Siatka maskująca do szpachli: przeznaczenie i rodzaje

Ważnym elementem prac wykończeniowych w domu jest kucie ścian. Ich gładka powierzchnia jest konieczna do dalszych napraw. Zastosowanie gipsu nie pomaga osiągnąć pożądanego rezultatu. Dlatego zastosowanie siatki wzmacniającej staje się doskonałym wyjściem z sytuacji.

Przed użyciem lakieru, musisz osiągnąć idealnie płaską powierzchnię ścian. Na tym zależy jak silna będzie podstawa, pojawią się pęknięcia i inne defekty na ścianach, wygląd i czas działania. Główną rolę w tym obszarze odgrywa siatka lakiernicza. Chroni wykończenie przed oderwaniem i deformacją, a także przed niekorzystnymi wpływami zewnętrznymi.

Siatka lakiernicza jest wodoodporna, dobrze znosi ekspozycję temperaturową, jest nietoksyczna. Może być stosowany z dużą liczbą materiałów, takich jak płyty gipsowo-kartonowe, beton i inne. Materiał jest impregnowany związkiem poliakrylowym, aby utrzymać jego wytrzymałość i poprawić przyczepność do powierzchni.

W pracach wykończeniowych stosuje się siatki zbrojeniowe z polimerów i włókna szklanego. Mają niewielki ciężar i dlatego są wygodne w użyciu. Jeśli tynk zostanie nałożony warstwą nieprzekraczającą 2 milimetrów, nie można zrezygnować z siatki. Ich użycie jest konieczne przy warstwie od 2 do 5 milimetrów.

Siatka farby jest podzielona na typy odpowiadające rozmiarom komórek. W przypadku małych komórek stosuje się najdelikatniejszy materiał. Dostępne są następujące typy:

• szeroka kratka z tkaniny szklanej;
• wąż;
• mesh-spiderweb.

Konstrukcja ma rozmiar oczka 2 na 2 mm. Ma właściwości antykorozyjne i odporny na wstrząsy, odporny na alkalia. Dobrze znosi skutki zmian wilgotności i temperatury. Najczęściej produkowane w szerokości 1 m.

Ten rodzaj siatki malarskiej służy do wykańczania sufitów i ścian. Ze względu na swoje właściwości chroni powierzchnię przed pojawieniem się pęknięć i innych odkształceń podczas kolejnych prac, ponieważ konstrukcja może dobrze wytrzymać obciążenia mechaniczne.

Podstawowe właściwości produktu są identyczne jak w poprzednim widoku siatki. Polędwica różni się szerokością. Może wynosić od 4,5 do 25 cm, długość może dochodzić do 20 000 cm, w niektórych przypadkach jedna z jego stron ma warstwę samoprzylepną.

Sierp jest szeroko stosowany podczas pracy z płytami gipsowo-kartonowymi, do obróbki naroży i połączeń oraz zbrojonego zbijania szpachli. Z jego pomocą możesz wzmocnić zbocza na oknach i drzwiach. Dobrze maskuje odkształcenia powierzchni i możliwe pęknięcia.

Ten rodzaj siatki nazywany jest również malowaniem wełny szklanej. Bardzo cienka konstrukcja może być używana do delikatnej pracy, gdzie szeroka sieć ze względu na swoją grubość będzie niewygodna w użyciu.

Taka odmiana jest idealna do dużych powierzchni ze względu na to, że jest układana w szerokich rolkach. Zwiększa tynk gipsu z materiałem. Jest używany głównie do prac pod sufitem.

Materiał wzmacniający jest pakowany w sposób fragmentaryczny, dlatego należy go wcześniej przygotować. W tym celu materiał jest cięty na części o pożądanej wielkości, a już te części są nakładane na plaster w kierunku od środka do krawędzi. Krawędzie siatki nie powinny się wystawać, więc są docierane tak starannie, jak to możliwe.

Technologia nakładania siatki jest bardzo standardowa, nie zależy od konkretnych typów:

• Przygotowane pokrycie jest zagruntowane.
• Shpaklevku należy układać w stos tylko wtedy, gdy tynk całkowicie wyschnie. I tutaj kładzie się siatkę wzmacniającą, a shpaklevka jeszcze nie wyschła.
• Następnie nakłada się siatkę, którą mocuje się i wciska do szpatułki. Górna warstwa szpachlówki nakładana jest na wierzch.

Niuanse pojawiają się, gdy używamy siatki-serpian. W takim przypadku złącza są czyszczone i zagruntowane, starannie suszone, a materiał nakładany na suchą powierzchnię. Następnie pokryty jest kitem, który jest maksymalnie wyrównany.

Polędwicę można narzucić na dwa sposoby. W pierwszym jest przyczepiony do powierzchni, uprzednio umazany klejem, starannie sprasowany, a następnie pokryty kolejną warstwą kleju. Kiedy powierzchnia wyschnie, musi być ponownie otynkowana. Ta metoda nie jest zbyt popularna, ponieważ jakość pracy może być niezadowalająca.

W drugim wariancie siatka jest nakładana na kit, utrwalana na nim i natychmiast pokryta drugą warstwą szpachlową.

Podczas pracy z włóknem szklanym konieczne jest użycie wałka. Przy tym klej nakłada się na materiał, po czym paski są docierane. Aby wygładzić wstęgę, stosuje się również wałek. Przed rozpoczęciem pracy należy zagruntować powierzchnię.

Po wzmocnieniu ścian i zakończeniu prac zbrojeniowych wykonywany jest kit wykończeniowy, który nie różni się od głównego. Materiał nakłada się w grubości około 1-2 mm.

Konieczne jest zwrócenie uwagi na wysuszenie warstwy za pomocą siatki lakierniczej. Jeśli ta warstwa nie jest całkowicie sucha, materiał nie wytrzyma.

Potem nadchodzi czas szlifowania. Możesz przeprowadzić go nie wcześniej niż za 24 godziny. Wygląd pomieszczenia zależy bezpośrednio od tego, jak gładko i gładko wyglądają ściany. Podczas nakładania farby lub tapety na zdeformowaną powierzchnię, wady będą uderzać okiem, a wrażenie będzie zepsute. Tapeta może marszczyć brwi, a farba – wygląda niechlujnie.

Polerowanie pomaga osiągnąć idealną gładkość powłoki. Powinien być wykonywany w dobrym świetle, aby zauważyć nawet najmniejsze nieregularności i niedoskonałości. Do pracy używana jest gąbka szlifierska. Można go zastąpić papierem ściernym, najpierw gruboziarnisty i drobnoziarnisty do końcowego szlifowania.

Konieczne jest dokładne wykonanie całej powierzchni, nie powinno być nawet najmniejszych wypukłości. Możesz wypełnić stosunkowo duże wycięcia. Możliwe jest również szlifowanie za pomocą siatki ściernej. Jego cena jest nieco wyższa ze względu na szereg pozytywnych cech. Na przykład siatka ma większą odporność na zużycie.

Ostatnim etapem po szlifowaniu staje się dokładne oczyszczenie powierzchni. Następnie powinieneś zrobić ostateczny podkład. Następnie powłoka jest gotowa do ostatecznych prac wykończeniowych.

O tym, jak zapobiegać błędom i prawidłowo wypełniać powierzchnię, dowiesz się z poniższego wideo.