Izolacja akustyczna sufitu w mieszkaniu

Rzadkie szczęśliwe osoby nie napotykają problemu hałaśliwych sąsiadów z góry. Oni żyją albo na najwyższym piętrze, lub mieszkania w domu z pięciu metrów sufity i grubych ścianach, albo po prostu szczęście i sąsiedzi żyją bardzo cicho. Reszta od czasu do czasu się zastanawiać, jaki rodzaj mebli jest teraz przeniósł sąsiadów, dlaczego przyniósł konia w mieszkaniu i dlatego trzeba odtwarzać muzykę na skrzypcach w weekend rano.

Ale problem został rozwiązany. Izolacja akustyczna sufitu w mieszkaniu pomoże stworzyć ciszę i komfort w domu.

Zanim wyrzucisz oszczędzające zatyczki do uszu, warto przyjrzeć się subtelnościom i cechom procesu dźwiękoszczelnego. Jego instalacja, choć nie wymaga ogromnych wysiłków, powinna zostać przeprowadzona po przygotowaniu i nagraniu wszystkich możliwych niuansów pracy.

Główną zaletą izolacji akustycznej jest to, że zewnętrzny hałas z najwyższego piętra nie będzie już zakłócał spokojnego życia. Drugi oczywisty plus – powierzchnia sufitu będzie gładka i piękna. W tym samym czasie możesz wykonać pracę samodzielnie. Ta technologia jest na tyle prosta, że ​​pozwala na izolację akustyczną człowieka, który nie zrobił tego raz w swoim życiu. Również wśród plusów warto zauważyć, że praca odbywa się praktycznie bez kurzu i brudu.

Głównymi wadami stosowania materiałów dźwiękoszczelnych są tymczasowe i finansowe środki, które należy wydać na prace instalacyjne. Oprócz najbardziej izolującego materiału, konieczne będzie zainstalowanie klatki i sufitu napinanego, a to jest znaczna ilość i potrzeba zatrudnić specjalistów, aby zainstalować sufit napinany. Jeśli piękno skrzyni i izolacja akustyczna nikogo nie interesuje i mogą być wykonane własnymi rękami, ponieważ jest to szorstka warstwa, wówczas tkanina rozciągająca się na suficie jest elementem dekoracyjnym. Powinien być montowany przez profesjonalistów.

Poważnym minusem izolacji dźwiękowej jest to, że “ukrywa się” wyłącznie w systemie napięcia lub sufitu podwieszanego. W przypadku mieszkań, gdzie wysokość normalna lub średnia odbędzie się spokojnie, w małych mieszkań z niskimi sufitami dodatkowych wysokości 10 cm, które zabierze izolacji – luksus.

Jeśli woda z mieszkania sąsiadów dotrze do pieczęci, sufit zostanie uszkodzony. Materiał będzie pęcznieć i tracić swoje właściwości, a rozciągnięta tkanina powiesi się. Naprawa nie będzie kosztować mniej niż instalacja.

Możesz używać materiałów, które nie chłoną wilgoci. Na przykład wytłaczana pianka poliuretanowa. Ale przy swojej wielkiej grubości nie należy do najbardziej skutecznych w walce z obcym hałasem. Wręcz przeciwnie, przy niewłaściwej instalacji, tylko pogarsza sytuację.

Również decydując się na instalację ochrony przed dźwiękiem, należy wziąć pod uwagę rodzaje hałasu, które są w domu. Same zewnętrzne dźwięki są równie utrudnione i denerwujące. Ale wiedzieć, że ich dominująca forma jest ważna, ponieważ aby wyeliminować te lub inne dźwięki, potrzebujesz materiału o różnych właściwościach. Niektóre odzwierciedlają dźwięki, inne absorbują.

Hałas to:

• Akustyczny. To echo lub odbicie dźwięku ze ścian pokoju. Ten problem jest typowy dla przestronnych apartamentów, pokoi z łukowatymi sufitami i wysokimi sufitami. To rzadkość w nowoczesnym domu z panelami. Ale jeśli sąsiad gra źle na instrumencie muzycznym lub słucha oryginalnej muzyki, będzie również słychać bez łuku.
• Powietrze. Najcichszy rodzaj hałasu, ponieważ spowodowane są one wahaniami powietrza. To dźwięki otwartych i zamkniętych drzwi, głosów, kroków. Wnikają z sąsiedniego mieszkania w skomplikowany sposób: przez pęknięcia w podłodze i ścianach, gniazdach, szybach wentylacyjnych.
• Perkusja. Nieprzerwane naprawy u sąsiadów, dźwięk młota, stemplowanie to rodzaje hałasu uderzeniowego. Ich źródłem jest mechaniczny efekt na podłodze lub ścianach w mieszkaniu na piętrze powyżej.
• Strukturalny. Są to dźwięki rozchodzące się przez elementy konstrukcyjne budynku: sufity, sufit, ściany, wentylacja.

Istotne znaczenie ma również materiał, z którego wzniesiono wieżowiec. Można bardziej gęste i mniej dźwięku razem (dotyczy to konstrukcji betonowych o grubości belek), druga – z materiału porowatego, przez który swobodnie przechodzą żadnych zakłóceń (jednostki), trzeci – coś między (pustaki).

