Πόσο σωστά μπορείτε να συνδυάσετε τις πόρτες και ένα πάτωμα σε ένα εσωτερικό ενός διαμερίσματος;

Για τους περισσότερους ανθρώπους, ο εσωτερικός σχεδιασμός καθορίζεται από την επιλογή της ταπετσαρίας, ενός συγκεκριμένου τύπου δαπέδου, του φινιρίσματος της οροφής και των θυρών. Μόνο ένα μικρό μέρος των μέσων πολιτών σκέφτεται σοβαρά για το πώς να συνδυάσει όλα αυτά σε μια ενιαία εικόνα: συχνά μεταξύ τους, δεν χωρίζονται περισσότερα από δύο από τα τέσσερα σημεία που ορίζονται. Ταυτόχρονα, οι επαγγελματίες σχεδιαστές επισημαίνουν ότι στο εσωτερικό δεν θα πρέπει να υπάρχουν τυχαίες λεπτομέρειες: ο ολιστικός σχεδιασμός θα πρέπει να ενσωματώνει απολύτως όλα τα υπάρχοντα στοιχεία. Σε τέτοιες συνθήκες, ο σωστός συνδυασμός δαπέδου και πόρτας είναι απλά απαραίτητος.

Υπάρχει ένα σημαντικό σημείο, το οποίο κατά τη διαδικασία των τακτικών επισκευών σχεδόν πάντα ξεχνιέται. Αυτή είναι η ανάγκη συνδυασμού όλων των εξαρτημάτων με τα έπιπλα. Αν μιλάμε για έναν συνδυασμό πόρτων και δαπέδου, δεν μπορείτε να αγνοήσετε ότι τα έπιπλα είναι στο πάτωμα και γι ‘αυτό πρέπει αναγκαστικά να είναι σε αρμονία με αυτό, και μέσα από αυτό – με την πόρτα. Εάν υπάρχει έτοιμο περιβάλλον, η επιλογή των επενδύσεων δαπέδων και των φύλλων των θυρών πραγματοποιείται με προσοχή στα έπιπλα που αγοράζονται.

Επιλέγοντας μια σκιά, δεν μπορείτε να βασίζεστε μόνο στις δικές σας αισθητικές προτιμήσεις, επειδή είναι πιθανό ορισμένες παράμετροι του δωματίου να παίξουν κάποιο ρόλο στην επιλογή του χρώματος. Για παράδειγμα, εάν το δωμάτιο είναι υπερβολικά περιορισμένο, είναι λογικό να το επεκτείνετε οπτικά. Για το σκοπό αυτό, τα φωτεινά χρώματα χρησιμοποιούνται στο δωμάτιο στο μέγιστο. Η σύγχρονη βιομηχανία επιτρέπει στο μικρότερο μικρό δωμάτιο να μετατραπεί σε ένα λαμπρό παλάτι με τη βοήθεια ελαφρών θυρών και δαπέδου.

Η αντίθετη κατάσταση, όταν απαιτείται να μειωθεί μια υπερβολικά μεγάλη έκταση, είναι πολύ λιγότερο κοινή. Μαύρο ή απλά ένα σκοτεινό εσωτερικό μπορεί να είναι απλώς μια ιδιοτροπία του ιδιοκτήτη τετραγωνικών μέτρων.

Υπάρχουν και άλλες αρχές που συνδυάζουν το χρώμα του δαπέδου και των θυρών. Η μέγιστη αρμονία μεταξύ του καλύμματος δαπέδου, της επένδυσης της πόρτας και του πλαισίου, Όταν το χρώμα ταιριάζει με το πιο παρόμοιο, τα υλικά έχουν μια ορισμένη κοινότητα (για παράδειγμα, σε όλες τις λεπτομέρειες, η προέλευση του ξύλου ή η επιδέξια απομίμηση είναι καλά εντοπισμένη).

Αυτή η προσέγγιση του εσωτερικού σχεδιασμού είναι πιο κατάλληλη σε εκείνους τους χώρους όπου υπάρχουν πολλές πόρτες (για παράδειγμα, στο διάδρομο). Εναλλακτικά, μπορεί να υπάρχει έντονη αντίθεση: οι μαύρες πόρτες φαίνονται κομψές στο φόντο του δαπέδου, κοντά στις αποχρώσεις του λευκού ή του γκρι. Η επιλογή υπέρ διαφορετικών, αλλά όχι και αντίθετων χρωμάτων, θεωρείται άγευστη.

