Ülkenin kendi elleriyle şöminesi

Nadir bir kır evi şöminesizdir. Dairenin elektrikli şömineler ya da biyo şömineler kurmasına izin verilirse, bu durumda, iç mekandaki “mağara adamı” nı doğru bir şekilde eğlendirebilir ve yakacak odunla ısıtılan kendi ellerinizle gerçek bir ocak-şömine kurabilirsiniz.

İdeal olarak, evde bir şömine yapmayı planlıyorsanız hala yapım aşamasındadır. Bu durumda, bir ev inşa etme şansına sahip olursunuz, böylelikle tam istediğiniz yerde bir baca inşa edebilirsiniz. Evin yapım aşamasında ve hemen bir şömine inşa edilmeksizin, bir niş ve bir baca yerleştirmek yeterlidir. O zaman ocağın için uygun bir anda bitirebilirsiniz.

Şömine yapımında mutlaka dikkate alınan temel noktalar:

• Vakfın fırının yerleştirileceği yerde takviye edilmesi;
• sadece katlar arasında değil çatıda da katlarda değil;
• şömine kutusu ve portal için ek alan;
• Şömine pencerenin veya kapının karşısına yerleştirilmemelidir, bu da taslaklardan duman çıkarır.

Şöminenin montajı, ağırlığının belirlenmesi ile başlar. Nihai ürünü ne kadar tartabileceğine dayanarak, bunun altında yatan bir temel oluşturmanın gerekli olup olmadığına bağlıdır. Şömine ağırlığının 500 kg’ı geçmesi durumunda vakfın güçlendirilmesi gerekecektir. Şömineyi bir taşla (ısıyı daha iyi korumak için) döşemeyi planlıyorsanız, hemen 150 kg’ı ağırlığına atın.

Şöminenin temeli doldurulur ve tuğlalanır. 500 kg’a kadar olan şömineler için kullanılan tuğla, eğer şömine daha ağırsa, bir yığın yapmak zorundasınız.

Dökme temel taban seviyesinin 15 cm altına düştüğünde, aşırı durumlarda, onunla seviyelere getirilebilir. Ağır büyük şömineler için, temelde bir takviye monte edilir. Karışımın temeli çakıl veya başka malzeme (kırık tuğla, seramik karo) ile karıştırılmış çimentodur.

Evin birinci ve ikinci katlarında tuğla döşeme yapılır. Onun için kenara konan güçlü bir tuğla kullanılır. Böylece duvardan en az 6 sıra tuğla yerleştirildi. Bağlama için yüksek kaliteli çimento kullanılır.

Ahşap zemin için özel bir temel oluşturulmuştur. Başlangıçta, şöminenin altındaki yer, en az 15 cm’lik (refrakter tabaka) bir kilit tabakası ile kaplanır, daha sonra bir çelik levha konur ve daha sonra ana temel hazırdır.

Şöminenin ana parçasını oluşturmaya başlamadan önce, her türlü temel en az bir hafta boyunca kurumaya bırakılmalıdır.

Refrakter tuğlaların miktarı az 300 adettir. İyi bir tuğlayı seçmenin en kolay yolu rengine bakmaktır: Isıtıldığında hafif (rafine edilmemiş) bir tuğla parçalanır ve tamamen kararsızdır. Zayıf bir yükten bile bir kabukla (yanmış) kaplı, çok kırılgan, parlak tuğla.

Duvarcılık için bağlayıcı malzeme, şamot kiline dayanmaktadır. Duvarlar için sıradan çimento kullanamazsınız. Paket üzerinde pişirmek için talimatlar içeren torbalarda paketlenmiş özel bir çözüm satın alınabilir. Ortalama bir şömine için yaklaşık 100 kg’lık bir duvar karışımı alacaktır.

Temelleri güçlendirmek için çimento, kum ve çakıl kullanılacaktır. Bir tuğla temeli atmayı planlıyorsanız, o zaman hala sağlam bir tuğla var. Kıç tarafından belirlenen altı sıra tuğla yerleştirmek zorunda kalacaksın.

Baca veya bireysel elemanları ile bitmiş şömine ocağı: dökme demir ızgara, kapı (cam ile olabilir). Şöminenin önündeki alanı bitirmek için birkaç porselen taş karo veya sıradan seramik fayans.

• Tuğlaların sıralanması. Kırılmış, çatlamış ve diğer standart olmayan tuğlalar reddedilir, bir temel oluşturulmasına izin verilmelidir.

• İlk üç sıra tuğla çok önemlidir, çünkü şöminenin temeli olacaktır. Mutlaka düz bir şekilde yerleştirilmişlerdir ve tuğlalar arasında daha seviyeli bir yığma kesici uç sınırlayıcıları vardır.

• Harçsız olarak iki sıra tuğla döşenerek harç üzerine serilir.

• Dördüncü sıra, ilk üçün etrafına yerleştirilir ve ocak için bir açıklık oluşmaya başlar.

• Beşinci sırada, podduvalın yerini dikkate almak gerekir. Aynı aşamada, duvarlara metal bağlantı elemanları monte edilir. Bağımsız olarak yapılabilirler.

• Altıncı sıra destekleri düzeltir. Aynı zamanda ızgaraya (yakıt ve kül içeren bir dökme demir veya çelik ızgara) bir destek görevi de görür.

• Yedinci sıra şöminenin portalıdır.

• Sekizinci ila on üçüncü sıradan, kendi aralarında sarılmış olan şöminenin dekoratif ön kısmını ortaya koydu. Onbirinci sıradan bir “ayna” oluşumu başlar – bir eğimde bulunan şöminenin iç arka duvarı.

• On dördüncü ve on beşinci sırada, portallar tekrar bandajlanır.

• On altıncı sıradan, “ayna” tamamlandı ve birkaç gün önce ıslatılmış kil ile bulaşan “diş” serildi. Bu evde bir yangını önlemek için yapılır.

• On yediden on dokuzuncu sıraya kadar şöminenin cephesi oluşturuldu.

• Yirmi ikinci sıradaki caddeye erişimi olan bir baca borusu oluşturulmasıdır. Bu delik için kabul edilen boyutlar 15×28 cm’dir, daha geniş olan baca, daha fazla ısı korunacaktır, standart boyut iyi bir taslak verir ve yanma ürünlerinin en iyi şekilde uzaklaştırılmasını sağlar.

• Yirmi üçüncü sırada, “bir kırlangıç ​​kuyruğu” oluşur – bir duman deliğinin şekli.

• Son tuğla tabakası döşenmiştir.

Satın alınan firebox, bunun için tahsis edilen şöminenin nişlerine yerleştirilmiştir. Daha sonra, bir dal borusu kullanılarak, baca borusu fırına bağlanır, bundan sonra, örneğin, kil gibi yanmaz malzeme ile sürülmelidir. Bir baca için, en uygun seçenek cam yünü veya diğer ısı yalıtım malzemeleri ile sarılmış metal bir borudır. Bunun özü, güçlü ısıtma altında borunun baca duvarını tahrip etmemesidir. Son dokunuş, şöminenin basıncını düzenleyen kapının montajıdır. Tavandan 10 cm uzaklıkta yer almaktadır.