W nowoczesnym domu panelowym jakość materiału może być inna. W jednym przypadku odgłosy są prawie niesłyszalne, w innym może się wydawać, że ściany i sufit są dosłownie wykonane z kartonu, więc izolacja akustyczna jest niska. Dobrym wskaźnikiem izolacji akustycznej jest solidna cegła. Nie wymaga skomplikowanej konstrukcji i grubszej warstwy dodatkowej izolacji.

Sytuacja z monolitycznymi domami szkieletowymi jest bardziej skomplikowana, gdy pustaki i porowate bloki są wykorzystywane do wewnętrznych przegród. Tęsknią za wieloma dźwiękami. Tutaj trzeba spróbować, aby izolacja akustyczna sufitu dała niezbędny efekt.

Problem – nowe domy panelowe. Mają dużą liczbę pęknięć, przez które wszystkie dźwięki wydobywają się z góry, a od sąsiadów z boku i od dołu.

Osobną rozmową jest izolacja akustyczna w prywatnym domu. Zazwyczaj wymagane jest obniżenie poziomu hałasu na parterze lub w pomieszczeniach pod strychem mieszkalnym. Tutaj materiałem może być albo beton, albo cegła i drewno.

Z drewnianymi podłogami, w przeciwieństwie do wielu pomysłów, jest wystarczająco dużo problemów. Po pierwsze, drzewo jest dobrym przewodnikiem dźwięku. Po drugie, przy słabym montażu podłogi dźwięk będzie przeciekał przez liczne gniazda. Z biegiem czasu drewniane podłogi zaczynają piskować, a gorszy od tego dźwięk jest trudny do wymyślenia.

Przy dużej wysokości sufitu (4,5-5 metrów) prawie nie występują problemy z dźwiękoszczelnością. Takie sufity zwykle znajdują się w domach starej fundacji, a w nich wszystkie ściany i sufity są tak grube, że dźwięk po drugiej stronie nie jest w stanie ich pokonać.

Kolejną rzeczą jest nowoczesna imitacja takich budynków. W nich problem hałasu jest istotny, a jedną z najczęstszych sytuacji są dźwięki akustyczne. Nie ma to wpływu na wybór materiału izolacyjnego. Z pięciometrowymi sufitami możesz sobie pozwolić na montaż dowolnej grubości. Tutaj ważniejsze niż funkcje instalacji. Niezależnie od ich wykonania jest już niebezpieczny, a aby dostać się pod sufit, konieczne będzie zbudowanie rusztowania.

Optymalną opcją są pokoje o wysokości około 3 metrów. Na tej wysokości można wykonać prace instalacyjne samodzielnie, a 10-20 cm od wysokości nie wpłynie znacząco na wnętrze.

Najtrudniejszy przypadek – “Chruszczow” i pomieszczenie o wysokości sufitu nie większej niż 2,2 m. Nawet bez noszy wyglądają przysadzisto i ograniczają możliwości projektowania. Kiedy ta wysokość jest odbierana kilka centymetrów, sufit zaczyna wizualnie “naciskać” od góry.

Najbardziej skuteczną (ale najmniej prawdopodobną) opcją jest rozpoczęcie negocjacji z sąsiadami i na własny koszt położyć cienką warstwę dźwiękoszczelnego materiału na podłodze. Jest to o wiele bardziej niezawodne niż ochrona siebie przed hałasem z Twojej strony.

Nowoczesne dźwiękoszczelne materiały są praktycznie identyczne z grzejnikami do ścian i sufitów. Wszystkie te same blachy, płyty i materiały natryskowe są stosowane jako środek ochrony przed obcymi hałasami w mieszkaniu. Rozłożone stosowanie gumy piankowej, bawełny różnego pochodzenia: rolki wełny mineralnej, ecowool, bazaltu lub wełny mineralnej, szklanej.

Często używane materiały na rodzaj pianki i jej modyfikacje w postaci penoplex i pianki poliuretanowej (pianki). Są to płyty, które są wygodnie pocięte na kawałki o pożądanej długości i szerokości. Grubość takich materiałów jest z reguły większa niż w przypadku innych, ponieważ są one szorstkie i porowate. Wyjątkiem jest rozpylany PPU, ale rzadko jest stosowany w układzie izolacji akustycznej sufitu.

Szkło jest również spienione. Dostępne w postaci arkuszy i butelek natryskowych.

Produkty dźwiękochłonne oparte na surowcach roślinnych i naturalnych zyskują na popularności: celuloza, bawełna, bambus i włókno kokosowe. Jeśli ecowool jeszcze ryzykowne użycie sufit napinany, ponieważ istnieje ryzyko, kurzu, bambusa i włókna kokosowego do swoich unikalnych właściwości są w stanie konkurować z wełny i pianki. W sensie dosłownym, zdrowe (antybakteryjne odpychające błoto, biostabilne), ale drogie. Izolacja dźwiękowa nie jest najskuteczniejsza.

Również nie najskuteczniejszy, ale odpowiedni do mieszkań w domach murowanych i prywatnych domkach – blachach korkowych. Izolacja jest cienka i oszczędza, gdy nie są to najbardziej godne ubolewania sprawy.

