Jak wybrać zaprawę do beżowych płytek?

Proces powlekania podłogi lub ścian beżowymi płytkami ceramicznymi, jak każdy inny, jest pracochłonny i skomplikowany. Nawet jeśli praca została wykonana z nienagannym przestrzeganiem wymagań technologicznych, mówienie o jej końcu jest jeszcze przedwczesne. Konieczne jest nakładanie fugi, lub innymi słowy, wykonywanie połączeń stawowych.

Głównym zadaniem kompozytu do zacierania jest ochrona połączeń międzywarstwowych przed wnikaniem wilgoci, zanieczyszczeń i powstawaniem w nich pleśni.

Pozbycie się grzyba jest dość trudne bez otwierania podszewki, dlatego jakość kitu ma ogromne znaczenie.

Do produkcji używa się cementu portlandzkiego i piasku kwarcowego o bardzo drobnym szlifowaniu. Są zawsze dodawane do plastyfikatorów, które zapewniają plastyczność kit. Nie pozwala to na pękanie szwów podczas suszenia lub z powodu spadku temperatury podczas pracy.

Zazwyczaj takie fugi są wydawane w postaci suchych mieszanek, które muszą być rozcieńczone wodą do stanu ciastowatego. Charakterystyczną cechą jest szybkie wysychanie. Wymagane jest dokładne obliczenie dawki, aby uniknąć utraty elastyczności masy. Wysuszona kompozycja nie jest w stanie wniknąć głęboko w szew i równomiernie wypełnić istniejące pustki.

Zalety to niska cena i łatwość użytkowania. Wady, przede wszystkim – podstawa kitu, który może pozostawiać zadrapania na błyszczącej powierzchni. Podczas pracy płytka jest wklejana taśmą montażową lub w ogóle, zaleca się stosowanie bardziej oszczędnych preparatów do dokładnego dokowania. Drugi znaczna niedogodność – skąpa gamma: kolory biały i szary.

Kompozyty na bazie epoksydów są bardziej trwałe i odporne na wszelkie niekorzystne czynniki. Nie pękaj, nie ściemniaj się, pleśń w takim rozwiązaniu nie może zyskać. Są doskonałymi szczeliwami, dlatego często są używane do wykańczania posadzek lub ścian w basenach, łaźniach, nawet w łaźni parowej.

Ponadto kompozycja zapewnia dokładność i estetykę: piękny wygląd jest zachowany przez długi czas. Rozwiązanie kolorystyczne jest różnorodne. Odporność na światło słoneczne gwarantuje, że szczeliwo nie blaknie i nie traci swojej pierwotnej jasności.

Kompozycja łatwo miesza i zatrzymuje barwniki, dzięki czemu łatwo osiągnąć pożądany odcień. Jeśli to konieczne, możesz dodać brokat. Dają szwy złoty lub srebrny blask.

Wadą jest tylko jedna – wysoka cena w porównaniu z innymi kielniami.

W niektórych przypadkach są one również określane jako kielnie. Nie jest to do końca prawdą, ponieważ ściegi międzywłókienkowe nie przetwarzają ich. Celem jest tylko izolacja małych obszarów. Na przykład między zlewem a ścianą. Istnieją trzy rodzaje: na bazie akrylu, silikonu i poliuretanu.

Z upływem czasu szwy o takim składzie uzyskują nieprzyjemny żółty odcień pod wpływem wilgoci, grzybek na nim osiada. Większość marek produkuje znaczne skurczenia, co łamie szczelność stawów i wymaga ich korekty. Najbardziej odpowiednia opcja dla specjalistów od płytek zwana roztworem poliuretanu. Są one, podobnie jak inne uszczelniacze, łatwe w użyciu: istnieją specjalne strzykawki i opakowania zapewniające doskonały dopływ masy. Wybór koloru jest ograniczony.

Różnią się one ciemnym, prawie czarnym kolorem, więc do wykończenia mieszkań nie używa się prawie wcale, ale są wykorzystywane w pomieszczeniach produkcyjnych i gospodarczych.

Kolorystyka kompozytu do szpachlowania dla płytek ceramicznych jest nie mniej znacząca niż jego właściwości użytkowe, ponieważ jeśli popełnisz błąd przy wyborze cienia, zepsuje się wizualna percepcja nawet drogiej i estetycznej ceramiki.