Αν επικεντρωθείτε στην επιλογή όλων των στοιχείων μόνο για το δικό σας γούστο, υπάρχει ένας τεράστιος κίνδυνος να μη γίνει τίποτα λογικό να επιτευχθεί. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι υπάρχουν πάρα πολλά στοιχεία στο σύγχρονο σπίτι που θα πρέπει να συνδυαστούν μεταξύ τους. Είναι πολύ πιο εύκολο να επιλέξετε έναν συνδυασμό θυρών, δαπέδων, τοίχων και επίπλων σύμφωνα με τα πιο κοινά στυλ, η οποία κατάφερε να κερδίσει τους κορυφαίους σχεδιαστές των τελευταίων δεκαετιών. Κάθε ένα από αυτά τα στυλ έχει ορισμένες συστάσεις σχετικά με την επιλεγμένη σειρά χρωμάτων και τον συνδυασμό τους.

Στο κλασικό στυλ είναι σημαντικό να μην λυγίζετε με ακατάλληλα σύγχρονα εξαρτήματα, καθένα από τα οποία πρέπει να συνδυαστεί με το περιβάλλον δωμάτιο, χάρη στην εξωτερική παλιά του εμφάνιση. Αν μιλάμε για δάπεδα και πόρτες, για αυτό το εσωτερικό είναι πολύ χαρακτηριστικό θα είναι η χρήση μιας μεγάλης ποσότητας ξύλου.

Στο παρελθόν, δεν ήταν συνηθισμένο να χρησιμοποιούν μια μεγάλη ποσότητα χρώματος: τα προϊόντα που κατασκευάζονται από φυσικό ξύλο και έχουν έτσι μια πολύ ελκυστική εμφάνιση. Θα είναι καλύτερο να δούμε μια τυπική ξύλινη πόρτα με τις ίδιες σανίδες, παρκέ, οποιαδήποτε άλλη επένδυση δαπέδου, που μιμείται ξύλο.

Στυλ πατάρι δίνει μεγαλύτερη ελευθερία δράσης. Η πόρτα εδώ μπορεί να λείπει ως τέτοια, μία από τις πλίνθους μπορεί να παραμείνει από τα εξαρτώμενα στοιχεία της. Ωστόσο, ακόμη και σε συνθήκες πλήρους διαμερίσματος στούντιο, εσωτερικές πόρτες θα είναι (τουλάχιστον για ένα μπάνιο). Το πάτωμα μπορεί να ενώσει διαφορετικά μέρη του διαμερίσματος με ένα μόνο υλικό και χρώμα ή να διαιρέσει τον κοινό χώρο σε λειτουργικές περιοχές χάρη σε αντίθεση με χρώματα και μπαλώματα υφής.

Η περιπλάνηση στην περίπτωση της έλλειψης θυρών αποκτά έναν πιο σημαντικό ρόλο, μπορεί να είναι παρόμοιος σε σκιά ή αντίθεση (το μισό μέτρο αποκλείεται). Ταυτόχρονα, το βασικό χαρακτηριστικό του στυλ είναι προσανατολισμό σε κυριολεκτικά κρύες αποχρώσεις.

Στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια, μεγάλη δημοτικότητα άρχισε να αποκτά εσωτερικούς χώρους σε Σκανδιναβικό στιλ. Για τέτοιου είδους σχεδιασμό, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να χρησιμοποιήσετε ένα μεγάλο αριθμό ανοιχτόχρωμων χρωμάτων, επειδή οι βόρειες άκρες, από όπου προέρχεται αυτό το ύφος, δεν αφήνουν τους κατοίκους τους με πολύ φως.

Η παλέτα των φωτεινά χρώματα θα πρέπει να σχετίζονται με το πάτωμα και με τις πόρτες, οπότε θα πρέπει να προσεγγίσει με προσοχή στη δημιουργία ενός τέτοιου σχεδιασμού σε σχέση με τις ήδη δεν μικρούς χώρους (υπάρχει κίνδυνος υπερβολικής επέκτασης του χώρου). Είναι καλύτερο να δημιουργήσετε ξύλινο δάπεδο, επειδή το σκανδιναβικό στυλ είναι ένα άλλο είδος κλασικών.

Οι πόρτες, αν και από το ίδιο υλικό, επιτρέπουν μια συγκεκριμένη επιλογή. Από τη μία πλευρά, η πόρτα δεν θα πρέπει να αποτελέσει εμπόδιο στο φως, από την άλλη – κάτω από το ήδη μεγάλο χώρο για να θέσει σαφώς ορατή πλευρά του δωματίου μπορεί να είναι μόνο με σκούρα φύλλα της πόρτας, σε πλήρη αντίθεση με τους τοίχους και το πάτωμα. Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να εστιάσετε στην πλήρη αντίθεση ή την ομοιότητα των αποχρώσεων του δαπέδου και της πόρτας.