Poprawia jakość materiału korkowego z płyty gipsowej, ale w tym przypadku traci się godność – mała grubość.

Alternatywnie producenci zaczęli wytwarzać połączone materiały samoprzylepne. Jest to tak zwana izolacja akustyczna membrany. W rzeczywistości arkusze folii są przyklejone do sufitu, jak linoleum, podłoga lub tapeta o bardzo dużej grubości. Kompozycja zawiera filc i materiały odbijające dźwięk.

Spośród nowoczesnych środków godna uwagi jest izolacja cieczy. Nakłada się go na powierzchnie robocze za pomocą specjalnego pistoletu, ale nie jest używany samodzielnie, ale służy jako “wypełnienie” międzywarstwy między arkuszami płyt gipsowo-kartonowych.

Izolacja piankowa jest prawie taka sama jak izolacja z pianką poliuretanową. Nazwa ta stała się powszechnie znana ze względu na fakt, że główny dostawca pianki poliuretanowej nazywał się “Porolon” nawet w czasach sowieckich.

Oczywiście, materiał izolacyjny różni się drastycznie od grubego, kruchego, żółtawego kolektora pyłu, który wielu ludzi wyobraża sobie słowem “guma piankowa”. Nawet jego imię jest odpowiednie – pianka akustyczna.

Jest aktywnie wykorzystywany do izolacji hałasu w studiach nagrań dźwiękowych, dużych biurach, restauracjach i innych miejscach, gdzie cisza jest niezbędna dla jakości i wydajnej pracy. Materiał jest dostępny w postaci płyt o różnych rozmiarach i kształtach, jego zewnętrzna powierzchnia jest wytłaczana (falista lub “postrzępiona”).

Zaletą gumy piankowej jest to, że jest po prostu zamontowana (samoprzylepna lub na bazie kleju), daje dobry efekt, elastyczny i elastyczny, co pozwala na użycie go na suficie z zaokrąglonymi narożnikami. Jest łatwy do cięcia, nie zbiera kurzu.

Izolacja z gumy piankowej izoluje nie tylko dźwięki dochodzące z zewnątrz, ale również wychodzące z pomieszczenia. Sąsiedzi będą wdzięczni za tę izolację. Wady polegają na tym, że wymaga ostrożnego obchodzenia się i podlega spalaniu. W procesie tym uwalnia toksyczne opary i traci swoje właściwości pod wpływem promieniowania ultrafioletowego.

Często materiał ten jest wybrany do izolacji akustycznej i termicznej w tym samym czasie. Ale nadal jest bardziej przeznaczony do izolacji termicznej niż do osiągnięcia standardów zalecanych przez SNiP dla decybeli.

Vata redukuje hałas ze względu na strukturę włókien, między którymi znajdują się warstwy powietrza i różne grubości samych włókien.

Vata to trzy rodzaje: wełna mineralna, kamienna i szklana. Każda odmiana ma swoją własną charakterystykę, rozmiar włókien, cechy techniczne.

W przypadku izolacji akustycznej można stosować wszystkie typy, ale należy wziąć pod uwagę gęstość materiału. Im wyższy, tym bardziej wiarygodna będzie izolacja. Na przykład z bawełny z oznaczeniem P-75 będzie mało przydatny, a PPZh-200 jest w stanie rozwiązać problemy z dźwiękoszczelnością dla różnych rodzajów hałasu.

Najwyższa gęstość wełny kamiennej. Wraz ze wzrostem gęstości cena również wzrasta, ale izolacja akustyczna nie ma miejsca, gdy warto godzić się na półśrodki dla oszczędności.

Zaletą materiału jest to, że spełnia on wszystkie przepisy budowlane, służy przez długi czas, nie gromadzi kurzu, uwalnia toksyny, jest odporny na odkształcenia i skurcz.

Wady obejmują grubą warstwę całej konstrukcji jako całości, niestabilność wełny do wilgoci, konieczność stosowania hydroizolacji. Bez ochrony przed wodą, która może dostać się do waty w przypadku zalania sąsiedniego mieszkania, materiał będzie pęczniał, staje się cięższy, traci nawet 70% właściwości. Suszenie lub wymiana będzie osobnym problemem. Z biegiem czasu, wełna mineralna kurczy się.

Materiał ten jest znany jako polistyren ekstrudowany (spieniony). Jego poprzednik – polistyren, który każdy widział przynajmniej raz w życiu.

Pianki samoprzylepne mogą być również stosowane jako materiał wygłuszający, ale wyniku zastosowania polistyrenu i jego pochodnych nie można nazwać imponującym. Przy grubości blachy 40-100 mm nadal potrzebuje materiałów pomocniczych, które pochłaniają i odbijają hałas.

Styropian ma pewne zalety. Np. Nadaje się do izolacji w pomieszczeniach, w których problem hałasu nie jest tak dotkliwy, jak w przypadku nowych budynków o cienkich ścianach. Ma niewielką wagę i nie obciąża podwieszanego sufitu.

Możesz to zrobić bez montowania ramy w niektórych przypadkach. Ponadto kosztuje znacznie mniej niż wełna mineralna lub pianka akustyczna i jest hydrofobowy. Jeżeli woda płynie od sąsiadów z góry, materiał nie ucierpi i nie straci swoich właściwości. Z tych rozważań sufit jest izolowany za pomocą penokleksu.

