο, διάφορα πρόσθετα για την αύξηση της θερμότητας και τη μείωση των φυσαλίδων του αέρα. Κατά τη διάρκεια του τελευταίου σταδίου εργασίας, πρέπει να ληφθούν μέτρα εγκαίρως για την πρόληψη ρωγμών. Υπάρχουν δύο επιλογές:

• Όταν το δωμάτιο χωρίζεται σε δύο μισά, κάθε ένα από αυτά χύνεται ξεχωριστά χρησιμοποιώντας μια ειδική ταινία. Περαιτέρω, όλα τα διαθέσιμα κενά αφαιρούνται με στόκ.

• Αφού στεγνώσει η επίστρωση, η περίμετρος του δωματίου κόβεται από τους τομείς με τη βοήθεια ενός βουλγάρου και οι σχηματισμένες ραφές είναι σιλικόνη. Στη συνέχεια, πρέπει να είναι επικαλυμμένα.

Σε ένα σχέδιο με ξύλινο πάτωμα, η όλη διαδικασία είναι πολύ πιο εύκολη, αφού δεν απαιτεί την τοποθέτηση ενός σφραγίσματος. Αρκεί απλώς να καλύψετε τις σανίδες με ένα ειδικό κουτί, όπου βρίσκονται οι σωλήνες θέρμανσης. Ένα σημαντικό χαρακτηριστικό είναι η σωστή τοποθέτηση σωλήνων. Η όλη κατασκευή βρίσκεται κάτω από το λέβητα. Αυτό θα διευκολύνει την ελεύθερη θέρμανση και την ποδηλασία με πλαστικά θερμαντικά στοιχεία.

Αξίζει να μελετήσουμε λεπτομερέστερα το θέμα της τοποθέτησης ενός θερμαινόμενου με νερό δαπέδου χωρίς στρώση. Υπάρχουν πολλά πλεονεκτήματα εδώ, ένα από τα οποία είναι το μικρό βάρος της δομής, καθώς και η έλλειψη ανάγκης να περιμένουμε την ξήρανση του τσιμέντου. Αυτό είναι το σύστημα θέρμανσης, το οποίο σας επιτρέπει να εξοικονομήσετε πολλά χρήματα. Η τοποθέτηση μιας τέτοιας δομής απαιτεί τη χρήση μιας βάσης όπου θα προσαρμόζονται τα περιγράμματα των σωλήνων. Μπορεί να είναι ξύλινη ή πολυστυρένιο.

Μέχρι σήμερα, το σύστημα εγκατάστασης χρησιμοποιείται με φύλλα από γυψοσανίδες. Τοποθετούνται ως βάση, γεμίζουν τα κενά μεταξύ των περιγραμμάτων των σωλήνων, χρησιμεύουν ως το ανώτερο στρώμα για την επιλεγμένη επίστρωση. Αυτό το σχέδιο αποσυναρμολογείται εύκολα, σε περίπτωση ανάγκης επισκευής. Επιπλέον, gipsovoloknistye φύλλα κάνουν τέλεια θερμότητα.

Μια άλλη πιθανή επιλογή για τη δημιουργία ενός waterbed χωρίς νερό δεν είναι η χρήση φύλλων αλουμινίου, στα οποία υπάρχουν ήδη τμήματα για την τοποθέτηση του περιγράμματος σωλήνα. Αλλά οι τεχνίτες σημειώνουν ότι τα στοιχεία από γυψοσανίδες έχουν πολύ καλύτερη ποιότητα. Πλεονεκτήματα τέτοιων υλικών είναι τα εξής:

• Διαθεσιμότητα της τιμής.
• Απλό σχήμα επεξεργασίας.
• Ασφάλεια.

Δεν πρέπει να εγκαταλειφθεί η δυνατότητα τοποθέτησης δαπέδων ζεστού νερού με τα δικά τους χέρια, καθώς το σύστημα αυτό θα διευκολύνει σημαντικά τη ζωή, δημιουργώντας άνετες συνθήκες διαβίωσης και εξοικονομώντας χρήματα για την αγορά ενέργειας.

Γενικά, η ανατροφοδότηση σχετικά με τη χρήση ενός δαπέδου με ζεστό νερό σε ένα σπίτι είναι θετική για τους ανθρώπους. Κατά την επιλογή σωλήνων για την εγκατάσταση του συστήματος, οι καταναλωτές συστήνουν να χρησιμοποιούν εκδόσεις μισού προπυλενίου, καθώς είναι πιο ανθεκτικές.

Έτσι, πολλοί σημειώνουν την ευκολία του πάτωμα νερού σε σπίτια όπου τα παιδιά ζουν. Τις περισσότερες φορές το παιδί ξοδεύει στο πάτωμα και ασχολείται με τα παιχνίδια. Μην φοβάστε για την υγεία fidget, επειδή η επικάλυψη είναι πάντα ομοιόμορφα κατανεμημένη θερμότητα.

• Η επιλογή τοποθέτησης ενός δαπέδου ζεστού νερού με ένα φίδι είναι κατάλληλη σε ένα δωμάτιο με διαιρεμένες λειτουργικές περιοχές. Υποτίθεται ότι θα χρησιμοποιηθούν διαφορετικά καθεστώτα θερμοκρασίας.
• Ο σπειροειδής τύπος τοποθέτησης σωλήνων προϋποθέτει ομοιόμορφη θέρμανση ολόκληρου του δωματίου. Για αυτήν την εγκατάσταση χρησιμοποιούνται λιγότεροι σωλήνες.

• Η χρήση του συνδυασμού φιδιού και σπιράλ στη μονάδα είναι κατάλληλη για δωμάτια με εξωτερικούς τοίχους. Για πιο γρήγορη θέρμανση, τα περιγράμματα βρίσκονται σε βρόχους ή σε γωνία 90 μοίρες.
• Η συσκευή με ένα ελαφρύ δάπεδο με ζεστό νερό σας επιτρέπει να το χρησιμοποιήσετε αμέσως μετά την εγκατάσταση.

Η σωστή τοποθέτηση του θερμομονωτικού στρώματος εγγυάται τη διατήρηση των θερμικών χαρακτηριστικών κατά την παρατεταμένη χρήση. Όταν επιλέγετε ένα μεταλλικό υπόστρωμα, είναι απαραίτητο να το διανείμετε σε ολόκληρη την επιφάνεια, η οποία θα υποβληθεί σε θέρμανση. Αυτό είναι απαραίτητο για να διατηρηθεί η ακεραιότητα της κατασκευής, να εξασφαλιστεί η αντοχή και η αξιοπιστία της επικάλυψης.

Από αυτό το κλιπ θα μάθετε πέντε βασικούς κανόνες για την εγκατάσταση ενός δαπέδου ζεστού νερού.