Επιλέγοντας έναν προσεγμένο συνδυασμό πόρτων και δαπέδων, πρέπει να λάβετε υπόψη πολλούς παράγοντες και λεπτομέρειες, μεταξύ των οποίων ο συνδυασμός αυτών των στοιχείων με τους τοίχους. Η ταπετσαρία (ή άλλο παρόμοιο φινίρισμα για τους τοίχους) δημιουργεί την κύρια εικόνα του δωματίου, καταλαμβάνοντας το μεγαλύτερο μέρος του ορατού χώρου. Ο συνδυασμός πρέπει να επιλεγεί σωστά. Οι πόρτες θεωρούνται ως έμφαση στο φόντο των τειχών, τόσο πιο συχνά όταν δημιουργείται ένα εσωτερικό θέρετρο να επιδείξει την αντίθεση, επισημαίνοντας το φύλλο πόρτας με χρώμα και υφή.

Είναι σημαντικό να συνδυαστούν σωστά οι τύποι δομών μεταξύ τους. Στα δημοφιλέστερα στυλ, οι περιοχές αυτές θεωρήθηκαν κυρίως ότι χρησιμοποιούν ενεργά ξυλώδη θέματα, αλλά υπάρχουν λιγότερες κοινές εναλλακτικές λύσεις. Αν ένα δέντρο συνδυάζεται άριστα με το ξύλο, μαρμάρινα δάπεδα σύμφωνα με την οποία πολλοί από τους σημερινούς σχεδιαστές που χρησιμοποιείται για να δώσει το σαλόνι, προσφέρει μια εντυπωσιακή γυαλιστερή λάμψη, επεκτείνοντας το δωμάτιο και να γίνει κομψό.

Αυτή η πονηρή κίνηση δεν ταιριάζει καλά με την κλασική ξύλινη πόρτα, και έχει ως στόχο τη μέγιστη ποσότητα φωτός, έτσι είναι η πόρτα που πρέπει να δώσει το φως. Σε αυτή την περίπτωση, οι εσωτερικές πόρτες αντικαθίστανται από κενά ανοίγματα ή εκτελούνται με τη μορφή ενός λεπτού πλαισίου με γυαλί, καταλαμβάνοντας σχεδόν ολόκληρη την περιοχή του καμβά.

Καταρχήν πρέπει να συγκεντρώσετε όχι μόνο χρώματα και αποχρώσεις, αλλά και υλικά από τα οποία κατασκευάζονται όλες οι λεπτομέρειες του εσωτερικού. Για παράδειγμα, ένα δερμάτινο καναπέ δεν ταιριάζει καλά με πλάκες από σκυρόδεμα, αλλά φαίνεται καλό σε ακριβά δάπεδο στο δωμάτιο, το οποίο μπορείτε να πάρετε έξω από την πόρτα του παλιού αξιόπιστο, συμπαγές ξύλο, που σε κλασικά χρώματα wenge. Μια σύγχρονη και φθηνή εναλλακτική λύση σε αυτό το ξύλινο παρκέ μπορεί να είναι βινυλίου: αυτό το υλικό γίνεται συχνά με επιχρίσματα που μιμούνται διάφορα μοτίβα ξύλου.

Η χρωματική σειρά του δωματίου πρέπει να είναι σε κάποιο στυλ, να φαίνεται ολιστική και αρμονική. Αρκετά συχνά επιλέγεται μονοχρωματικό πόρτα συνδυασμός και το πάτωμα, ή να ανασταλεί μαύρο και λευκό σύνολο χρώματος, στην οποία αντί του μαύρου χρώματος μπορεί να είναι οποιοδήποτε ξύλο απόχρωση (π.χ., κοκκινωπό-καφέ ή μπεζ, κόκκινο ή λευκασμένα δρυς, American καρυδιά).

Τα φύλλα των θυρών, ζωγραφισμένα σε αποχρώσεις, που δεν είναι ιδιόμορφα σε κανένα είδος δέντρου, επιλέγονται στην περίπτωση αυτή, Αν το εσωτερικό σχέδιο δεν επικεντρώνεται αρχικά στα κλασικά, ή έχει σχεδιαστεί για σημαντική χρήση φωτεινών τόνων (όπως γίνεται συχνά στον παιδικό σταθμό).

Ο Paul δεν ανταποκρίνεται πάντα σε γενικά αποδεκτά πρότυπα χρώματος. Στην περίπτωση που ακολουθείτε τα ιδανικά μιας φωτεινής παλέτας, είναι απαραίτητο να επιλέξετε αποχρώσεις έτσι ώστε τα δάπεδα και οι πόρτες να είναι διαφορετικά αλλά αρμονικά. Στην περίπτωση αυτή, Τα έπιπλα πρέπει να αντιστοιχούν στις πόρτες, σε αντίθεση με το πάτωμα. Μπλε ή ελαφρά χαλί μπλε ορόφου στην ευημερία των παιδιών, τονίζουν την γαλακτώδες χρώμα του φύλλου της πόρτας, αλλά κίτρινο ή κοντά στο χρώμα των δαπέδων σε γενικές γραμμές, και σε συνδυασμό με το χρώμα του ξύλου της πόρτας.