Penofol jest stosowany jako element pomocniczy. Penofol jest cienkim odblaskowym materiałem na bazie spienionego polietylenu.

Wielu wybiera izolację korkową, ponieważ producent obiecuje poważne środki ograniczające hałas (około 20 dB). Ale jeśli o tym pomyślisz, liczby są zwodnicze. I nie chodzi o to, że wtyczka nie jest w stanie zredukować hałasu o tyle, o ile dB, ale że ten poziom szumu nie przekracza szumu ludzkiego szeptu lub tykania godzin. To nic, jeśli chodzi o regularne top-laki, ciągłe naprawy i inne nieprzyjemne dźwięki.

W innych przypadkach efekt osiąga się jedynie poprzez samohipnozę i niewielką szczelinę powietrzną pomiędzy sufitem naprężonym a arkuszami korków. Jeśli przestaniesz wybierać izolację korkową, to dobrze będzie połączyć ją z innymi materiałami. Na przykład osusz go płytą gipsowo-kartonową. Zwiększy to szansę znalezienia pożądanej ciszy w domu.

Zaletą materiału jest to, że jest wygodny do prac instalacyjnych. Podłoże z korka waży niewiele, łatwo je kroi, jest po prostu mocowane. Wady tego materiału, oprócz tego, że są prawie bezużyteczne same w sobie, obejmują strach przed wilgocią i konieczność stosowania hydroizolacji.

Materiały najnowszej generacji, prezentowane na rynku w postaci cienkich blach, płyt i taśm. Arkusze mogą być cienkie – tylko 3 mm. Maksymalnie 15. Arkusze układane są na powierzchni sufitu (podłoga, ściany) i między materiałami. Pomagają chronić przed szokami. Idealnie, materiał powinien być układany na podłodze w mieszkaniu, w którym znajduje się źródło hałasu.

Taśmy izolują takie sposoby opadania obcych dźwięków w mieszkaniu, jak wentylowanie rur, drenów, pęknięć, pionów. Mają one na celu zmniejszenie hałasu akustycznego i powietrznego. Kilka firm produkuje membrany w Europie i Rosji. Popularne są: Tecsound, Topsilent, Zielony klej, “Dźwiękoszczelne”, “Shumanet”.

Każdy producent ma tajemnicę. Najczęściej materiał składa się z kilku cienkich warstw, ma wysoką masę i dużą gęstość. Akustyczna “kanapka” jest otrzymywana z połączenia kilku warstw spienionego filcu, pianki poliuretanowej lub polistyrenu. Znajdują się w nim również komponenty kauczuku, eko-włókna, szkło piankowe, wełna kamienna, guma, pianka, plastyfikatory, składniki mineralne i roślinne, materiały odbijające.

Plus membrana jest to, że jest to materiał rolki o małej grubości, który przykleja się do sufitu lub rozciąga się pod nim i nie zajmuje dużo miejsca. Dzięki temu można rozwiązać problem z obcymi dźwiękami i nie stracić cennych centymetrów w małym pomieszczeniu o niskich sufitach.

Łatwy i wygodny montaż cienkiego materiału rolkowego. Dla niego jest dostarczany specjalny klej, który jest hodowany jako tapeta. Niektóre gatunki mają samoprzylepne podłoże. Wady tego materiału polegają na tym, że przy dużych różnicach wysokości sufitu najpierw trzeba go wyrównać. Jeśli rolki spadną, staną się mniej skuteczne z powodu luk w płótnie.

Ponadto materiał ma dużą masę. Do instalacji potrzebne są co najmniej dwie pary rąk. Oznacza to, że podstawa sufitu musi być dobrze przetworzona i zagruntowana, aby zwiększyć przyczepność. Cena za rolkę nie jest najmilsza. Membrany produkcji europejskiej kosztują około 8000-9000 rubli. W zwoju 3 metry.

Istnieje wiele alternatywnych opcji izolacji akustycznej sufitu. Jednocześnie wykorzystywane są zarówno specjalistyczne, jak i dostosowane materiały. Ponieważ nadal jest pokryty od góry dekoracyjnym sufitem napinanym, ważna jest tylko jakość izolacji, a nie jej wygląd.

Materiały używane do układania izolacji:

• Granulowana elastyczna wygłuszająca. Są to małe kule z ekstrudowanego polistyrenu z dodatkiem gumy i akrylowej bazy. Tradycyjnie stosowany jako izolacja dla “pływającego” jastrychu podłogowego, ale w formie skompresowanej jest wygodny do zastosowania jako materiał na warstwę pośrednią między sufitem napinanym a sufitowym zakładem górnej podłogi.
• Szczeliwo akustyczne. Jest to substancja ciekła, która nie pokrywa całego obszaru problemu, ale traktuje poszczególne strefy. Są to szwy, połączenia płyt, pęknięcia, przez które zewnętrzne dźwięki i wibracje wnikają do pomieszczenia. Produkt oparty jest na żywicach silikonowych i dodatkach mineralnych. Kompatybilny z dowolnymi materiałami.