Przy stosowaniu szpachli cementowej pojawiają się trudności w uzyskaniu beżowego koloru. W takich przypadkach eksperci zalecają dodać niewielką ilość farby do białej mieszaniny, nawet gwasz. Zakres fugi epoksydowej pozwala wybrać odpowiedni kolor.

Wybór koloru kompozytu szpachlowego następuje według kilku zasad, z których najprostszym jest zastosowanie fugi jednego koloru z płytką. W drugim przypadku użyj szpachlówki kontrastowej. Tutaj wybór niezbędnego odcienia jest skomplikowany, ponieważ wymaga rozwiniętego wrażenia estetycznego. Możesz zastosować ciche rozwiązania kolorystyczne, wybierając jasnobrązowe koraliki na brązową ceramikę.

Więcej śmiałych opcji – aby wytrzeć szwy między fragmentami płytek z żółtawymi odcieniami czerwonej fugi. Jednocześnie konieczne jest, aby w pobliżu nie były widoczne inne, równie jasne części wnętrza. Fuga białego koloru jest uniwersalnym rozwiązaniem, jednak bardziej odpowiednie jest stosowanie takiej fugi do płytek ściennych, ponieważ natychmiast zabrudzi się na podłodze.

Ciekawym przypadkiem jest zastosowanie w procesie wykańczania dwóch rodzajów płytek o różnych kolorach jednocześnie. W takim środowisku nie trzeba wybierać oddzielnej fugi dla każdego odcienia. Bardziej wskazane jest wybranie jednego wariantu, który może wizualnie łączyć ze wszystkimi kolorami płytek. Odpowiedni jest albo ten sam ton z jednym z plamami płytek, albo kontrast z dowolnym fragmentem.

Jeśli więc powierzchnia ściany pokryta jest platyną o ciemnobrązowej i beżowej barwie, możliwe jest pocieranie lekką kompozycją. To będzie służyć jako kombinacja wielokolorowych fragmentów. Podczas łączenia głównego kafelka z elementami koloru białego i czarnego fuga jest wybrana dla dowolnego koloru.

Jeżeli wzór jest zdominowany przez biel, to w połączeniu z nim należy zastosować śnieżnobiałą mieszankę do zacierania lub fugę o kontrastującym odcieniu dla beżu. Praktyczne wnętrza obejmują zastosowanie ciemnoszarego koloru, zwłaszcza w łazienkach, gdzie biały kolor nakładki szybko zmienia kolor na żółty, a szary odcień zachowuje swój pierwotny wygląd przez długi czas.

Możliwe jest wizualne połączenie wszystkich elementów ceramicznych w jednym panelu lub rozdzielenie ich na osobne strefy. Kompozyt jasnych tonów będzie służyć jako czynnik jednoczący, podczas gdy ciemny kolor jest rozłącznikiem.

Jeśli płytka zostanie złożona w pstrokatny ornament dekoracyjny z użyciem beżu, wówczas fuga może zostać wybrana dla dowolnego koloru użytego na takiej płytce. Gdy powierzchnia pomieszczenia jest mała, optymalnym wyborem jest fuga dla najbardziej jasnych elementów.

Jednym z problemów jest stopień zgodności między rzeczywistym kolorem kitu a oczekiwanym wynikiem końcowym. Faktem jest, że często znacznie różni się on od rodzaju standardu przedstawionego na wylocie lub przedstawionego na opakowaniu mieszaniny. Jeśli kolor ostatecznego odcienia jest zasadniczo istotny, będziesz musiał ponieść dodatkowe koszty i kupić niewielką ilość zaczynu, aby przetestować go na małym obszarze.

Lepiej przeprowadzać eksperymenty na skrzyżowaniu płytek, ukryte przed oczami za meblami lub innymi meblami. Ostateczna ocena koloru zostanie dokonana po wysuszeniu mieszanki do zacierania.

Jeśli fuga zostanie całkowicie nałożona, a jej ostateczny odcień nie odpowiada oczekiwanemu kolorowi, zaleca się ostrożne malowanie szwów odpornym na wilgoć pigmentem o pożądanym odcieniu. Aby nie brudzić powierzchni płytki, należy ją przykleić taśmą malarską.

Więcej informacji o tym, jak wybrać zaprawę do beżowych płytek, dowiesz się z poniższego wideo.