Υπάρχουν πολλοί περισσότεροι κανόνες, γνωστοί κυρίως στους επαγγελματίες, οι οποίοι αξίζουν επίσης να αναφερθούν. Είναι επιθυμητό η υφή του δαπέδου και των θυρών να συμπίπτει, η μόνη εξαίρεση είναι οι πόρτες με πολύ γυαλί, η οποία είναι ουδέτερη υφή. Εάν το δάπεδο είναι κατασκευασμένο από ξύλο, τότε το φύλλο πόρτας πρέπει να είναι ξύλινο ή απομίμηση τέτοιων, η πλαστική πόρτα θα φαίνεται ακατάλληλη.

Το πλαστικό συνδυάζεται καλά με ένα συνθετικό δάπεδο όπως ένα έλασμα ή λινέλαιο, αν και όταν μιμούνται το ξύλο, το αποτέλεσμα χάνεται. Για αρχάριους που έχουν μόνο μια επιφανειακή ιδέα σχεδιασμού και φοβούνται να χαλάσουν το εσωτερικό τους μέλλον, συνιστάται να τηρείτε την κλασική αρχή που λέει: το χρώμα του δαπέδου και των θυρών πρέπει να είναι σχετικό.

Όταν επιλέγετε μια παλέτα χρωμάτων, πρέπει να εκτιμήσετε την ποσότητα του φωτός και τα χαρακτηριστικά του, επειδή η ικανότητα του τεχνητού φωτισμού φαίνεται να αλλάζει οπτικά την αντίληψη χρώματος του χώρου. Οι αποχρώσεις σε τέτοιες συνθήκες συχνά εξασθενίζουν, αν δεν είναι καθαρό λευκό, μοιάζουν μάλλον βρώμικες οι παραλλαγές της. Οι μικρές διαφορές μεταξύ δύο ελαφριών ή δύο σκούρων αποχρώσεων σε αυτή την κατάσταση δεν είναι προφανείς. Ορισμένα κοινά χρώματα (μπλε ή κόκκινο) φαίνονται επίσης ξεθωριασμένα.

Η χρήση ελαφρών ή σκούρων αποχρώσεων ανάλογα με το μέγεθος του δωματίου είναι γνωστή. Ωστόσο, δεν γνωρίζουν όλοι ότι η πλευρά του κόσμου που τα παράθυρα του προσώπου αντιμετωπίζουν είναι επίσης σημαντική. Στην περίπτωση των παραθύρων προς βορρά συμβουλεύουμε ανοίξτε το μέγιστο την παλέτα των ζεστών χρωμάτων, όταν βγείτε από τα παράθυρα προς τα νότια επιλέξτε ένα κρύο.

Κλασικά είναι κατάλληλα παντού, φαίνεται καλό στο εσωτερικό ενός ακριβού σαλέ, αλλά και στις συνθήκες ενός απλού διαμερίσματος πόλης. Γιατί είναι σκόπιμο να χρησιμοποιήσετε μια μεγάλη ποσότητα ξύλου. Ακόμα και με την ενεργή χρήση των σκούρων αποχρώσεων, ο σχεδιασμός δεν φαίνεται υπερφορτωμένος. Τα δάπεδα είναι σχεδόν πανομοιότυπα με τις πόρτες.

Σε ένα εντελώς φωτεινό δωμάτιο, οι μαύρες πόρτες φαίνονται εντελώς λαμπερές, ειδικά αν συμπληρώνονται με ένα μικρό κιγκλίδωμα του ίδιου χρώματος. Αυτή η λύση είναι πιο κατάλληλη για σύγχρονα στυλ και τύπους τελειωμάτων (για παράδειγμα, laminate). Πρέπει να σημειωθεί ότι η επιφάνεια του φύλλου πόρτας στη φωτογραφία έρχεται σε αντίθεση με τα πάντα γύρω του, όχι μόνο στο χρώμα, αλλά και στην υφή.

Η αντίθεση μπορεί να μην είναι η πόρτα, αλλά το ίδιο το πάτωμα. Ελαφρύ και ήρεμο εσωτερικό – αυτοί είναι οι τοίχοι και οι πόρτες, ηλικιωμένοι σε λευκές αποχρώσεις, αλλά για μεγαλύτερη ευθυμία θα πρέπει να αραιώνονται με κάτι σαν παρκέ παρκέ σε χρώματα φυσικού ξύλου.

Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον σωστό συνδυασμό των θυρών με το πάτωμα στο εσωτερικό του διαμερίσματος, θα μάθετε από το παρακάτω βίντεο.