• Panele i podłoża, przeznaczone do izolacji pod wykładziną podłogową. Daj maksymalny efekt, jeśli położysz je w mieszkaniu sąsiadów z góry, a następnie zamontuj pod sufitem. Cisza będzie prawie biblioteka.
• Pas tłumika. Jest to alternatywa budżetowa dla taśm akustycznych do obróbki szybów wentylacyjnych, połączeń i pęknięć. Jest wart wiele razy tańszy, ale prawie tak wydajny, jak jest. Ponadto głównym zadaniem taśmy amortyzującej w naprawie jest zapobieganie pękaniu ścian, z reguły po napełnieniu jastrychu cementowego. Jest to bardzo duże obciążenie, które wskazuje na dużą gęstość i wytrzymałość taśmy.

• Drywall. Nie używany samodzielnie. Zwykle działa jako składnik pośredni lub, przeciwnie, zamyka inne materiały po obu stronach. Jest ona z reguły łączona z cienkimi materiałami z blachy lub z izolacją ciekłą.
• Materiały walcowane na bazie bitumu. Są to bitumy olejowe, włókna celulozowe lub filcowe, modyfikatory. Stosowany głównie do izolacji podłogi, ale odpowiedni do sufitu. Ze względu na niewielką grubość, ale dobrą wydajność, zaleca się stosowanie ich w pomieszczeniach, w których ważna jest oszczędność miejsca. Można łączyć z innymi materiałami.

• Mastic pochłaniać wibracje i dźwięki. Może być oparty na silikonom, żywicach, bitumie, akrylu. Nakłada się go w postaci płynnej w kilku warstwach.
• Rozpylana izolacja celulozowa. Ekologiczna i skuteczna izolacja, ale ma kilka znaczących wad. Jest to wysoki koszt materiału i procedury, konieczność użycia specjalnego sprzętu, kompleksowy demontaż.

• Natryskowa pianka poliuretanowa. Ma te same wady i zalety, co rozpylanie celulozy. Wszystkie zastosowane w ten sposób materiały wymagają wstępnej obróbki powierzchni sufitu, co poprawi przyczepność.
• Włókno szklane do natryskiwania Najdroższe, ale także najbardziej skuteczne z opryskiwanych opcji. Jeśli kwestia finansowa nie jest ostra, warto ją mu dać.

• Materiały na bazie włókien drzewnych. Może być kilka rodzajów. Sklejka – tania i wściekła, ale niezbyt efektywna, w przeciwieństwie do ekoskrzydeł z drewna iglastego. W trudnych sytuacjach, gdy poziom hałasu przekracza 25 dB, tablice ekologiczne nie mogą pomóc. Nie można ich również używać w pomieszczeniu o niskim suficie – zajmą 10-14 cm wysokości. Ale płyty mają ważną zaletę: mają już dekoracyjną powierzchnię z przodu. Podwieszany sufit nie jest potrzebny.

• Trzeci rodzaj to płyta pilśniowa. Wykonane są z dużego włókna drzewnego bez żadnych dodatków. Drewno jest podzielone, a następnie “porzucone” jak wełna. Używany jako materiał filcowy, ale ma wiele pozytywnych właściwości. Wśród nich – właściwości antybakteryjne i możliwość dezynfekcji powietrza w pomieszczeniu. Jednak igły mogą powodować alergie.

• Ekoplity z surowców wulkanicznych i kleju. Cząstki pochodzenia wulkanicznego, które zostały poddane specjalnej obróbce (keramzyt, włókna perlitowe i inne) są sklejane razem z najbezpieczniejszym klejem – PVA. Ta izolacja akustyczna jest zalecana do użytku w pokojach dziecięcych.
• Włókna hipoalergiczne poliestrowe. Poliester jest również stosowany w pokojach dziecięcych i pokojach, w których żyją ludzie cierpiący na alergie lub astmę (materiał nie gromadzi kurzu).
• Tektura wielowarstwowa z wypełniaczem z piasku kwarcowego. Jeden “blok” tego kartonu waży około 10-15 kg, co czyni go gęstym, a gęstość materiału – kluczem do jego skuteczności w zwalczaniu hałasu.

Izolacja akustyczna sufitu własnymi rękami jest dość wykonalnym zadaniem. Ale to nie znaczy, że nie będziesz musiał zmierzyć się z pewnymi trudnościami.

Na przykład, instalacja lekkich porowatych materiałów, która odbywa się w jednej ręce, wymaga równej powierzchni roboczej i przygotowania. Montaż ciężkich materiałów rolkowych, takich jak membrany akustyczne, nie może być przeprowadzony sam. Chociaż mają grubość 3-15 mm, ważą około 30 kg. Podniesienie takiego ciężaru na wydłużonych ramionach nad sobą jest nie tylko trudne, ale także traumatyczne.

Ponieważ dźwięk ma właściwość przechodzenia przez pęknięcia w ścianach, wentylacja i podłogi, a głośni sąsiedzi mogą żyć nie tylko piętro wyżej, musisz całkowicie odizolować cały pokój. Jest to czasami droższe, dłuższe i trudniejsze niż wykończenie sufitu, a także wpływa na użyteczną i wizualną objętość pomieszczenia.

