Izolacja paroszczelna sufitu na zimnej poddaszu

Pary jest praktycznym rozwiązaniem problemu występowania kondensacji w sufit znajduje się na zimno poddasze. Materiał zapobiega przenikaniu wilgoci i zapobiega nakładania kondensacji i dalsze uszkodzenia, a także zapobiega powstawaniu pleśni i grzybów w płytach izolacyjnych.

Zimny ​​strych obejmuje dwuspadowy dach z pokryciem dachowym i ogrzewany dach oddzielający część dzienną od strychu. Aby zapewnić wentylację, strych jest wyposażony w okna lukarny, bez których wymiana powietrza na strychu zostanie zakłócona, co doprowadzi do kondensacji na dachu.

Podłoga strychu to sufit, który służy jednocześnie jako sufit pomieszczeń mieszkalnych. Wraz ze spadającymi temperaturami na ulicy, zakładka staje się podatna na pojawienie się kondensatu, którego powstanie jest spowodowane różnicą temperatur pomiędzy dolną i górną częścią. Aby kropelki kondensatu nie przenikały do ​​sufitu, są pokryte specjalnymi materiałami, które nie przepuszczają wody.

Oprócz ochrony podłoża przed wilgocią, materiał spełnia ważną funkcję izolacji termicznej, zapobiegając wzrostowi ciepłego powietrza. Technologia ta znacznie zmniejsza straty ciepła w mieszkaniu i znacznie oszczędza na ogrzewaniu. Paroizolacja musi być wykonywana na wszystkich rodzajach podłóg, w tym na podłogach betonowych i drewnianych. W roli izolacji można stosować płyty isove, wełnę szklaną lub materiały sypkie.

Przed pojawieniem się nowoczesnych polimerów dla bariery paroszczelnej sufitu na zimnej poddaszu zastosowano glinkę o dużej zawartości tłuszczu. Minusem było sporo wysiłku i ciężaru podczas instalacji. Do chwili obecnej rynek budowlany oferuje duży wybór paroizolacji, charakteryzujących się formą uwalniania, sposobem układania, właściwościami i kosztami.

Pianki filmowe są najbardziej popularnym i poszukiwanym gatunkiem, który jest reprezentowany przez folie i membrany z polietylenu i polipropylenu:

• Najbardziej rozpowszechnionym jest polietylen. Ten przystępny i praktyczny materiał skutecznie zapobiega przenikaniu pary, ale ma ograniczenia dotyczące wykorzystania. Zastosuj ten typ filmu jest zalecane tylko w cieplejszym klimacie, pod warunkiem umiarkowanych temperatur: pod wpływem ekstremalnych czynników szybko traci swoje właściwości operacyjnych i zniszczone. Do wad należą polietylen i małej wytrzymałości, co może doprowadzić do pękania materiału w fazie układania. Często stosowane jako paroizolyanta asfaltu jest bardzo podobne we właściwościach do polietylenu: również zachowuje również wilgoć, ale nie pozwala na przepływ powietrza.

• Bardziej praktycznym rodzajem bariery parowej jest polipropylen. Ta folia jest dobrze tolerowana przez skoki termiczne i ma wysoką odporność na promieniowanie ultrafioletowe. Żywotność tego materiału jest kilkakrotnie wyższa niż polietylenu. Nowoczesna technologia pozwala na produkcję folii z dodatkiem wiskozy i celulozy. To znacznie zwiększa wytrzymałość i higroskopijność materiału. Warunkiem koniecznym zastosowania takiej bariery parowej powinna być dobra wentylacja.

• Najnowocześniejszym i najbardziej praktycznym rodzajem materiału barierowego dla par są membrany. Izolat jest zaprojektowany w taki sposób, że zdolność do przepuszczania pary jest możliwa tylko w jednym kierunku. Ze względu na tę właściwość następuje szybki drenaż wilgoci, a także wymiana powietrza między sufitem a pokojem na poddaszu. Na rodzimym rynku budowlanym najsłynniejszy jest model Isospan, którego wełnista struktura jest w stanie zatrzymać kropelki kondensatu i szybko je odparować. Montaż powłoki membranowej wymaga utworzenia przestrzeni wentylacyjnej, zaprojektowanej w celu umożliwienia odparowania cieczy.

Ten typ jest przeznaczony do pracy w warunkach wysokiej temperatury i jest stosowany do budowy wanien, jako bariera parozyjna na drewnianych belkach. Izolat to folia pokryta z jednej strony cienką warstwą folii. Dzięki tej strukturze materiał jest w stanie odbijać promieniowanie cieplne i dobrze utrzymywać parę. Istnieje kilka jego odmian:

• Najbardziej budżetową opcją jest folia papier pakowy. Materiał dobrze pasuje, ale w trakcie długotrwałego użytkowania jest podatny na pojawienie się pleśni i grzybów. Wadami są niskie właściwości higroskopijne.

• Papier siarczanowy z powłoką Lavsana może wytrzymać temperatury do 140 stopni. To pozwala na użycie go jako materiału paroizolacyjnego w konstrukcji wanny. Wady obejmują niską odporność na chemiczne składy detergentów.
• Piankowe włókno szklane jest uważana za najlepszą barierę pary wodnej i charakteryzuje się zwiększoną wytrzymałością i długą żywotnością. Minusem jest wysoki koszt materiału.

Środki płynne do zapewnienia paroizolacji sufitu są reprezentowane przez lakiery i masy uszczelniające. Kompozycje nanosi się na powierzchnię zakładki i po całkowitym wysuszeniu tworzy cienką warstewkę zdolną do zatrzymywania wilgoci i przepuszczania powietrza. Przyczynia się to do dobrej wentylacji podłóg i znacznie zmniejsza prawdopodobieństwo pleśni i grzybów.

Przestrzeganie prostych zasad układania i norm działania znacznie wydłuży żywotność bariery parowej.

• Zapnij folię za pomocą zszywek lub małych szpilek, umieszczając cienką drewnianą szynę pod łącznikiem. Umożliwi to przyciśnięcie materiału bliżej podłoża i zmniejszenie prawdopodobieństwa przypadkowego uszkodzenia folii.
• Nakładające się wielkość instalacji jakichkolwiek materiałów nie powinna być mniejsza niż 15 cm. Spoiny powinny prokleivat szerokim paśmie, a folia materiały mocujące folię taśma powinny być stosowane.

• Układanie materiałów paroszczelnych należy przeprowadzać tylko w obecności izolacji termicznej.
• Podczas układania zaleca się dokładne monitorowanie naprężenia materiału: folia musi znajdować się w pozycji swobodnej. Pozwoli to uniknąć zerwania materiału, gdy zostanie rozciągnięty i ściśnięty pod wpływem zmian termicznych.
• Dla utworzenia izolacji stropu z domu mieszkalnym będzie wystarczające zastosowanie membrany lub wzmocnionej folii polipropylenowej, w konstrukcji wanny należy stosować tylko folia paroizolyanty.

Izolacja parowa jest jednym z obowiązkowych warunków do budowy domów i łaźni z zimnym poddaszem.

Więcej informacji na temat paroizolacji sufitu, patrz poniżej.