Ale skuteczna izolacja akustyczna często nie jest tym, co jest wykonywane we własnym mieszkaniu, ale tym, które znajduje się w tym samym pomieszczeniu ze źródłem hałasu. Tylko zrozumienie sąsiadów zgodzi się na układanie materiałów izolacyjnych na podłodze w ich mieszkaniu. Nawet na koszt kogoś innego. Wszystko to nie oznacza, że ​​próby pozbycia się zewnętrznego szumu przez wygłuszenie sufitu nie zadziałają. Są w stanie tłumić hałas średnio o 30 dB.

Aby zrozumieć, co to spowoduje – minus 30 dB hałasu – musisz posłuchać lodówki pracującej w kuchni, a następnie wyłączyć ją na 5-10 minut. Różnica będzie odczuwana natychmiast.

Sukces imprezy zależy od dwóch rzeczy: właściwego doboru materiału izolacyjnego i jakości instalacji. Uniwersalnym kryterium wyboru jest rodzaj domu. W niektórych przypadkach wysokość sufitu również odgrywa rolę, ale tutaj decyzja musi być podjęta indywidualnie – czy warto poświęcić 10 cm wysokości pomieszczenia, czy lepiej pogodzić się z obcymi dźwiękami.

W domu murowanym materiały są potrzebne do izolowania hałasu (akustycznego) powietrza. Budowa ceglanych wieżowców nie jest integralna, dlatego dźwięki szoków wychodzą, gdy mieszkanie jest usuwane ze źródła hałasu. Sama cegła przekazuje dźwięki gorzej. Ale są bardziej powszechnym problemem z hałasem powietrza. Dlatego ważne jest, aby używać lekkich, ale wielowarstwowych struktur.

Na przykład dobrą izolacją akustyczną z płyt gipsowych i materiałów korkowych, naprzemiennej tektury gipsowej z blokami poliestrowymi lub płytami z włókien drzewnych będzie dobra ochrona. Odpowiedni i płyta gipsowo-kartonowa z PPU, wełną mineralną, izolacją płynną.

W panelu i monolitycznym domu problem jest taki sam – rozprzestrzenianie się szoków praktycznie w całym domu. Jeśli sąsiedzi zaczęli naprawiać od góry, wszyscy się o tym dowiedzą. Ale niższe i wyższe piętra są na pierwszym miejscu. Wyjaśnia to fakt, że dom monolityczny (jak to już wynika z nazwy) jest integralną strukturą, w której wszystkie przegrody i ściany mają tę samą grubość. A jeśli płyty są wewnątrz puste – to podwójny problem.

Wybierając materiał do izolacji akustycznej w panelu i monolitycznym domu, należy wziąć pod uwagę grubość podłóg. Jeśli jest to mniej niż 220 cm (i tak jest często w przypadku “Chruszczowa” – około 120 cm), najpierw należy wyeliminować tę wadę, “budując” grubość. W tym przypadku nadają się lekkie materiały i tworzenie “powietrznych” przekładek między sufitem podwieszanym a wykończeniem sufitu. A po wyeliminowaniu problemów związanych z niedostateczną grubością nakładek, należy zamontować cienki, ale bardzo gęsty materiał.

Ważne jest, aby wziąć pod uwagę, że miękkie materiały preferencyjnie pochłaniają dźwięk, a stałe materiały odbijają. Żaden materiał nie wykonuje tych funkcji w tym samym czasie, dlatego zaleca się stosowanie wielowarstwowego. Najpierw zakryj sufit materiałami odblaskowymi, a następnie zamontuj absorbujące i wzmocnij całość za pomocą poduszki powietrznej pomiędzy sufitem napinanym a izolacją.

Z punktu widzenia technologii montażu izolacja akustyczna na dowolnej powierzchni może być oprawiona i bezramowa.

Oznacza to konstrukcję ramy ze stalowego (rzadziej drewnianego) profilu, na którym układane są dźwiękoszczelne materiały. Taką technologię mogą zapewnić właściciele mieszkań o wysokości sufitu wynoszącej około 3 metry. W przeciwnym razie konstrukcja ramy “zjada” wiele użytecznych części pomieszczenia.

Instalacja odbywa się etapami.

Jest to złożony i odpowiedzialny etap, który obejmuje kilka etapów.

Pierwszy etap polega na obliczeniu indeksu dźwiękoszczelności. Można to określić na podstawie grubości ścianek działowych i materiałów wykończeniowych. Lepiej zwrócić się do specjalistów, ponieważ łatwo popełniają błędy. Do samodzielnego pomiaru istnieją takie wytyczne: w ciągu dnia dopuszczalne (nie oznacza “nie denerwujące”) poziom hałasu – do 40 dB, w nocy – do 35.

Nakładanie się mieszkania w 200-220 cm powiększonej jastrychu na sąsiadów z góry są w stanie izolować hałas do 54 dB, pod warunkiem, że są one wykonane na sumieniu, zgodnie z przepisami budowlanymi.

Aby pokryć grubość 220 cm wysokiej jakości jastrychem, sąsiedzi będą mieli tylko jedną warstwę korka i płyty gipsowo-kartonowej na wierzchu. W domu o cienkich ścianach dom będzie musiał wkładać więcej wysiłku.

Prostym sposobem obliczenia niezbędnej ochrony jest słuchanie dźwięków z sąsiedniego mieszkania. Dźwięk kroków wynosi około 30 dB, rozmowa – 45, krzyczenie – 70.

Krok drugi to obliczenie współczynnika absorpcji. Ta procedura jest trudna dla laika. Zaleca się wybór materiałów o współczynniku pochłaniania dźwięku od 0 do 1.

Krok trzeci – obliczenie ilości materiałów. Tutaj mówimy nie o grubości, ale o całkowitej liczbie wszystkich materiałów. Jest on obliczany po prostu. Konieczne jest zmierzenie różnic szerokości, długości i wysokości sufitu. Mnożąc szerokość przez długość, otrzymujesz całkowity obszar. Następnie liczbę tę należy podzielić przez materiał mierniczy lub wielkość płyty z płyty, aby obliczyć, ile arkuszy lub ile płyt jest potrzebnych na suficie. Otrzymana liczba jest zaokrąglana w górę, plus 10% materiału w magazynie.

Długość profilu do montażu ramy musi uwzględniać długość jednego pręta i szerokość stopnia. Szerokość stopnia, przez który montowane są listwy powinna wynosić 30-40 cm plus guma do uszczelek w miejscach, w których pręt jest przymocowany do sufitu. Jest to ważna kwestia, ponieważ metal doskonale przewodzi dźwięk. Bez gumowych uszczelek rama zwiększy tylko problem nadmiernego hałasu.

Obliczanie elementów złącznych i klejów odbywa się zgodnie z zaleceniami producenta profilu i materiałów.

Obejmują one wybór narzędzi i materiałów, obróbkę powierzchni roboczej.

Materiały potrzebne: profile stalowe, dziurkowanie, łączniki, śrubokręt, poziom, taśma, mastyks, szczeliwa, materiały włókniste pochłaniające (szczelinową) uszczelek elastycznej gumy, nożyczki metali, materiałów odbijających dźwięk dźwiękochłonne i. Trzeba drabinki lub wysoki drabinkowe konstrukcje odporne.

Przygotowanie powierzchni roboczej polega na oczyszczeniu sufitu z dawnej wapna, farby, materiałów dekoracyjnych. Ważne jest również, aby jego powierzchnia była jak najniższa, aby zamontować ramę bez zniekształceń.

Gotowe mieszanki są używane do poziomowania. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę, że przed wyrównaniem sufit należy zagruntować w dwóch warstwach, aby uzyskać lepszą przyczepność do substancji, a następnie każdą warstwę dobrze wysuszyć. Warstwa wyrównująca może wyschnąć przez 1 do 3 tygodni. Zamontować ramę na wilgotnym suficie nie może.

Przetwarzanie pęknięć, taśm i stawów na granicy ściany z sufitem.

Zgodnie z normami budowlanymi dotyczącymi izolacji akustycznej między płytami nie może występować przerwa nawet o kilka milimetrów. W przeciwnym razie tworzy to nieograniczoną ścieżkę do przenikania dźwięku między pomieszczeniami. W praktyce zasada ta jest często zaniedbywana.

Sytuacja z pionami jest odwrotna. Budując dom, należy je odizolować od sufitu za pomocą specjalnej dyszy, a piony z dyszy są hermetycznie zamknięte. Ze względu na oszczędność czasu i budżetu, scena z dyszami jest przekazywana na prawie każdym obiekcie. Rury wznoszące ze względu na różnice temperatur wewnątrz rozszerzają się i zwężają, między ścianami rur i murów są szczeliny i pęknięcia. Zmniejsza to również efektywność izolacji akustycznej. Takie obszary wymagają wypełnienia nieutwardzonym szczeliwem. Na powierzchniach z uszczelniaczem, potrzebujesz szpachli.

Wraz z uszczelnianiem pęknięć sensowne jest również przetwarzanie gniazd z elektrycznymi klapami. Do pułapu nie mają bezpośrednich relacji, ale są również źródłem transmisji hałasu. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę dwa punkty: przetwarzanie szczelin i szczelin wokół wylotów odbywa się dopiero po zaniku zasilania, materiały muszą być niepalne.

Jest wykonywany krok po kroku:

• Montaż izolacji akustycznej. Ma niewielką grubość i dużą gęstość, a także wygładza powierzchnię przed zainstalowaniem profilu.
• Montaż zawiesin izolujących wibracje. Są to małe części, na których ustalony jest profil prowadzący. Albo konstrukcja zawieszenia musi być wyposażona w wspornik wibracyjny, albo musi być zamontowana na elastycznej gumowej uszczelce. Krok – od 50 do 90 cm.
• Montaż profilu prowadzącego. Najbliższa ściana od ściany jest maksymalnie 15 cm od ściany. Krok określa się samodzielnie – od 50 do 60 cm, mocuje się do sworzni zawieszenia o 4 sztuki na 1 zawieszenie. Profil prowadzący może być przedłużony na długość.

• Montaż profilu pomocniczego. Pasuje do przewodników. Krok – 40-50 cm Dokładna odległość jest wybierana zgodnie z arkuszem materiału, na przykład z płyt gipsowo-kartonowych.
• Wypełnienie profilu materiałem dźwiękochłonnym: wata, talerze, arkusze.
• Montaż ramy. Zasadniczo wykonany jest z płyt gipsowo-kartonowych w 1-2 warstwach. Grubość arkusza wynosi 10-12 mm. Jeśli są zainstalowane dwie warstwy płyty gipsowo-kartonowej, połączenia nie mogą się pokrywać. W celu przeprowadzenia płukania stawów, warstwy górnej warstwy układa się w innym kierunku. Połączenia są traktowane szczeliwem na bazie akrylu. Uszczelniają również spoiny w miejscach styku płyt gipsowo-kartonowych i ścian.
• Jeśli struktura dotyka pionów, rury należy wkleić za pomocą taśmy samoprzylepnej lub podobnego materiału samoprzylepnego.

Dzięki izolacji akustycznej bez montażu ramy ze stalowego lub drewnianego profilu materiały są mocowane bezpośrednio do powierzchni sufitu. Do mocowania służą kołki i wkręty, specjalne elementy mocujące z szerokimi czapkami i wydłużonymi nogami, klej.

Ta izolacja akustyczna jest stosowana, gdy wysokość sufitu nie pozwala na zabranie z pomieszczenia kilkudziesięciu centymetrów, na przykład w “Chruszczow”. Drugi przypadek to stan operacyjny domu, który nie pozwala na zamontowanie ciężkiej konstrukcji na suficie. Trzeci jest taki, że gdy materiały i technologie były używane w domu już podczas budowy, chronią przed hałasem z sąsiedniego mieszkania, ale konieczne jest wzmocnienie tych środków dodatkową izolacją.

Zamontowana bezramowa izolacja akustyczna również w etapach:

• Wybór i obliczanie materiałów jest podobne do obliczeń dla konstrukcji ramy. Jeśli planujesz nakładać arkusze lub płyty w dwóch warstwach, ilość materiałów na powierzchnię jest podwojona. Kołki do mocowania paneli są używane tylko z tworzywa sztucznego, ponieważ stal będzie przewodzić dźwięk i zmniejszać efektywność konstrukcji.
• Przygotowanie powierzchni. Wiele materiałów jest przyklejonych do kleju lub posiada samoprzylepne podłoże, dlatego w przypadku bezramowego wyciszania szczególnie ważne jest, aby traktować powierzchnię sufitu. Ale wcześniej wszystkie różnice wysokości i nierówności są wyeliminowane. Wszystkie przygotowania obejmują trzy ważne etapy: czyszczenie powierzchni farby, kurzu, powłoki dekoracyjnej; rozszerzanie się pęknięć, rozdmuchiwanie i wypełnianie ich szczeliwem, nakładanie warstwy wyrównującej. Po wyschnięciu warstwy wyrównującej powierzchnię należy zagruntować dwiema warstwami.

• Instalacja materiału. Możliwych jest kilka opcji. Można go przykleić do samoprzylepnego podłoża, przykleić lub przykleić do kołków z kapeluszem w formie (grzyb). Jest szeroki, płaski i ma perforowane otwory i dobrze trzyma płytkę z materiału komórkowego lub włóknistego. Najlepszym rozwiązaniem jest przymocowanie produktów do kleju, a dla dodatkowego ubezpieczenia, zainstaluj kołki w odstępach 90-100 cm.
• Przetwarzanie połączeń. Płytki i arkusze nie stykają się ze sobą szczelnie. Zaleca się uszczelnienie połączeń za pomocą taśmy samoprzylepnej lub wypełnienie szczeliwem. Możesz warstwować materiały w 2-3 warstwach.

Specjaliści w dziedzinie naprawy zalecają obserwację kilka prostych zasad, które zwiększają skuteczność izolacji akustycznej w mieszkaniu:

• Ostrożnie oczyść tynk, pomaluj i wybielaj z powierzchni sufitu. Im lepiej przygotowana powierzchnia robocza, tym mocniejsza będzie izolacja bezramowa.
• Jeśli wysokość pomieszczenia pozwala wybrać ramkę wiszącą, zamiast bezramowej izolacji dźwiękowej.
• Najlepsza izolacja, szczególnie na pierwszym piętrze – nie jest częściowa (tylko sufit), ale pełna (ściany, okna, drzwi).
• Unikaj tanich materiałów. Wysokiej jakości izolacja akustyczna kosztuje dobre pieniądze. Materiał budżetowy nie daje maksymalnego efektu.

• Wybierając gotowe membrany akustyczne, zwracaj uwagę na opinie i reputację producenta.
• Priorytetuj wagę i gęstość, a nie grubość materiału. Pianka 20 cm jest mniej skuteczna niż deski drewniane o grubości 4 cm.
• Łącz materiały do ​​pochłaniania dźwięku i odbicia dźwięku.
• Zwiększ efektywność izolacji akustycznej poprzez uszczelnienie pęknięć, połączeń, szczelin przetwarzania wokół gniazd, pionów, skrzynek elektrycznych.

Aby uzyskać informacje na temat instalacji bezramowej izolacji akustycznej na suficie, zobacz poniższy film.